5-93 | 5-93 |
Mevrouw Lieve Maes (N-VA). - Al een paar dagen bericht de pers dat her en der voedsel uit de rekken wordt gehaald omdat het sporen van paardenvlees bevat, zonder dat dit op het etiket is vermeld. Telkens wordt erbij verteld dat met het voedsel zelf eigenlijk niets mis was.
Vele tienduizenden vleesproducten en diepvriesmaaltijden worden dezer dagen weggegooid omdat de producent het te duur vindt om al deze producten van nieuwe etiketten te voorzien. Nochtans zijn de voedselbanken vragende partij om al dit voedsel te mogen inzamelen en het aan minderbedeelden te schenken. Zij bieden zelfs aan om de nieuwe etiketten zelf te betalen.
Volgens de woordvoerster van de FOD Economie, mevrouw De Pauw, is het niet zo evident om al dat voedsel weg te schenken. Ze maakte gewag van de bewaaromstandigheden, de noodzaak van nieuwe labels en het feit dat op een deel van het voedsel beslag is gelegd.
In andere landen vormt dat geen probleem. Zo werden de jongste dagen in Finland al vele tonnen voedsel gratis aan hulporganisaties weggeschonken.
Kan de minister niet met hoogdringendheid een uitzonderingsmaatregel uitvaardigen zodat dit voedsel toch nog kan worden gebruikt en niet moet worden vernietigd?
De heer Johan Vande Lanotte, vice-eersteminister en minister van Economie, Consumenten en Noordzee. - Ik ben het met de FOD Economie eens dat het niet evident is om dat voedsel vrij te geven. Daarvoor moeten drie voorwaarden vervuld zijn en moet een onderscheid worden gemaakt tussen goederen die door bedrijven zelf zijn teruggenomen en goederen die door het gerecht of de Economische Inspectie in beslag zijn genomen.
Voor de goederen die door de bedrijven zelf zijn teruggenomen gelden drie voorwaarden voor consumptie. Ten eerste mag de koude keten niet zijn doorbroken. Meestal gaat het om diepgevroren producten, die je niet mag ontdooien en weer invriezen. In dit geval is dit bij de meeste producten niet gebeurd.
De tweede voorwaarde is dat de etikettering wordt aangepast, waarbij dan wordt vermeld dat in de producten paardenvlees inzit. Het Federaal Voedselagentschap heeft ons inderdaad gemeld dat de voedselbanken dat zelf willen doen.
Ten derde moet de tracering gegarandeerd zijn. Voor caritatieve doeleinden wordt die voorwaarde met enige soepelheid toegepast.
Vraag is natuurlijk wie over de bestemming van de goederen beslist. Over goederen die nog eigendom van de bedrijven zijn, kunnen alleen die bedrijven beslissen. Zij kunnen die in principe nog verkopen nadat een nieuw label is aangebracht. In beslag genomen goederen kunnen alleen worden gedistribueerd als het parket en de Economische Inspectie daarvoor toestemming geven. Meestal beslist alleen het parket. In dat geval wordt een deel van het materiaal behouden, genoeg om te voorkomen dat achteraf bij een eventueel proces de representativiteit van de ingehouden stalen in twijfel kan worden getrokken. Dat is een vrij ingewikkelde kwestie.
Ik heb over deze zaak gesproken met het Federaal agentschap voor de veiligheid van de voedselketen, de Economische Inspectie en FEVIA, de federatie van de voedingsindustrie. Ik heb hen uitgelegd dat de voedselbanken in principe bereid zijn de labels aan te passen, zodat er voor hen geen extra arbeidskosten uit voortvloeien. Elk bedrijf kan nu zelf beslissen wat het doet. De overheid beschikt in dit verband over geen enkel dwang- of drukkingsmiddel. We kunnen alleen de mogelijkheden schetsen en dat hebben we gedaan.
Mevrouw Lieve Maes (N-VA). - Het verheugt me dat de minister de betrokken partijen heeft gewezen op wat mogelijk is voor de goederen die door de bedrijven zelf zijn teruggenomen, want daarover gaat het hier vooral. Ik hoop dat dit de nodige aandacht krijgt en dat de bedrijven hun producten effectief ter beschikking van de voedselbanken stellen.