5-251COM | 5-251COM |
Mevrouw Helga Stevens (N-VA). - Kinderen en jongeren zijn een kwetsbare groep in onze samenleving. De Kinderen en jongeren die dringend nood hebben aan psychische en/of psychiatrische ondersteuning, verdienen dan ook onze volle aandacht.
Op de spoedgevallendienst bieden zich tegenwoordig vaak kinderen en jongeren aan met symptomen van psychiatrische stoornissen of met ernstige emotionele en/of gedragsproblemen. Men moet er steeds vaker kinderen en jongeren opvangen van wie voordien niet bekend was dat ze zelfmoordgedachten hebben of kampen met depressies, angststoornissen, drugsgebruik, posttraumatische stoornissen of een psychose. Daarnaast komen ook vaker ouders aankloppen die hun kind niet meer aankunnen en dringend begeleiding en tijdelijke opvang voor hun kind zoeken, zodat iedereen weer op krachten kan komen.
De minister erkende de grote nood aan crisisopvang. Daarom richtte ze een federale werkgroep op die moest onderzoeken hoe in elke provincie een crisiscentrum kan worden gerealiseerd. Er zou zelfs binnen de meerderheid een consensus bestaan over de oprichting van dergelijke centra.
Vorige week heeft de minister ongetwijfeld in de kranten de artikelen gelezen over de opening van een nieuw centrum in Limburg waar kinderen met psychische of psychiatrische problemen opvang kunnen vinden. Buiten dit lovende initiatief hebben de conclusies van het rapport van de werkgroep echter nog niet tot veel beleidsdaden geleid.
Hoe ver staat het concreet met de oprichting van de crisiscentra in de kinder- en jeugdpsychiatrie? Is de regering van plan om zulke centra op te richten? Zo ja, waar en wanneer? Zo nee, waarom niet? Welke financiële middelen staan hier tegenover?
Welke andere aanbevelingen uit het rapport zullen op korte termijn worden gevolgd?
Zal de minister met betrekking tot de conclusies en aanbevelingen van het rapport ook overleg plegen met de bevoegde regionale ministers van Welzijn, die bevoegd zijn voor jeugdzorg? Er mag immers geen onnodige overlapping ontstaan qua beleid. De schaarse middelen, of ze nu federaal of regionaal zijn, moeten efficiënt worden besteed. Dat kan het best door samen werk te maken van een coherent en consequent beleid op alle beleidsniveaus. De versnippering van bevoegdheden met betrekking tot jongerenwelzijn mag een goed beleid op maat van kinderen en jongeren in nood niet in de weg staan.
Mevrouw Laurette Onkelinx, vice-eersteminister en minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, belast met Beliris en de Federale Culturele Instellingen. - Op 18 juni 2012 heeft de interministeriële conferentie Volksgezondheid beslist om het redactiecomité voor de hervorming van het geestelijkegezondheidszorgaanbod voor kinderen en jongeren samen te stellen.
De concrete samenstelling, werkwijze en fasering van de werkzaamheden van het redactiecomité zijn beschreven in de gemeenschappelijke verklaring voor de realisatie van netwerken en zorgcircuits in de geestelijke gezondheidszorg voor kinderen en jongeren, die op 10 december 2012 door alle leden van de interministeriële conferentie werd onderschreven en die op 24 januari 2013 in het Belgisch Staatsblad werd gepubliceerd.
Het redactiecomité heeft als opdracht relevante concepten uit te werken voor het geestelijkegezondheidszorgbeleid voor kinderen en jongeren. Die concepten zullen idealiter vertaald worden in een gids met praktische beleidsscenario's. Die gids zal concreet te implementeren maatregelen bevatten, samen met een planning, en een begrotingsvoorstel met financieringstechnieken en gedetailleerde voorstellen tot wijziging van de relevante regelgeving.
Het redactiecomité zal rekening houden met relevante publicaties van het Federaal Kenniscentrum voor de gezondheidszorg, de Hoge Gezondheidsraad en de Nationale Raad voor ziekenhuisvoorzieningen.
De hervorming van het geestelijkegezondheidszorgaanbod voor kinderen en jongeren in België overstijgt de bevoegdheden van de leden van de interministeriële conferentie. Die hervorming vereist bijgevolg een gezamenlijke aanpak, over de grenzen van de verschillende bestuursniveaus en bevoegdheden heen, die bij voorkeur wordt gekenmerkt door de prioritaire aandacht voor, ten eerste, preventie, vroege detectie en vroege interventie; ten tweede, het belang van de sociale context van kinderen en jongeren; ten derde, de praktische toepassing van het subsidiariteitsprincipe in de zorgverlening; ten vierde, de realisatie van een algemeen zorgprogramma, met inclusie van crisisopvang voor kinderen en jongeren via zorgcircuits en netwerken.
Ter ondersteuning van de werkzaamheden van het redactiecomité heb ik van 1 maart tot en met 31 augustus 2013 een 0,4 VTE coördinator aangewezen, die erop moet toezien dat alle in de gemeenschappelijke verklaring afgesproken doelstellingen binnen de vooropgestelde planning worden gerealiseerd. Op 1 september 2013 werd die ondersteuning opgetrokken tot 0,5 voltijds equivalent. De planning zal in de mate van het mogelijke worden gerespecteerd en indien nodig in overleg met het redactiecomité worden bijgestuurd.
Voorlopig kan ik echter geen specifieke bijkomende middelen toewijzen voor de werking van het redactiecomité, noch aan mogelijke activiteiten en initiatieven die zullen voortvloeien uit de werking van dit comité.
De gids zal klaar zijn begin 2014.
Mevrouw Helga Stevens (N-VA). - Het redactiecomité zal dus een concept uitwerken dat moeten leiden tot een soort van gids. Daar ben ik uiteraard niet tegen. We hebben echter ook nood aan concrete realisaties op het terrein. Er is meer plaats nodig in de crisis- en noodopvang voor kinderen en jongeren met psychiatrische problemen. Daarover heb ik in het antwoord niets. Blijkbaar zijn daar op dit moment geen middelen voor. Ik pleit er niettemin voor iets concreets te doen op het terrein, want de kinderen en jongeren hebben er echt nood aan.
Mevrouw Laurette Onkelinx, vice-eersteminister en minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, belast met Beliris en de Federale Culturele Instellingen. - Er zijn plaatsen bijgekomen, maar wij willen ook de nieuwe denkwijze inzake de geestelijke gezondheidszorg voor kinderen en jongeren verder uitwerken.