5-209COM | 5-209COM |
De heer Bert Anciaux (sp.a). - Ik heb gisteren nog even nagekeken of de diensten zich niet vergist hadden en de staatssecretaris wel degelijk bevoegd is voor deze materie. En inderdaad, de bevoegdheid "Wetenschapsbeleid" is van minister Magnette naar de staatssecretaris overgegaan. Proficiat! Ik ben blij dat de bevoegdheid bij de staatssecretaris zit, al weet ik niet of dat voor hem echt wel een cadeau is. Hij weet ongetwijfeld dat de materie me al een tijd bezighoudt en dat ik me heel veel zorgen maak over onze federale wetenschappelijke instellingen en meer bepaald over de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België en de Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis in het Jubelpark.
Eerder ondervroeg ik de voorgangers van de staatssecretaris, de ministers Magnette en Laruelle, over de mogelijke en tijdelijke verhuizing van de collectie moderne kunst van de KMSKB naar het Dexia Art Center. Dat voornemen ging immers in tegen alles wat mij in eerdere antwoorden werd gezegd, namelijk dat de collectie moderne kunst zou worden ondergebracht in een gerenoveerde vleugel van de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten, bekend onder de naam "Extensies".
Minister Magnette bleef in zijn antwoord erg vaag en liet ook enkele vragen onbeantwoord. Hij verwees wel naar een studie waaruit blijkt dat een tijdelijke ontplooiing van het Museum voor Hedendaagse Kunst in de "Extensies" 5 tot 7 miljoen euro zou kosten, een verlieslatende operatie, omdat er achteraf ingrijpende renovatiewerken nodig zouden zijn. Hij verklaarde ook dat hij zich in akkoord met de Regie der Gebouwen tot het Dexia Art Center, het voormalige Vanderborghtgebouw, wendde en dat er verder nog partnerschapsovereenkomsten noodzakelijk zouden zijn, onder andere met de Stad Brussel en met de eigenares van het gebouw.
Ik ben erg tevreden dat de minister naar oplossingen zocht om de prachtige en waardvolle collectie moderne kunst in haar volledigheid aan het publiek te kunnen tonen. Maar de vele tegenstrijdigheden, de vaagheden en de voortdurende wijzigingen roepen, bij mij althans, heel wat vragen op. Ik zet ze op een rij.
Uit goede bron verneem ik dat er bij de staatssecretaris voor de Regie der Gebouwen nooit een vraag is binnengekomen over een mogelijke huisvesting van de collectie moderne kunst in de "Extensies" en dat er dus ook nooit een studie is afgeleverd. Klopt dat? Zo ja, naar welke studie verwees minister Magnette dan en waarop steunt de raming van 5 tot 7 miljoen euro? Wat bedoelde de minister verder met "noodzakelijke grote renovatiewerken"? Ik maakte uit de eerdere antwoorden van de minister op dat er vooral voorafgaand aan de renovatiewerken onder andere asbest moest worden verwijderd.
Wie besliste er uiteindelijk om niet voor de "Extensies" te kiezen en het Dexia Art Center in overweging te nemen? Wie werd er bij die beslissing betrokken en welke rol speelde de Regie der Gebouwen? Hoe strookt de beslissing met een eerdere studie van de KMSKB die concludeert dat het Dexia Art Center niet voldoet aan de eisen van een museum voor moderne kunst? Welke redenen werden er daarvoor in die studie aangehaald en hoe denkt men dat te kunnen rechtzetten?
Tot slot, hoe ver staat het nu? Is er een beslissing? Werd intussen contact opgenomen met de Stad Brussel, eigenares van het gebouw? Zo ja, met welk resultaat? Zo neen, waarom niet en wanneer denkt de staatssecretaris tot actie over te gaan? Heeft hij al een idee van de kosten van de hervestiging? Ik veronderstel dat aangezien men de "Extensies" afwijst wegens het hoge kostenplaatje, het Dexia Art Center beduidend minder zal kosten.
Begrijpt de staatssecretaris dat deze zaak en de wijze waarop het beleid zich tot op heden ontwikkelde, steeds opnieuw zorgt voor grote onduidelijkheid? Zoals hij weet, heb ik niet echt een goede band met de waarnemend directeur van de Musea voor Kunst en Geschiedenis en met de directeur van de Musea voor Schone Kunsten, maar dat zal dan wel aan mij liggen, hoewel ik echt wel wil dat er vooruitgang wordt geboekt. Ik heb al een paar keer aangeboden daarover een deftig gesprek te hebben, maar blijkbaar ligt dat heel gevoelig. Ik bied me echt aan om mee naar een oplossing te zoeken. Ik ben echt geïnteresseerd en ik wens geen communautaire spelletjes te spelen, ook al vind ik dat de gemeenschappen bij de zaak heel sterk betrokken zouden moeten zijn. Ik vraag echt te zoeken naar meer transparantie en een meer positieve en constructieve aanpak van het dossier. Er is heel veel angst - het woord is echt niet overdreven - bij het personeel van de verschillende musea, maar ook het publiek snakt naar een positieve oplossing. Ik hoop dat de staatssecretaris dat kan realiseren en zijn karakter is daarbij in elk geval al een positief element.
