Tweetalige printerversie Eentalige printerversie

Schriftelijke vraag nr. 4-3721

van Christine Defraigne (MR) d.d. 3 juli 2009

aan de vice-eersteminister en minister van Buitenlandse Zaken

Europese Unie - Uitbreiding - Kroatië - Grensgeschil met Slovenië - Juridische en diplomatieke oplossingen - Internationaal Straftribunaal voor het voormalige Joegoslavië - Samenwerking van Kroatië - Situatie en schadeloosstelling

Europese Unie
uitbreiding van de Europese Unie
toetreding tot de Europese Unie
Kroatië
Slovenië
grens
Internationaal Straftribunaal
internationaal geschil
Joegoslavië

Chronologie

3/7/2009Verzending vraag (Einde van de antwoordtermijn: 7/8/2009)
24/11/2009Antwoord

Vraag nr. 4-3721 d.d. 3 juli 2009 : (Vraag gesteld in het Frans)

Sommige landen van de westelijke Balkan zijn verder gevorderd in het toetredingsproces tot de Europese Unie (EU) dan andere; dat is het geval voor Kroatië, een kandidaat-lidstaat die net voor zijn toetreding wordt geconfronteerd met een grensgeschil met Slovenië.

Ik zou het Belgische standpunt willen kennen over de aard van dat grensgeschil, evenals de juridische en/of diplomatieke procedures die de twee landen ter beschikking hebben om het op te lossen.

Ik zou ook willen weten in welke mate Kroatië samenwerkt met het Internationaal Straftribunaal voor het voormalige Joegoslavië. Zijn de Servische minderheden die vóór het uiteenvallen van Joegoslavië in Kroatië woonden, vergoed voor de vernietiging van hun goederen?

Antwoord ontvangen op 24 november 2009 :

1. Het bilaterale geschil tussen Kroatië en Slovenië is het gevolg van het uiteenvallen van de Joegoslavische Federatie en sleept sinds 1992 aan. Beide partijen stemden in met een internationale arbitrage. Het akkoord hieromtrent voorzag in de oprichting van twee gemengde commissies met als opdracht (i) de geschilpunten in kaart te brengen en (ii) een vraag over dit geschil te formuleren die aan de meest geschikte rechtsinstantie zou worden voorgelegd. Deze commissies zijn er echter niet in geslaagd een compromisoplossing uit te werken.

Verschillende verzoeningspogingen konden niet leiden tot resultaat. Op 11 september 2009 maakten de Eerste ministers van beide landen na afloop van nieuwe bilaterale contacten echter bekend dat ze nieuwe gesprekken zouden aanvatten om dit grensconflict op te lossen.

Tegelijk kondigde de Sloveense regering aan dat ze aan haar parlement zou voorstellen om de Europese Unie-toetredingsonderhandelingen met Kroatië te deblokkeren. Vervolgens werden tijdens de achtste toetredingsconferentie met Kroatië op 2 oktober zes nieuwe hoofdstukken in de toetredingsonderhandelingen geopend.

België was gekant tegen het feit dat Slovenië de toetredingsonderhandelingen van Kroatië met de Europese Unie blokkeerde om louter bilaterale redenen, die geen uitstaans hebben met het “acquis communautaire”. Ons land is dan ook verheugd over deze recente positieve stappen.

2. Procureur Serge Brammertz blijft in zijn rapport van 4 juni 2009 aan de Veiligheidsraad bij zijn eerdere kritiek ten aanzien van Kroatië: de voorbije zes maanden handelde Kroatië snel en doeltreffend het merendeel van de verzoeken van het Tribunaal af maar het verleent nog onvoldoende medewerking in het specifieke geval van de aanklacht tegen generaal Gotovina, met name het aanleveren van een aantal militaire documenten betreffende de « Operatie Storm» van 1995.

3. Tijdens het conflict in ex-Joegoslavië werden tal van woningen van leden van de Servische minderheid in Kroatië beschadigd, vernield of door anderen in bezit genomen. De Kroatische overheid heeft toegezegd deze woningen terug te geven, herop te bouwen of een andere woning ter beschikking te stellen. Zij voldoet daarmee aan de doelstellingen van het « Proces van Sarajevo », dat in 2005 door de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa (OVSE), het Hoog Commissariaat voor de Vluchtelingen (HCR) en de Europese Commissie werd ingesteld. Het huisvestingsprogramma waarvan de voltooiing tegen eind 2009 was gepland, heeft vertraging opgelopen maar blijft tot op heden toch min of meer het initiële schema volgen. De doelstellingen voor 2009 zijn ambitieuzer (2 144 rechthebbenden moeten een woning toegewezen krijgen), maar door de economische crisis en de budgettaire beperkingen wordt dit cijfer mogelijk niet gehaald.