5-134 | 5-134 |
M. Philippe Mahoux (PS). - Puisque toutes les propositions relatives à l'amiante ont été remises à l'ordre du jour, je voudrais souligner que celle que nous avons déposée et qui a été adoptée à une large majorité en commission constitue une avancée extrêmement importante pour les victimes de l'amiante, notamment en ce qui concerne la couverture des frais de santé et de l'aide d'une tierce personne. Tel est l'objet de la proposition de loi que nous avons déposée et dont nous souhaitons qu'elle entre rapidement en vigueur, d'autant que le temps des victimes de l'amiante n'est pas le temps du législateur. Vous connaissez la gravité des ravages de l'amiante et le caractère dramatique de la maladie dont ces personnes souffrent.
Par ailleurs, la proposition que j'avais déposée doit continuer à être examinée. Reste à décider si on la retire de l'ordre du jour ou si on la renvoie en commission. Elle a un autre objectif puisqu'elle prévoit que l'on doit appliquer les mêmes précautions aux substituts à l'amiante qu'à l'amiante lui-même.
Toutes les autres propositions visent à remettre fondamentalement en cause l'accord qui a procédé à la création du Fonds amiante. Cet accord a été conclu au terme de longues discussions entre partenaires sociaux. Le fait de voter contre remet par exemple en cause l'exclusion de la double voie et, dès lors, l'ensemble du système et donc le fonds lui-même et les contributions à ce dernier.
Enfin, il faut continuer à réfléchir à la possibilité d'allonger la liste des pathologies causées par l'exposition, professionnelle mais aussi environnementale, à l'amiante. Le cabinet du ministre Courard s'y emploie. Une discussion porte en effet sur les possibilités d'étendre le nombre des pathologies reconnues. Cela justifie le vote positif que nous émettrons sur la présente proposition et le vote négatif sur les propositions suivantes qui remettent fondamentalement en cause l'existence du Fonds amiante.
De heer Louis Ide (N-VA). - In de Senaat wordt vaak over belangrijke wetten gestemd. Dat is vandaag niet anders. De voorliggende wetsvoorstellen treffen sommige mensen rechtstreeks. In de commissie hebben we er langdurig over gedebatteerd. Ik had de onvoorwaardelijke steun van mevrouw Temmerman in de zoektocht naar meer rechtvaardigheid.
Er waren twee belangrijke wetsvoorstellen bij die nu ook op de agenda staan. Het eerste huldigt het principe "de vervuiler betaalt". Het tweede voorstel houdt in dat een asbestslachtoffer, ondanks het feit dat hij gedurende vier maanden - de gemiddelde overlevingsduur bij asbestslachtoffers - gemiddeld 1500 euro per maand krijgt, ook nog naar de rechtbank kan stappen. Beide wetsvoorstellen werden door mevrouw Temmerman en mezelf ingediend.
We kunnen er moeilijk van beschuldigd worden dat we niet hebben willen zoeken naar een compromis. Over het principe "de vervuiler betaalt" kon geen compromis worden gevonden. De sociale partners zagen dat niet zitten. Ze kunnen nu maar gaan uitleggen aan hun achterban waarom KMO's altijd moeten betalen, wetende dat de ene KMO in het ene geval wel met asbest te maken heeft en in het andere niet.
Ik benadruk wel dat als de Senaat het wetsvoorstel van mevrouw Temmerman en mezelf wegstemt, hij dezelfde fout maakt als in 2006, met als gevolg dat een asbestslachtoffer niet naar de rechtbank kan stappen. Als de Senaat onze voorstellen wegstemt maakt hij nu welbewust een fout. In 2006 kon nog het excuus worden aangevoerd dat alles snel moest gaan omdat de regering de zaak naar zich toe had getrokken.
Als de Senaat onze voorstellen verwerpt dan zegt hij tegen de asbestslachtoffers dat ze genoegen mogen nemen met gemiddeld zesduizend euro en niet naar de rechtbank kunnen.
Het wetsvoorstel van de meerderheid wordt met verve verdedigd door de heer Mahoux als extrêmement important. Misschien is het wel een stap voorwaarts - een heel klein stapje - maar in essentie is het een doekje voor het bloeden. Omdat onze wetsvoorstellen niet mogen worden aangenomen, heeft men snel iets uit de mouw geschud, uit eerlijke schaamte. Ik hoop dat de Senaat ten volle beseft wat hij gaat goedkeuren.
