5-75

5-75

Belgische Senaat

Handelingen

DINSDAG 9 OKTOBER 2012 - OPENINGSVERGADERING

(Vervolg)

Benoeming van het Bureau

De voorzitter. - Ik breng in herinnering dat, overeenkomstig artikel 8 van ons Reglement, de Senaat, door afzonderlijke stemming, achtereenvolgens overgaat tot de benoeming van een voorzitter, een eerste ondervoorzitter, een tweede ondervoorzitter, een derde ondervoorzitter en drie quaestoren.

De benoeming van de quaestoren geschiedt bij lijststemming.

Volgens de bepalingen van artikel 9 van het Reglement wordt de voorzitter slechts verkozen verklaard indien hij de volstrekte meerderheid der stemmen van de aanwezige leden behaalt.

Overeenkomstig ditzelfde artikel geschieden al deze benoemingen met inachtneming van de in artikel 84 van het Reglement bepaalde evenredige vertegenwoordiging van de fracties, overeenkomstig artikel 82.

Wij gaan eerst over tot de verkiezing van de voorzitter.

M. Philippe Mahoux (PS). - Je propose la candidature de Mme de Bethune.

De voorzitter. - Daar er geen andere kandidatuur is, verklaar ik mevrouw Sabine de Bethune gekozen tot voorzitster van de Senaat.

(Applaus)

We gaan nu over tot de verkiezing van de andere leden van het Bureau.

M. Philippe Mahoux (PS). - Je propose la reconduction du Bureau précédent.

De voorzitter. - Heeft iemand bezwaar tegen het voorstel van de heer Mahoux?

Daar er geen bezwaar is, verklaar ik de heer Danny Pieters verkozen tot eerste ondervoorzitter, de heer Willy Demeyer tot tweede ondervoorzitter, en de heer Armand De Decker tot derde ondervoorzitter.

De quaestoren zijn de heer Louis Ide, de heer Bert Anciaux, en mevrouw Olga Zrihen.

Hiermee is het Bureau samengesteld. Ik dank de jongste twee leden van onze Vergadering die zo welwillend geweest zijn mij bij te staan in hun hoedanigheid van leden van het voorlopig Bureau.

Ik verzoek mevrouw de Bethune haar plaats als voorzitter in te nemen.

(Voorzitster: mevrouw Sabine de Bethune.)

(Algemeen applaus)

De voorzitster. - Waarde collega's, vooreerst mijn dank omdat u mij opnieuw als voorzitter van onze Vergadering hebt gekozen. Ook wil ik ons oudste lid in jaren danken voor de vriendelijke wijze waarop hij deze zitting bij het begin heeft geleid.

Bij de aanvang van een parlementair jaar is het goed even terug te blikken. De Senaat heeft een zeer gevuld jaar achter de rug. De cijfers liegen er niet om: er werden niet minder dan 111 wetsontwerpen- en voorstellen aangenomen; het aantreden van een nieuwe regering is daar niet vreemd aan. Maar er zijn ook 24 wetsvoorstellen van senatoren die tot een goed einde werden gebracht. Vaak gaat het om zeer specifieke beleidsmaatregelen die voor de betrokken sectoren en mensen een belangrijk verschil kunnen maken. Daarnaast nam de Senaat 15 resoluties aan. En in 2012 is ook het parlementair comité belast met de wetsevaluatie gestart.

Een mijlpaal zijn ongetwijfeld de institutionele debatten van het afgelopen jaar. Het eerste deel van de zesde staatshervorming beheerste inderdaad gedurende vele weken de agenda. De bijzonder grondige commissieverslagen en de Handelingen van de plenaire vergadering zullen alvast een leidraad zijn bij de interpretatie en de duiding van de wetteksten.

Wie een gedetailleerd inzicht wil van de werkzaamheden van de Senaat in het voorbije jaar, kan het jaarverslag op onze website raadplegen. Het geeft onder meer ook zicht op de gestelde vragen en op de vele domeinen waar de parlementaire diplomatie actief is. Dit jaarverslag, waarde collega's, getuigt van het vele werk dat de senatoren, hun medewerkers en het personeel van de Senaat tijdens het voorbije jaar verzet hebben.

Wanneer we vooruitblikken naar het nieuwe werkjaar, liggen er talrijke en soms delicate aangelegenheden voor waarin onze assemblee moet pogen de wetgevende lijnen uit te zetten. Ongetwijfeld zal de regering de agenda's van de commissies voeden, maar ik reken erop dat de commissies ook recht doen aan de vele honderden wetsvoorstellen van senatoren van alle fracties.

Het nieuwe zittingsjaar wordt ook van belang voor de acht werkgroepen die in de schoot van de commissies zijn opgericht. Zij leveren veel reflectiewerk. De Senaat kijkt uit naar hun verslagen en aanbevelingen die vóór de volgende zomer klaar zouden moeten zijn.

