5-198COM | 5-198COM |
De heer Bert Anciaux (sp.a). - Er is een onthutsend kwaliteitsverschil tussen ziekenhuizen. Sommige ziekenhuizen tellen vijfmaal meer heropnames dan andere. Naar aanleiding van een onderzoek ter zake wordt de alarmbel geluid.
Ook de kans op een besmetting door een ziekenhuisinfectie verschilt onrustbarend. In de zwakst scorende ziekenhuizen gaat het om een kans van bijna 10%, of tot 2,5 maal meer dan in beter scorende ziekenhuizen.
De onderzoekers wijzen erop dat de financiering van ziekenhuizen blijkbaar op geen enkele wijze rekening houdt met de kwaliteit van de geneeskunde, met als logische conclusie dat "slecht handelen rendeert". Een heropname brengt immers geld op. Dat is een cynische conclusie en wijst op een louter op economische doelstellingen gebaseerde geneeskunde.
Het onderzoek alarmeert en plaatst de overheid voor een dringende verantwoordelijkheid. Beaamt de minister dat de kwaliteit van de geneeskundige zorg in ziekenhuizen sterk varieert en dat bijvoorbeeld de kans op een ziekenhuisinfectie kan wisselen van 3,77% tot bijna 10%? Bevestigt zij dat in sommige ziekenhuizen er tot vijfmaal meer heropnames zijn dan elders?
Hoe reageert de minister op de analyse dat de financiering van onze ziekenhuizen niet of nauwelijks rekening houdt met de kwaliteit van de geneeskundige zorg? Moet zij die analyse bevestigen of nuanceren? Zo ja, met welke argumenten?
Beschikt de minister over de lijsten van ziekenhuizen die qua kwaliteit relatief laag of zelfs bedreigend laag scoren? Op welke wijze kan zij daaromtrent beleid voeren? Beschikt zij over middelen en instrumenten om die ondermaatse ziekenhuizen te bestraffen of te verplichten tot meer kwaliteit?
Overweegt de minister om de kwaliteit van de medische zorg als een belangrijk criterium voor de financiering van ziekenhuizen te verankeren? Zo ja, op welke wijze zal zij dat concretiseren? Zo niet, waarom vindt zij het criterium kwaliteit niet prioritair of opportuun?
De heer Louis Ide (N-VA). - Als de minister kwaliteit hoog in het vaandel draagt, moet ze overleg plegen met de gemeenschappen die bevoegd zijn voor de kwaliteitscontrole in de ziekenhuizen.
De Vlaamse Gemeenschap heeft 31 procesindicatoren opgesteld, die te verkiezen zijn boven de outcome-indicatoren. Met procesindicatoren wordt immers nagegaan of alle criteria worden nageleefd om kwaliteitsgeneeskunde te kunnen aanbieden. Als outcome-indicatoren worden gehanteerd dan kan het gebeuren dat ziekenhuizen die op zoek gaan naar hun kwaliteitsproblemen, slechter scoren dan ziekenhuizen die dat nalaten te doen.
Onder impuls van minister Jo Vandeurzen heeft de Vlaamse Gemeenschap het geweer van schouder veranderd. Zo is men voor de ziekenhuiscontrole afgestapt van de algemene focus, en ligt het accent nu op controle van diensten en vooral op die van het OK-niveau dat meestal het pijnpunt vormt in een ziekenhuis.
Ik roep de minister dan ook graag op niet te zwaar te focussen op ziekenhuizen, maar op de diensten. In elk ziekenhuis zijn er immers goede en minder goede diensten. Algemeen gesproken is de kwaliteit wel goed.
Omdat kwaliteit in onze ziekenhuizen heel belangrijk is, wou ik van de minister vernemen of ze vindt dat kwaliteit een prijs heeft, want zoals de heer Anciaux zegt wordt kwaliteit vandaag niet altijd gehonoreerd?