Mme Cécile Thibaut (Ecolo). - Nous soutiendrons la proposition qui vise à élargir le Fonds amiante aux victimes environnementales. Pour nous, il s'agit d'une petite avancée. Je regrette que M. Mahoux et consorts aient mis deux ans pour comprendre qu'il y avait une certaine urgence à prendre en considération cette demande. Les autres propositions qui nous sont soumises aujourd'hui ne remettent nullement en question l'accord sur le Fonds amiante. Au contraire, elles l'améliorent en permettant aux victimes d'aller en justice et en consacrant le principe du pollueur-payeur, afin de garantir une meilleure cotisation des employeurs.
Je terminerai par la demande de M. Mahoux au sujet de sa proposition de loi 5-250. Je m'oppose formellement à ce qu'elle poursuive son chemin. À trois reprises, le ministre nous a bien expliqué qu'elle avait été mise en application dans un arrêté royal.
Mevrouw Dalila Douifi (sp.a). - De commissie voor de Sociale Aangelegenheden heeft veel tijd besteed aan het asbestdossier en heeft vooral heel grondig onderzocht hoe de situatie van de slachtoffers kan worden verbeterd. Er lagen niet alleen zeven wetsvoorstellen voor, we hebben ook alle betrokkenen uit de sector, waaronder de sociale partners en de Nationale Arbeidsraad, in een uitgebreide reeks hoorzittingen gehoord. Tot besluit hiervan hebben we een nieuw wetsvoorstel uitgewerkt, dat de ruime steun van de meerderheid heeft gekregen en dat al inhoudelijk door collega Mahoux werd toegelicht.
We hebben er inderdaad voor gekozen om niet de weg van de juridisering op te gaan omdat we, nu het Asbestfonds ondergebracht is bij het Fonds voor de beroepsziekten, zekerheid hebben over de financiering van het fonds en dus ook over de financiële tegemoetkomingen aan de slachtoffers.
Het beheerscomité van het Fonds voor de Beroepsziekten en van het Asbestfonds drongen al lang aan om meer aandacht te besteden aan de milieuslachtoffers, van wie het aantal sterker groeit dan dat van de beroepsslachtoffers. De discriminatie tussen beide groepen wordt met onderhavig wetsvoorstel opgeheven. Milieuslachtoffers ontvangen voortaan dezelfde financiële tegemoetkomingen: alle kosten voor medische verzorging worden terugbetaald en ze ontvangen ook een extra tegemoetkoming voor hulp van derden. Die laatste kosten kunnen snel oplopen, omdat de ziekte snel kan evolueren en gekenmerkt wordt door een zeer hoge mortaliteit.
Van de opheffing van de burgerlijke immuniteit hebben we uiteindelijk afgezien - en ik begrijp de grote frustratie van de N-VA en van collega Ide die daarover samen met mevrouw Temmerman een voorstel had ingediend - omdat een en ander zou leiden tot een eindeloos juridisch avontuur voor de rechtbanken. Eigenlijk verdenken we de fractie van de heer Ide ervan de solidaire beroepsverzekering op de helling te willen zetten en een regelrechte aanval op onze sociale zekerheid voor te bereiden ...
Mme la présidente. - Madame Douifi, notre règlement m'impose d'interrompre votre exposé. Vous ne pouvez rouvrir le débat à l'occasion d'une explication de vote.
De heer Louis Ide (N-VA). - Mevrouw de voorzitster, ik vraag het woord voor een persoonlijk feit.
Mme la présidente. - Je vous accorde quelques secondes pour le fait personnel, mais vous non plus ne pouvez rouvrir le débat.
De heer Louis Ide (N-VA) (persoonlijk feit). - Ik zal zelfs niet ingaan op die aantijging.
Door de goedkeuring van het voorstel ontneemt men de kans om nog naar de rechtbank te gaan.
De voorzitster. - Mijnheer Ide, u mag uw stemgedrag niet meer motiveren.
Nous passons au vote.
Vote no 28
Présents : 67
Pour : 51
Contre : 0
Abstentions : 16
-La proposition de loi est adoptée.
-Le projet de loi sera transmis à la Chambre des représentants.