II. 1831 tot 1893: Wie genoeg betaalt, beslist: Het cijnskiesrecht voor mannen

Joseph Forgeur (1802-1872)

Het gewone volk wordt onbekwaam geacht om te stemmen en zou niet geïnteresseerd zijn in het welzijn van de natie omdat het niets te verdedigen heeft. [ 33 ] LUYKX, Th. en PLATEL, M., Politieke geschiedenis van België, 1985, Antwerpen, Kluwer, deel 1, p. 55 Joseph Forgeur, jong Luiks advocaat en lid van het Nationaal Congres, zegt: "de beste waarborg die men aan kiezers kan vragen, is de betaling van een cijns die gekoppeld is aan een fortuin en een maatschappelijke positie, zodat deze kiezers interesse zouden hebben voor het welzijn en de welvaart van de maatschappij". [ 34 ] GILISSEN, J., Le régime représentatif en Belgique depuis 1790, 1958, Brussel, La Renaissance du Livre, collection « Notre passé », p. 91.

Paul Devaux, ook een jonge Luikse advocaat en lid van het Nationaal Congres, verwoordt het als volgt: "Hoewel het formeel de gelijkheid het meest bevordert, zijn wij tegen het algemeen stemrecht omdat het uiteindelijk leidt tot een aanslag op de vrijheid: in woelige tijden leidt het tot anarchie, tegenwoordig de grootste vijand van de vrijheid; in gewone tijden en op lange termijn bestendigt het, meer dan elk ander systeem, de exclusieve invloed van de aristocratie, ten koste van de vrijheid van het volk". [ 35 ] GILISSEN, J., Le régime représentatif en Belgique depuis 1790, 1958, Brussel, La Renaissance du Livre, collection « Notre passé », p. 90.