Mevrouw Laurette Onkelinx, vice-eersteminister en minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, belast met Beliris en de Federale Culturele Instellingen. - Het klopt niet dat met betrekking tot het aantal ziekenhuisinfecties er grote verschillen tussen de ziekenhuizen bestaan. Om tot relevante cijfers te komen, moet men rekening houden met het criterium patient case mix. Eenvoudig gezegd komt dat neer op een weging van cijfers waarbij met een reeks risicofactoren rekening wordt gehouden.
Dankzij de in 2011 gepubliceerde Europese studie van het ECDC (European Centre for Disease Prevention and Control) beschikken we over recente cijfers. In die studie heeft men rekening gehouden met de patient case mix. De gemiddelde Belgische prevalentie bedroeg 7%, wat te vergelijken is met de andere Europese landen.
Ik heb het overlegorgaan Multipartite-structuur ondervraagd over de heropnamepolitiek van de ziekenhuizen. Uit zijn rapport van oktober blijkt dat die er in België geen sprake is van een specifieke heropnamepolitiek. Ik vestig er ook de aandacht op dat ons financieringssysteem regels bevat om heropnames te beperken. Zo wordt bijvoorbeeld wat de honoraria betreft, het verblijf van een patiënt die binnen de vijftien dagen na zijn ontslag uit het ziekenhuis, voor eenzelfde pathologie wordt heropgenomen, beschouwd als een voortzetting van het vorige verblijf. Zoals de heer Anciaux weet, bestraft het huidige financieringssysteem een abnormaal lang verblijf.
Het financieringsmodel richt zich op de vergoeding van technische prestaties. Dat model heeft een lange geschiedenis, maar zorgkwaliteit en -veiligheid krijgen met de dag meer aandacht, wat me verheugt. Een financieringsmodel dat meer met die elementen rekening houdt, is zeker een interessante piste die in overleg met alle stakeholders, moet worden aangekaart.
Il s'agit d'une question complexe qui a été largement abordée à la Chambre. En ce qui concerne le mode de financement, un rapport de travail, portant notamment sur la nomenclature, doit me parvenir en juin prochain.
Les spécialistes reconnaissent l'existence d'erreurs, certaines spécialités étant très bien remboursées, d'autres insuffisamment. Il ne faut pourtant pas nier que des changements sont difficiles car notre enveloppe est limitée : si nous donnons davantage aux uns, d'autres recevront moins.
Par ailleurs, beaucoup demandent que l'on revoie le lien entre le management de l'hôpital et les médecins, en tenant compte du fait que l'hôpital ne peut pas être une simple plate-forme technique à disposition des médecins : il faut une volonté commune sur la qualité des soins de santé hospitaliers, les médecins jouant en l'occurrence un rôle prépondérant sur ce plan.
Lorsque je recevrai le rapport en juin, il ne restera malheureusement que peu de mois avant les élections. Mon successeur, quel qu'il soit, devra s'y atteler mais je pourrai peut-être déjà entamer le travail.
De heer Bert Anciaux (sp.a). - Ik geef toe dat als met de vele risicofactoren wordt rekening gehouden bij de beoordeling, de verschillen wel wat uitgevlakt worden. Ik betwist ook niet dat de ziekenhuizen in ons land in het algemeen de toets met het buitenland goed doorstaan, en zeker op het vlak van de combinatie toegankelijkheid en kwaliteit.
De cijfers over specifieke problemen, zoals de ziekenhuisbacterie of ziekenhuisinfecties, tonen wel grote verschillen aan tussen de ziekenhuizen waarmee ik niet zeg dat ze allesbepalend zijn. De opmerking van de heer Ide dat beoordelingen over diensten relevanter zijn, lijkt me ook terecht.
Ik hoop alleszins dat er voldoende inspectie wordt gedaan om onverklaarbare toenames van bijvoorbeeld de ziekenhuisbacterie te detecteren en sancties op te leggen. Ik ben me er tegelijk ook van bewust dat het bijzonder moeilijk is andere modellen op te stellen.