De heer Philippe Courard, staatssecretaris voor Sociale Zaken, Gezinnen en Personen met een handicap, belast met Beroepsrisico's, en voor Wetenschapsbeleid. - De verantwoordelijken van de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België en van de Regie der Gebouwen hebben elkaar al meermaals ontmoet, onder meer om een bezoek te brengen aan de "Extensies" van de KMSKB en aan het Vanderborghtgebouw, eigendom van de Stad Brussel. Die werkvergaderingen werden gevolgd door andere ontmoetingen waarbij ook leden van het kabinet van mijn voorganger en van de staatssecretaris voor de Regie der Gebouwen aanwezig waren. Later werden ook de diensten van de Inspectie van Financiën, van het Federaal Wetenschapsbeleid, Belspo, en van de Regie der Gebouwen uitgenodigd, zodat ze zich, conform de procedure, konden uitspreken over het eerste businessplan van de KMSKB, dat op 19 juli 2012 werd voorgesteld.
Tijdens de bilaterale vergaderingen van onze administraties en kabinetten kwam de Regie der Gebouwen tot de conclusie dat de lichte renovatie van de "Extensies" een ongegronde uitgave zou inhouden. De staat van het gebouw vereist inderdaad grote investeringen aan daken, beglazing, dakramen, enzovoort, die niet in het budget zijn opgenomen. Het geld dat vandaag zou worden geïnvesteerd, zou morgen verloren zijn.
Er werd nooit gezegd dat het Vanderborghtgebouw niet kan beantwoorden aan de eisen van een museum voor moderne kunst, zoals de critici van het project zonder enig bewijs beweren. De Stad Brussel is in principe akkoord om het gebouw ter beschikking te stellen op basis van een gratis pachtovereenkomst. De federale overheid moet het gebouw op haar kosten renoveren.
Onlangs heeft de inspecteur van financiën van Belspo een gunstig advies gegeven over het Vanderborghtproject in zijn geheel. Hij vraagt echter het financiële risico zoveel mogelijk te beperken door ook een beroep te doen op de privésector.
Zodra ook de inspecteur van financiën bij de Regie der Gebouwen het project heeft goedgekeurd, kunnen mij collega en ikzelf het samen aan de Ministerraad voorstellen. In afwachting daarvan heeft de directie van de KMSKB alvast een oproep tot fundraising gedaan aan de privésector, om alle renovatiekosten van het oude Vanderborghtgebouw, ongeveer 10 miljoen euro, te dekken.
De kosten voor de werken werden geraamd door de ingenieur bij de Regie der Gebouwen die met het dossier werd belast, en door de facility manager van de KMSKB.
De heer Bert Anciaux (sp.a). - Dat is een duidelijk antwoord. Er is niet gekozen voor de oplossing van de "Extensies" en terecht, denk ik. Dat zou inderdaad ongegronde uitgaven hebben meegebracht.
Wordt de 10 miljoen voor de renovatie van het Vanderborghtgebouw volledig via privésponsoring bij elkaar gebracht? Is dat wel realistisch?
De heer Philippe Courard, staatssecretaris voor Sociale Zaken, Gezinnen en Personen met een handicap, belast met Beroepsrisico's, en voor Wetenschapsbeleid. - Dat is volgens mij inderdaad realistisch en het is een goede oplossing. We hebben ook al de nodige contacten.
De heer Bert Anciaux (sp.a). - Op zich heb ik geen probleem met de keuze voor het Vanderborghtgebouw. Ik hoop alleen dat we het totaalplan kunnen bekijken. Ik heb namelijk wel wat vragen bij het verschuiven van bepaalde collecties van het ene museum naar het andere. Vandaag horen de collecties art nouveau en art deco samen in de Musea voor Kunst en Geschiedenis. Dat wil men nu opsplitsen. Het is een ingewikkeld dossier en we zullen het daar later nog over hebben.
Ik ben dus helemaal niet tegen de gekozen oplossing en ik hoop dat er snel een definitieve regeringsbeslissing volgt.