Wetgeving |
Er komen alsmaar meer wetten: in tien jaar tijd meer dan 18.000. Het aantal bladzijden in het Belgisch Staatsblad is in dezelfde tijdspanne meer dan verdubbeld. In een samenleving die voortdurend ingewikkelder wordt, moeten natuurlijk alsmaar meer zaken geregeld en geordend worden.
CVP-fractievoorzitter Hugo Vandenberghe vindt dat er echter overdreven wordt. "De wet is in voortdurende evolutie en heeft haar stabiliteit verloren, met de gevaren van incoherentie, onzekerheid en tegenstrijdigheden tot gevolg, waarbij de algemeenheid van de rechtsregel en het gelijkheidsbeginsel dreigen te worden aangetast", schrijft hij in de inleiding bij het voorstel tot oprichting van een cel Wetsevaluatie bij de diensten van de Senaat, dat hij samen met een aantal andere senatoren van meerderheid en oppositie indiende. Hij vindt dat "de tuin van de wetgeving regelmatig moet gesnoeid en gewied worden."
De cel Wetsevaluatie moet de belangrijkste wetten vooraf beoordelen, rekening houdend met de "tien geboden" voor de goede regelgeving. Die tien geboden worden door jurist Vandenberghe in het voorstel uitgebreid toegelicht. Zij bestaan uit drie criteria van zuiver juridische aard (rechtszekerheid, rechtsgelijkheid en individuele rechtsbedeling), vijf gemengde juridisch-sociaal wetenschappelijke normen (beginsel van het juiste niveau, duidelijke doelstelling, uitvoerbaarheid, noodzakelijkheid en proportionaliteit van de impact) en tenslotte twee sociaal-wetenschappelijke maatstaven (effectiviteit en efficiëntie, sociale werking).
Dat een dergelijke cel binnen de diensten van de Senaat moet worden opgericht, lijkt de indieners evident: de bewaking van de wetskwaliteit is een van de nieuwe opdrachten die de Senaat bij de jongste grondwetsherziening kreeg toegemeten.
Dat de lezing van parlementaire stukken niet altijd een saaie en kurkdroge bezigheid hoeft te zijn, blijkt uit de aanhef van het voorstel dat senator Vandenberghe en enkele collega's-senatoren indienden.
"De lezing van het Belgisch Staatsblad geeft zelden aanleiding tot groot enthousiasme. Het wordt veeleer aangezien, al of niet onder voorschrift, als een remedie tegen slapeloosheid. De stijl is compact. De intrige gelimiteerd. En de personages nogal abstract. Het Belgisch Staatsblad heeft een jansenistische charme, het is de gedrukte tabel van de wet, de Bijbel voor Regeerders en Geregeerden. Het Belgisch Staatsblad is tezelfder tijd van papier en van marmer. Maar is het nog leesbaar en navolgbaar? Is wetgeving geen luchtfietsen zonder greep op de werkelijkheid?"
Opmerkingen voor de webmaster