5-87COM | 5-87COM |
De heer Bert Anciaux (sp.a). - 6 964: dat is het aantal klachten bij de Federale Ombudsman in 2010, een verdubbeling in vergelijking met 2006. Zijn rapport kan moeilijk anders dan vernietigend worden genoemd, met een bijzonder schrijnende vermelding voor de communicatie van de federale overheidsdiensten. Niet alles en iedereen mag over dezelfde kam worden geschoren, maar de slechtste leerlingen trekken uiteraard veel aandacht.
Daarbij valt de bijzonder negatieve beoordeling van de Dienst Vreemdelingenzaken op. Ombudsman Guido Schuermans stelt: `De communicatie van de Dienst Vreemdelingenzaken is haast onbestaande'. Een groot deel van de klachten van de ombudsmannen blijkt afkomstig van mensen die na hun aanvraag tot regularisatie niets meer horen.
Hoe evalueert en duidt de staatssecretaris de negatieve beoordeling vanwege de Federale Ombudsman over de Dienst Vreemdelingenzaken? Onderschrijft hij de globaal vernietigende conclusies, vooral met betrekking tot het opvallende onvermogen om te communiceren en proactief te werken? Hoe verklaart hij deze uiterst negatieve beoordeling?
Heeft de staatssecretaris de Dienst Vreemdelingenzaken hierop aangesproken en hem met deze negatieve beoordeling geconfronteerd? Werden of worden er daaropvolgend specifieke maatregelen getroffen? Werden of worden de leidende ambtenaren hierop negatief geëvalueerd?
Beaamt de staatssecretaris de oproep van de Ombudsman om met urgentie een performant communicatie- en informatiebeleid uit te werken? Zo ja, hoe zal de staatssecretaris dit concretiseren? Zette hij daartoe al stappen, beschikt hij over een actieplan? Kan hij dit toelichten en in een timing plaatsen?
De heer Melchior Wathelet, staatssecretaris voor Begroting, voor Migratie- en asielbeleid, voor Gezinsbeleid en voor de Federale Culturele Instellingen. - De Dienst Vreemdelingenzaken heeft kennis genomen van het rapport van de Federale Ombudsman en dit document grondig gelezen.
Wat de kritiek van de Federale Ombudsman op de communicatie van de Dienst Vreemdelingenzaken betreft, kan ik u meedelen dat de Federale Ombudsman in zijn rapport niet het algemene communicatie- en informatiebeleid analyseert, maar enkel de communicatie omtrent de behandelingstermijnen inzake een aanvraag tot regularisatie van het verblijf.
Wat de communicatie van de DVZ omtrent regularisatiedossiers betreft, geef ik enkele verduidelijkingen. Niet alleen heeft de DVZ geïnvesteerd in een algemene helpdesk, de Dienst Humanitaire Regularisaties heeft een bijzondere helpdesk die, indien nodig, technische vragen opvangt waarop de algemene helpdesk geen antwoord weet. Deze vorm van communicatie en informatieverstrekking kent echter zowel praktische als principiële beperkingen.
Goed bestuur vergde dat voor deze dienst voldoende medewerkers werden gevonden in vergelijking met de werklast. Die werklast is sinds september 2009 enorm toegenomen. De eerste plicht is vanzelfsprekend de verwerking van dit groot aantal aanvragen, en de betrokken extra werkkrachten zijn dan ook vanzelfsprekend dossierbeslissers. Dat beperkt dus het aantal medewerkers dat voor een helpdesk beschikbaar kan worden gesteld. De oproepen laten opvangen door de behandelaars zelf is ondenkbaar: mochten alle vragen omtrent uurroosters naar de treinbestuurders doorgezonden worden, dan zou geen enkele trein rijden.
Daar ligt juist het probleem. Inderdaad, het overgrote deel van de oproepers informeert naar een datum waarop een beslissing kan worden verwacht of naar tussentijdse informatie uit het dossier.
De wetgever legt geen termijn op voor de afhandeling van humanitaire aanvragen. Deze termijnen worden bepaald door de eigenheid van elk individueel dossier en door het advies van externe partners, aan wie DVZ geen termijnen van antwoord kan opleggen.