|
|
Covidpandemie - Impact op jongeren - Mentale gezondheid - Gedifferentieerde benadering (Covid-19)
epidemie
jongere
geestelijke gezondheid
gezondheidsbeleid
| 17/12/2021 | Verzending vraag (Einde van de antwoordtermijn: 20/1/2022) |
| 25/3/2022 | Rappel |
Volgens sommige inlichtingen zou één jongere op twee verklaren mentale problemen te hebben ondervonden tijdens de gezondheidscrisis zoals paniekgevoelens, angstaanvallen, of verlies van eetlust.
Dat blijkt ook uit een onderzoek van de Onafhankelijke Ziekenfondsen.
Zo werden begin september 2021 duizend Nederlandstalige en Franstalige Belgen tussen 16 en 25 jaar online bevraagd.
Voor jongeren is er een hoge drempel te overwinnen voor ze hulp vragen.
Daarbij denken we niet alleen aan de financiële drempel, maar het lukt hen ook niet om de nodige contacten te leggen. Wellicht zijn ze bang voor stigmatisering.
Een andere hindernis in verband met de toegang naar hulp is de ondoorzichtigheid van het aanbod.
Het voormelde onderzoek toont aan dat meer dan 40% van de ondervraagde jongeren ervoor pleiten dat de bevoegde overheid hen beter zou informeren over de plaatsen waar ze hulp kunnen krijgen als ze zich niet goed in hun vel voelen.
Deze vraag valt binnen de bevoegdheid van de Senaat omdat ze transversaal is.
Het onderzoek van de Onafhankelijke Ziekenfondsen wijst erop dat het hulpaanbod niet goed zichtbaar en institutioneel gefragmenteerd is. Sinds de zesde staatshervorming zijn zowel de deelgebieden als het federale niveau bevoegd voor mentaal welzijn en moet er samenwerking worden georganiseerd tussen de verschillende beleidsniveaus.
Het is bovendien van belang in dit verband te wijzen op de gendergerelateerde verschillen die aan het licht kwamen tijdens de gezondheidscrisis.
Volgens datzelfde onderzoek zouden meisjes en vrouwen tussen 16 en 25 jaar meer onder de crisis geleden hebben dan jongens en mannen.
Als het over mentale gezondheid gaat, zegt meer dan één vrouw op twee dat ze psychische klachten, zoals paniekaanvallen of eet- en slaapstoornissen, heeft gehad.
Deze tendensen worden bevestigd door andere onderzoeken naar de mentale gezondheid in België en in het buitenland.
Al deze vaststellingen zouden meegenomen moeten worden in het gezondheidsbeleid, met een specifieke genderaanpak.
Beschikt u over bijkomende informatie over dit bijzonder heikel dossier binnen de gezondheidszorg?