Een tweede pakket institutionele voorstellen werd reeds ingediend. Ditmaal staat de hervorming van het tweekamerstelsel op de agenda. De Raad van State zal worden verzocht een advies uit te brengen over de wetsvoorstellen, waarna de Senaat de bespreking kan aanvatten. Dit zittingsjaar volgen nog andere pakketten ter uitvoering van het institutionele akkoord voor de zesde staatshervorming, in het bijzonder voorstellen met betrekking tot de bevoegdheidsoverdrachten en de hervorming van de bijzondere financieringswet.

Hervormingen van het tweekamerstelsel zijn een zeldzaamheid. In de 180 jaar waarin België bestaat, werd slechts één maal fundamenteel gesleuteld aan het tweekamerstelsel. Dat was nauwelijks twintig jaar geleden.

De Senaat is na de hervorming van 1993 vaak het voorwerp van kritische beschouwingen geweest, maar over enkele verdiensten bestaat een vrij brede consensus. Ik denk daarbij concreet aan de reflectie over gevoelige ethische dossiers en justitiële hervormingen. Maar ook aan de talloze amendementen, zowel ten gronde als ten behoeve van de kwaliteit van de wetgeving, die de Senaat in tweede lezing aannam.

De toekomstige Senaat, zoals hij wordt geschetst in de voorliggende teksten, zal een Senaat van de deelstaten worden. Hij zal dan één van de grote wetmatigheden van het federalisme belichamen, te weten het participatiebeginsel. Via de Senaat nemen de deelstaten dan deel aan de federale besluitvorming.

Waarde collega's, een ander aandachtspunt waarop ik even wens in te gaan, is het beheer van de Senaat. Daarin staan: zuinigheid, efficiëntie en een goede dienstverlening centraal. Op financieel vlak zet de Senaat het besparingsbeleid voort dat in 2010 werd ingevoerd en levert zo zijn bijdrage aan het geheel van de inspanningen vanwege de bevolking.

Tijdens de voorbije weken werd de hoeksteen gelegd van een geïntegreerd veiligheidsplan voor Kamer en Senaat. Heel wat procedures en richtlijnen worden voortaan gemeenschappelijk uitgewerkt en uitgevoerd. Als voorzitster zie ik hierin een blijk van de wil en de gedrevenheid van onze mensen en diensten om samen degelijk werk te leveren.

Diezelfde geest van interparlementaire samenwerking blijkt ook uit het protocol dat alle parlementaire assemblees zopas sloten betreffende de mobiliteit van het personeel van de Senaat. Zo wordt ook de harmonisering van de personeelsstatuten van Kamer en Senaat onderzocht. Ik hoop dat dit een begin is naar andere en bredere vormen van samenwerking tussen de parlementen. Het zijn ook instrumenten, in het verlengde van ons engagement, om alle personeelsleden van de Senaat, ook na 2014 een loopbaanperspectief te bieden.

Ten slotte blijft de Senaat de werking van een democratische rechtsstaat kenbaar maken aan het brede publiek, maar we willen dit meer en beter doen en vooral jongeren aanspreken. Jaarlijks bezoeken vele tienduizenden mensen de Senaat. Via rondleidingen en themadagen met een stijl en inhoud die nog meer op maat van jongeren is gesneden, hopen wij hen te interesseren.

Waarde collega's, het is goed dat een parlement zich soms beraadt over zijn werking en zijn rol. Maar dat mag ons niet wegleiden van onze kerntaak. Een parlement moet in de eerste plaats de politieke antwoorden formuleren die de samenleving behoeft. Ook ons land voelt de gevolgen van de wereldwijde groeivertraging en de schuldencrisis. Velen maken zich zorgen over hun job en hun inkomen. De snel groeiende vergrijzing, betaalbare en duurzame energie, het risico op sociale uitsluiting en armoede blijven uitdagingen die onze aandacht vragen. Er is een brede consensus dat het voortzetten van de sanering van de overheidsfinanciën een prioriteit blijft om de toekomst van ons sociaal model en onze economische groei veilig te stellen. De manier waarop we dit moeten aanpakken, is voorwerp van debat. Daarin ligt de eerste verantwoordelijkheid van de politiek en dus ook van onze assemblee. Ik weet dat u de inspiratie en de geestdrift hebt om die uitdaging aan te gaan.

Collega's, de Senaat is niet alleen een werkplaats, maar ook een gemeenschap van mensen, een plaats waar lief en leed elkaar aflossen. Het busongeval in het Zwitserse Sierre heeft ons rechtstreeks en diep geraakt. Maar sommige collega's en personeelsleden zijn in het voorbije jaar ook een fiere moeder of vader geworden. Beste collega's en personeelsleden, we wensen u ook dit jaar veel arbeidsvreugde en zijn ervan overtuigd dat er plaats blijft voor wederzijds respect en waardering.

