5-139COM | 5-139COM |
Mevrouw Helga Stevens (N-VA). - Psychiatrische patiënten die aan het einde van een lange internering komen, moeten op zoek naar een nieuwe woonplaats. Doorgaans wenden ze zich dan tot het OCMW van de gemeente waar hun interneringscentrum gelegen is met de vraag voor hen alvast een huurwaarborg voor te schieten. De meeste aanvragers zijn in een andere gemeente gedomicilieerd, maar door hun langdurig verblijf in de gemeente van internering, doen ze daar hun aanvraag.
Blijkbaar worden de lokale OCMW-besturen van onder andere Turnhout, Duffel, Boechout en Geel zeer frequent met zulke aanvragen geconfronteerd. Aanvankelijk waren ze geneigd die voorschotten te betalen, maar ze stelden vervolgens vast dat veel aanvragers meteen uitwijken naar andere gemeenten of opnieuw in de psychiatrie belanden. De waarborg terugkrijgen wordt dan veel moeilijker, met als gevolg dat de OCMW's stilaan weigerachtig staan tegenover zulke aanvragers.
De kwestie van domiciliëring en huurwaarborg is voorlopig nog een federale materie, terwijl het begeleiden en herhuisvesten van psychiatrische patiënten tot het takenpakket van de gemeenschappen behoren. Met als gevolg dat er onduidelijkheid kan ontstaan over de aanpak op het terrein.
Daarom heb ik voor de minister volgende vragen.
Op welke manieren staan de psychiatrische instellingen die ook geïnterneerden opvangen, vertrekkende patiënten bij als ze aan het einde van hun internering komen? Worden ze geholpen bij herhuisvesting en bij het verkrijgen van een huurwaarborg?
Beschikken de instellingen over richtlijnen in verband met een eventuele huurwaarborg voor hun vertrekkende patiënten? Zo ja, welke? Zo nee, zal de minister in dat verband een initiatief nemen?
Beschikken de OCMW's van gemeenten met instellingen waar ook geïnterneerden worden opgevangen, over richtlijnen in verband met de problematiek van herhuisvesting en huurwaarborg? Zo ja, welke? Zo nee, zal de minister een initiatief nemen?
Mevrouw Laurette Onkelinx, vice-eersteminister en minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, belast met Beliris en de Federale Culturele Instellingen. - De meeste vragen die mevrouw Stevens me stelt, hebben helaas betrekking op bevoegdheden van andere ministers, in het bijzonder van mijn collega's van Justitie en Maatschappelijke Integratie.
Van mijn diensten krijgen de psychiatrische instellingen geen financiering voor herhuisvesting of huurwaarborgen. Huisvesting is immers een integraal onderdeel van het reclasseringstraject, dat ten laste valt van de FOD Justitie en waarbij de psychosociale dienst van de penitentiaire administratie de nodige ondersteuning biedt. Zodra blijkt dat iemand het moeilijk zou kunnen hebben om het nodige geld voor de huurwaarborg te vinden, wordt die situatie aan de bevoegde instellingen, met inbegrip van het OCMW, voorgelegd. In principe bepaalt de verblijfplaats van de geïnterneerde vóór zijn internering welk OCMW bevoegd is, maar soms kan het ook de gemeente zijn waar de betrokken geïnterneerd is, aangezien het OCMW bevoegd is op de plaats waar de behoefte bestaat.
Ik kan ook meegeven dat noch mijn diensten, noch die van Justitie richtlijnen voor de instellingen hebben uitgevaardigd over het verkrijgen van een huurwaarborg.
Voor de laatste vraag van mevrouw Stevens moet ik naar mijn collega voor Maatschappelijke Integratie verwijzen, die voor de OCMW's bevoegd is.
Mevrouw Helga Stevens (N-VA). - Ik betreur echt dat de bevoegdheden zo verspreid zijn. Voor het ene punt is de minister van Justitie bevoegd, voor het andere de staatssecretaris voor Maatschappelijke Integratie. Het is een kluwen waar niemand nog wijs uit raakt. Op die manier kan ook geen behoorlijk beleid worden gevoerd. Ik zal in elk geval het nodige doen om de vragen opnieuw te stellen, aan de juiste personen.