4-321/1 | 4-321/1 |
23 OKTOBER 2007
Een gehandicapt persoon ontvangt, om de kosten te dekken die verband houden met zijn handicap, een integratietegemoetkoming waarvan het bedrag afhankelijk is van de graad van zelfredzaamheid.
Op basis van dit criterium legt de wet van 27 februari 1987 vijf categorieėn vast die de graad van zelfredzaamheid in punten uitdrukken. Categorie 1 omvat in dit systeem de groep van mensen die een minder ernstige handicap hebben.
De tabel hieronder toont de verschillende categorieėn en de bedragen die eraan verbonden zijn sedert 1 oktober 2006.
| Categorie | Vermindering van de zelfredzaamheid | Jaarlijks (euro) | Maandelijks (euro) |
| 1 | 7 en 8 punten | 1 000,06 | 83,34 |
| 2 | 9 tot 11 punten | 3 407,81 | 283,98 |
| 3 | 12 tot 14 punten | 5 445,26 | 453,77 |
| 4 | 15 en 16 punten | 7 933,06 | 661,09 |
| 5 | 17 en 18 punten | 8 999,56 | 749,96 |
De huidige wetgeving (de wet van 27 februari 1987 en de verschillende uitvoeringsbesluiten die erbij horen) bepaalt echter dat het bedrag van de integratietegemoetkoming verminderd wordt naar gelang van het inkomen van de partner van de gehandicapte. Men noemt dit ook wel « de prijs van de liefde ».
In 2001 is die « prijs van de liefde » minder hoog (koninklijk besluit van 15 maart 2001) voor de categorieėn 3, 4 en 5, doordat het maximumbedrag dat kan worden afgetrokken bij de berekening van de tegemoetkoming daar verhoogd is.
Wij vinden dit echter een ontoereikende hervorming.
Waarom zou een gehandicapte immers niet het recht hebben om in een koppel samen te leven zonder voor die keuze een prijs te moeten betalen ? Waarom wordt dit afgestraft ?
Dergelijke maatregelen zouden er in een aantal gevallen kunnen toe leiden dat de gehandicapte persoon alleen blijft, uit vrees om zijn tegemoetkoming volledig te verliezen.
Het argument als zou het volledige of gedeeltelijke verlies van tegemoetkoming ruimschoots gecompenseerd worden door het inkomen van de echtgenoot of samenwonende partner zorgt ervoor dat de gehandicapte zijn relatieve financiėle zelfstandigheid verliest en geeft hem het gevoel op kosten van zijn partner te leven, wat dan weer zijn gevoel van eigenwaarde aantast.
De indiener stelt dan ook voor om de bepalingen die ertoe strekken het bedrag van de uitkering dat een gehandicapte ontvangt afhankelijk te maken van het inkomen van zijn partner, te doen vervallen.
| Philippe MONFILS. |
Artikel 1
Deze wet regelt een aangelegenheid als bedoeld in artikel 78 van de Grondwet.
Art. 2
In artikel 7, § 1, van de wet van 27 februari 1987 betreffende de tegemoetkomingen aan gehandicapten, worden de woorden « De in artikel 1 bedoelde tegemoetkomingen kunnen enkel toegekend worden » vervangen door de woorden « Met uitzondering van de integratietegemoetkoming, kunnen de in artikel 1 bedoelde tegemoetkomingen enkel toegekend worden ».
3 oktober 2007.
| Philippe MONFILS. |