Die woorden richt ik ook tot de collega's die hebben beslist zich nu, bij het begin van het parlementaire jaar te verlaten.

Mevrouw Vermeulen zal straks de eed afleggen. Zij vervangt de heer Sevenhans.

Binnenkort zal ook mevrouw Temmerman afscheid nemen van de Senaat.

Ik verklaar de Senaat voor samengesteld. Hiervan zal kennis worden gegeven aan de Koning, de Kamer van volksvertegenwoordigers en aan de parlementen van de gewesten en gemeenschappen.

Hiermit erkläre ich den Senat für konstituiert. Der König, die Kammer der Abgeordneten sowie die Regional- und Gemeinschaftsräte werden hiervon in Kenntnis gesetzt.

Mevrouw Marleen Temmerman (sp.a). - Met gemengde gevoelens neem ik vandaag afscheid van de politiek.

Noemt u mij gerust een late politieke roeping, dat heeft trouwens voor- en nadelen. Het nadeel was dat ik bij de aanvang van mijn mandaat niet echt de gevoeligheden aanvoelde of de geplogenheden kende. Ik had de neiging snel te demarreren. Intussen heb ik geleerd dat het in politiek geleidelijk gaat, zelfs zoals in de processie van Echternach, even vooruit en dan weer achteruit. Uiteindelijk wordt er in de meeste dossiers toch vooruitgang geboekt. Het voordeel van mijn late roeping was dat ik een zekere bagage vanop het terrein meehad, wat vaak nuttig was.

Ik kan tevreden terugblikken op vijf jaar werk in de Senaat, vooral in de commissie voor de Sociale Aangelegenheden, in de commissie voor de Buitenlandse Zaken en in het kader van de Interparlementaire Unie. De hoorzittingen met experts en de focus op de biomedische onderwerpen waren zeker de moeite waard. Zoals de voorzitster al zei, heeft de Senaat op dit vlak heel wat werk verricht. Er is echter nog veel werk aan de winkel: de euthanasiewet is na tien jaar aan een aanpassing toe en het draagmoederschap moet in ons land dringend een wettelijke regeling krijgen. Alleen zo kunnen sterk gemediatiseerde menselijke drama's worden vermeden.

Met spijt zal ik denken aan één dossier dat niet kon worden gerealiseerd, namelijk de veralgemeende derdebetalersregeling in de gezondheidszorg. In ons land geldt nog steeds een archaïsch en bureaucratisch systeem, waarbij de patiënten de lonen van de zorgverstrekkers voorschieten.

Persoonlijk betreur ik dat de Senaat nu wordt uitgekleed. Ik weet dat een aantal collega's er ook zo over denken. Ons federaal tweekamerstelsel ligt onder vuur en wordt in de toekomst de facto stopgezet, maar soms is het goed dat bepaalde dossiers even kunnen rijpen en door een andere assemblee bijgestuurd kunnen worden. Zeker op ethisch vlak heeft de Senaat een belangrijke rol gespeeld en heeft de Senaat nog een rol te vervullen. Ik hoop dat daarover zal worden gewaakt.

Van deze korte, maar intense ervaring in de Senaat zal ik heel veel meedragen naar mijn nieuwe functie bij de Wereldgezondheidsorganisatie in Genève, waar ik me op het geopolitieke terrein zal moeten leren bewegen. Dat wordt wellicht ook op eieren lopen.

Ik wil afsluiten met een welgemeende dankbetuiging aan mijn "A-team" van medewerkers in de Senaat. Ik zal ze missen, maar we zien elkaar nog terug. Ook de collega's senatoren en hun medewerkers draag ik een warm hart toe. Vooral in de commissies heb ik ervaren dat er ondanks de politieke tegenstellingen met veel respect en geduld met elkaar werd omgegaan. Ik wil ook uitdrukkelijk hulde brengen aan het personeel van de diensten van de Senaat dat, soms bij nacht en ontij, werkt om de deadlines te halen. De laatste tijd, cynisch genoeg, ook om wetteksten over het opdoeken van de eigen instelling te bespoedigen. Tot slot wil ik voorzitster de Bethune en haar voorgangers nog in de bloemetjes zetten, stuk voor stuk zeer hartelijke en beminnelijke politici die de soms woelige plenaire zittingen met stevige doch menselijke hand onder controle hielden.

Het ga u allen goed. U mag mij bij de Wereldgezondheidsorganisatie altijd consulteren inzake reproductieve en seksuele gezondheid en de rechten daaromtrent. Ik dank u.

(Applaus)

De voorzitster. - Mevrouw Temmerman, het ga u goed in uw nieuwe loopbaan. Uw toespraak is de reflectie van uw persoonlijke overtuiging. Het is geen weergave van de algemene politieke agenda.

Ik richt mijn gelukwensen ook tot de andere collega's die ons verlaten of die zich bij ons vervoegen.