(N.): Vraag gesteld in 't Nederlands - (Fr.): Vraag gesteld in 't Frans
Wanneer een werkgever aan het eigen personeel producten van de onderneming « tegen een verminderde prijs » aanbiedt, wordt fiscaal-technisch aanvaard dat dit geen belastbaar voordeel uitmaakt in hoofde van de werknemers.
Logischerwijze zou ook voor de toepassing van de reglementering inzake de sociale zekerheid een gelijkaardige houding moeten aangenomen worden. In de praktijk blijkt dit niet steeds het geval te zijn.
Kunnen de RSZ-administratie en de Sociale Inspectie in dit verband geen duidelijk standpunt innemen dat rekening houdt met de houding van de belastingadministratie hieromtrent ?
Er bestaat immers in tal van ondernemingen een traditie waarbij werknemers, al dan niet in een personeelswinkel, goederen en/of producten kunnen bekomen tegen een verlaagde prijs.
Het is dringend noodzakelijk dat er in dit verband een eenvoudige en duidelijke regel zou kunnen gehanteerd worden. Wanneer men bijvoorbeeld zou stellen dat de aangerekende prijs zich niet onder de kostprijs mag situeren, wordt het debat verschoven naar hoe de kostprijs berekend werd en met welke elementen al dan niet moet/mag rekening gehouden worden. Dit verplaatst alleen de discussie !
Het zou veel eenvoudiger zijn te stellen dat er bijvoorbeeld x % korting op de marktprijs mag toegestaan worden zonder verwijzing naar de kostprijs.
Kan de geachte minister akkoord gaan met het principe van een dergelijke eenvoudige regeling ? Wil hij hieraan concreet iets doen ?