|
|
Bijziendheid - Bijziendheid bij kinderen - Toename - Covidcrisis - Lockdown - Gevolgen - Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) - Cijfers - Stijging - Behandeling - Maatregelen - Preventie
gezondheidsbeleid
kind
oogziekte
| 6/3/2023 | Verzending vraag (Einde van de antwoordtermijn: 6/4/2023) |
Volgens een wetenschappelijke studie die in januari 2021 is gepubliceerd in het tijdschrift «JAMA Ophtalmology» is in het jaar 2020 een rampzalige stijging vastgesteld van het aantal gevallen van bijziendheid. Vanwege de verschillende lockdownmaatregelen hebben kinderen een veel groter deel van hun tijd binnenshuis doorgebracht. Of ze nu boeken hebben gelezen of naar beeldschermen hebben gekeken, de slotsom is dat hun ogen veel meer op korte afstand gekeken hebben. Vooral bij kinderen van zes tot acht jaar was de impact groot, in die mate zelfs dat wetenschappers besluiten dat er in 2020 een «echte golf van coronabijziendheid» was.
Lange tijd kregen vooral de Aziatische landen te maken met de toename van bijziendheid. Vandaag schat het tijdschrift «The Lancet» de prevalentie van bijziendheid bij jonge Aziaten in op 90%. Als men weet dat onze cijfers ongeveer vijftien jaar achterlopen op die van Azië is dat een heel verontrustende evolutie.
Die voorspellingen worden bovendien bevestigd door de gegevens van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO). De laatste cijfers geven aan dat bijziendheid wereldwijd voortdurend in opmars is. Volgens de huidige projecties zou de helft van de wereldbevolking in 2050 bijziend zijn.
De bevoegdheden inzake wetenschappelijk onderzoek, ziektepreventie en gezondheidsbevordering zijn verdeeld over het federale niveau en dat van de deelstaten. Zo blijft de ziekteverzekering en de uitoefening van de geneeskunde, en dus ook de verplichting van gezondheidswerkers om patiënten over bepaalde zaken te informeren, een federale bevoegdheid, maar zijn de drie Gemeenschappen bevoegd voor preventieve gezondheidszorg voor kinderen en jongeren.
1) Beschikt u over precieze cijfers over bijziendheid en bijziendheid bij kinderen in ons land?
2) Welke hefbomen zijn er op het federale niveau om daarop in te werken? Is een verplichting bij gezondheidswerkers om aan patiënten bepaalde inlichtingen te verstrekken over deze aandoening van het gezicht raadzaam? Welke maatregelen werden in dat verband al genomen in overleg met de deelstaten?
3) In China en Singapore bestaan er al centra die zich exclusief bezighouden met het onderzoek en de behandeling van het ziektebeeld bijziendheid. Bij onze Europese buren zou binnenkort bijvoorbeeld een «Institut de la myopie» worden geopend in Frankrijk. Wat is de stand van zaken in België? Worden dergelijke projecten overwogen?
4) Mochten er in de toekomst nog lockdownmaatregelen plaatsvinden, denkt u niet dat alvast het engagement moet worden genomen om buitenactiviteiten voor jonge kinderen niet te beperken, aangezien op die manier het risico op bijziendheid bij hen sterk kan worden verminderd?