Speciaal dossier
pomme petit

De werkgroep "Rechten van het Kind" en zijn aanbevelingen

Waarom een werkgroep?

Eerst bespreken de senatoren de dossiers (wetsontwerpen, wetsvoorstellen en voorstellen van resolutie) en stemmen ze erover in de commissie. Later vinden de bespreking en de stemming in de plenaire vergadering plaats.

De commissies zijn samengesteld uit senatoren van verschillende partijen en elke commissie is belast met een specifiek domein (bijvoorbeeld: de commissie Justitie, de commissie Buitenlandse aangelegenheden).

De rechten van het kind behoren tot de bevoegdheid van twee commissies, namelijk de commissie voor de Justitie en die voor de Sociale Aangelegenheden. De commissies behandelen vele onderwerpen en het commissiewerk vergt dan ook veel tijd; daarom wordt soms een werkgroep opgericht. Een werkgroep is kleiner. Hij houdt zich bezig met een welbepaald onderwerp en bereidt er een verslag over voor dat vervolgens aan de commissie wordt voorgelegd. Hij bereidt dus eigenlijk het commissiewerk voor.

Even voorstellen...

Iedere partij heeft een senator naar de werkgroep "Rechten van het Kind" gezonden.

SEN-P16/1   SEN-P16/2
Martine Taelman (VLD)
 
Myriam Vanlerberghe (SP.A)

De leden van de werkgroep zijn:

Nathalie de T' Serclaes (MR), voorzitter
Martine Taelman (VLD), ondervoorzitter
Myriam Vanlerberghe (SP.A), tweede ondervoorzitter
Sabine de Bethune (CD&V)
Marie-José Laloy (PS)
Gerda Staveaux-Van Steenberge (Vlaams Blok)
Paul Galand (Ecolo)
Meryem Kaçar (Agalev)
Clotilde Nyssens (cdH)

Zoals je beslist meteen hebt gemerkt, zijn alle leden van de werkgroep, behalve Ecolo-senator Paul Galand, vrouwelijke senatoren.

Tip : als je op de website van de Senaat de rubriek "wie is wie?" raadpleegt, dan vind je het curriculum, de personalia en het wetgevend werk van elke senator. Wil je contact met een senator opnemen, dan kan je gewoon een e-mail of een brief sturen.

De aanbevelingen

SEN-P16/3
Paul Galand (Ecolo) en Meryem Kaçar (Agalev)

De door de Senaat goedgekeurde aanbevelingen zijn opgenomen in een tekst van 45 bladzijden. Die tekst bestaat uit zes delen.

  1. Aanbevelingen ter bevordering van de toepassing van het Internationaal Verdrag inzake de Rechten van het Kind.
  2. Aanbevelingen met het oog op de buitengewone zitting van de Verenigde Naties over de situatie van de kinderen in de wereld.
  3. Aanbevelingen in het kader van het Belgische voorzitterschap (vergeet niet dat België in de tweede helft van 2001 voorzitter van de Europese Unie was).
  4. Aanbevelingen in het kader van het federale beleid.
  5. Aanbevelingen betreffende de mechanismen en de structuren.
  6. Aanbevelingen betreffende de follow-up van de werkgroep.

Wij stippen hier slechts enkele aanbevelingen uit het lijvige verslag aan. Zoals je bij het lezen van dit tijdschrift kan vaststellen, zijn sommige aanbevelingen al verwezenlijkt en werd er vooruitgang geboekt.

Op internationaal vlak heeft de Senaat de regering verzocht om druk uit te oefenen op Somalië en de Verenigde Staten opdat die landen het internationaal Verdrag inzake de Rechten van het Kind zouden ratificeren.

SEN-P17

Op het ogenblik dat de tekst werd goedgekeurd, nam België het Europese voorzitterschap op zich; de Senaat heeft de Belgische regering dan ook verzocht van die gelegenheid gebruik te maken om de lidstaten die dat nog niet hebben gedaan, ertoe aan te zetten conventie nr. 182 van de Internationale Arbeidsorganisatie te ratificeren.

Waarover gaat dit verdrag ?

De tekst van dat verdrag verbiedt vijf vormen van kindermishandeling: kinderslavernij en -handel, dwangarbeid, gedwongen inlijving als soldaat, kinderpornografie en kinderprostitutie en het gebruik van kinderen voor illegale economische activiteiten.

De Senaat heeft ook het belang beklemtoond van het tweede aanvullende protocol bij het Internationaal Verdrag van de Rechten van het Kind over de deelname van kinderen aan gewapende conflicten. In de tekst die door de senatoren werd goedgekeurd, wordt opgemerkt dat er nog altijd 300.000 kindsoldaten zijn. Er wordt gewezen op het belang van het protocol - het resultaat van vele jaren onderhandelen - dat erop gericht is de leeftijd op te trekken waarop kinderen in het leger mogen worden ingelijfd en aan gewapende conflicten mogen deelnemen. De Senaat wenst trouwens ook dat België bijzondere aandacht besteedt aan kinderen in oorlogssituaties (onderwijsprogramma's voor vluchtelingenkinderen en reïntegratieprogramma's voor kinderen na een conflict).

Op het Belgische niveau vragen de senatoren dat het rapport dat België over de situatie van de rechten van het kind in eigen land opstelt, wordt verbeterd zodat de toepassing van het Verdrag goed kan worden geëvalueerd.

In de tekst wordt ook aangedrongen op de oprichting van een Nationale Commissie voor de Rechten van het Kind, waarin de verschillende beleidsniveaus, de kinderen, de NGO's (niet-gouvernementele organisaties) en de kinderrechtencommissarissen vertegenwoordigd zijn. In de tekst wordt voorts een brede verspreiding van het rapport gevraagd en wordt het belang beklemtoond van het advies van de kinderen over de problemen die hun aangaan.

Photo Child soldier.tif
UNICEF

Voor de kinderen van de Derde Wereld is het beleid op het gebied van ontwikkelingssamenwerking belangrijk: de senatoren zijn van oordeel dat de eerbiediging van de kinderrechten een criterium moet zijn bij de keuze van de programma's die worden ondersteund, en dat de strijd tegen AIDS een prioriteit van de ontwikkelingssamenwerking moet zijn.

In juli 2001 deed de Senaat de aanbeveling om de inspraak van kinderen tot de rode draad van de buitengewone zitting van de Verenigde Naties te maken en ervoor te zorgen dat in het slotdocument in de eerste plaats de strijd tegen de ongelijkheid, armoede en gewelddaden waarvan kinderen het slachtoffer zijn, wordt vermeld.

Tevens moet rekening worden gehouden met wat in het politieke jargon de "genderdimensie" heet. Wat schuilt achter dit onbegrijpelijke en nogal stroeve woord? Het gaat om heel de problematiek van de gelijkheid tussen mannen en vrouwen, tussen meisjes en jongens. De senatoren menen dat de meisjes in de wereld nog al te vaak minder kansen krijgen dan de jongens.

De Senaat wil voorkomen dat het slotdocument van New York dode letter blijft, en spoort België aan om, in aansluiting op de zitting, een concreet actieplan op te stellen.


 
Texte français << ^ >>

Opmerkingen voor de webmaster