Heel wat werknemers genieten via hun werkgever voor henzelf en hun naaste familieleden van een collectieve hospitalisatieverzekering. Deze contracten hebben vaak andere kenmerken dan individuele polissen. Dit is vaak het geval voor de dekking van bestaande ziekten.

Niets belet de werknemer een bijkomende bijdrage te betalen om zijn dekking uit te breiden.

Naar het schijnt verzwaren de privéverzekeraars evenwel in dit geval het premiesupplement met kosten en hoge commissies.

Hetzelfde gebeurt wanneer een werknemer met pensioen gaat en zelf de premie voor de groepsverzekering verder betaalt. Heel wat maatschappijen profiteren ervan om ook in dit geval een op zijn minst aanzienlijk tarief toe te passen.

Mijnheer de minister,

Bevestigt u deze informatie? Bestaat er een wettelijke bovengrens van het percentage waarboven een verzekeraar de premie niet mag verhogen? Zo neen, is een bepaling in die zin mogelijk?

Hierbij heb ik de eer het geachte lid het volgende mede te delen.

Wanneer tijdens de aansluiting bij de beroepsgebonden ziektekostenverzekering deze overeenkomst de mogelijkheid tot een aanvullende dekking voorziet, behoren de modaliteiten hiervan tot de arbeidsbetrekkingen en bijgevolg tot het domein van de sociale partners. Werd er niets voorzien in de beroepsgebonden ziektekostenverzekering, dan zal de werknemer waarschijnlijk onderworpen worden aan de voorwaarden van de individuele ziekteverzekering.

Hetzelfde geldt bij pensionering met dien verstande dat wanneer de ziektekostenverzekering individueel wordt verdergezet, de beperkingen van artikel 138bis-11 van de wet van 25 juni 1992 op de landverzekeringsovereenkomst gelden.