|
|
Huidkankers - Aantal nieuwe gevallen - Gerichte opsporing - Maatregelen - Nationaal preventieplan - Uitwerking - Overleg met de deelstaten - Zonnebanken - Reglementering en controle - Verstrenging
kanker
huidziekte
voorkoming van ziekten
haar- en schoonheidsverzorging
gezondheidsbeleid
| 7/6/2023 | Verzending vraag (Einde van de antwoordtermijn: 6/7/2023) |
| 6/5/2024 | Rappel |
De Stichting tegen Kanker schat dat het aantal huidkankers de volgende tien jaar zou verdubbelen.
De belangrijkste factoren die de toename van huidkanker in de hand werken zijn de achteruitgang van de ozonlaag, de veroudering van de bevolking en vooral, onbeschermde blootstelling aan de zon.
Bruinen is nog populair bij een niet te verwaarlozen deel van de Belgische bevolking. De zonnecentra worden ook met de vinger gewezen door de Stichting tegen Kanker. De reglementering van zonnecentra is wel strenger geworden, maar het hoge aantal inbreuken daarop is onrustwekkend.
Bovendien heeft de coronacrisis belangrijke gevolgen gehad op de vroegtijdige opsporing van huidkanker, zoals dat ook voor de opsporing van andere ziektes het geval is. Veel mensen, vooral oudere patiënten, hebben de controles uitgesteld. Veel huidkankers werden daarom niet vroegtijdig opgespoord, hetgeen het risico op complicaties verhoogt.
Aangezien de federale staat en de deelstaten beiden bevoegd zijn voor volksgezondheid, is het indienen van deze vraag in de Senaat voldoende verantwoord. Deze materie behoort immers zowel tot de federale bevoegdheden, aangezien het gaat over een kwestie op het vlak van volksgezondheid die te maken heeft met het algemeen belang van alle burgers, maar ook tot de bevoegdheid van de deelstaten voor het aspect van de preventieve gezondheidszorg.
Beschikt u over cijfers van na de COVID-19-pandemie over het aantal nieuwe gevallen van huidkanker die jaarlijks worden opgespoord in België?
De gevolgen van de ziekte op individueel vlak zouden vaak onderschat worden. De Stichting tegen Kanker en andere actoren onderstrepen het belang van preventie inzake huidkanker. Ze hebben verschillende initiatieven genomen, zoals "Euromelanoma", een netwerk van Europese dermatologen die zich vrijwillig inzetten in 33 landen. Zij sporen bijvoorbeeld aan tot zelfonderzoek en zijn daartoe een sensibiliseringscampagne via filmpjes gestart. "Euromelanoma" bood ook gratis bezoeken aan deelnemende dermatologen voor de opsporing van huidkanker aan. Toch zou die communicatiecampagne volgens sommige experts vooral succes hebben bij van nature ongeruste personen in plaats van bij degenen die er echt nood aan hebben.
Sommigen denken daarom dat een meer gerichte opsporing noodzakelijk is, afhankelijk van het risico dat de patiënt loopt.
Deelt u dat standpunt? Worden er maatregelen gepland in die zin?
Nederland heeft een nationaal actieplan ter preventie van huidkanker uitgewerkt: het "Nationaal Actieplan Huidkanker". In België is de Stichting tegen Kanker er voorstander van dat een dergelijke plan van aanpak zou worden geïntegreerd in het algemeen actieplan tegen kanker.
Staat de uitwerking van een aanpak die specifiek op huidkanker is gericht op de agenda?
Welke samenwerking bestaat er met de bevoegde deelstaten op het vlak van primaire preventie inzake huidkanker?
Waren er contacten tussen uw administratie en de Federale Openbare Dienst (FOD) Economie, die bevoegd is inzake de reglementering van de zonnecentra, met het oog op een verstrenging van die reglementering?
Tot slot zouden ook de maatschappelijke gevolgen van huidkanker onderschat worden. In 2016 voerde de Universiteit Gent een studie uit over de kost van huidkanker in België, maar die studie zou moeten worden geactualiseerd op basis van de verwachte stijging van de cijfers de komende jaren. Is er een nieuwe studie aan de gang of wordt er een gepland?