4-64 | 4-64 |
Mevrouw Marleen Temmerman (sp.a). - De jongste dagen wordt er druk gespeculeerd over een beperking van het aantal partnerlanden van de Belgische ontwikkelingssamenwerking. De minister zou van plan zijn het aantal partnerlanden te beperken en wijzigingen aan te brengen in de lijst.
Als het gaat over het belang van een geografische concentratie van de Belgische ontwikkelingssamenwerking kan ik hem volkomen volgen. Het is immers van groot belang voor een veeleer kleine donor als België om over voldoende kritische massa te beschikken in elk partnerland waar hij actief is. Dat kan alleen door het aantal landen te beperken.
Toch ben ik ervan overtuigd dat de keuze van de partnerlanden een heel belangrijke beslissing is met heel belangrijke gevolgen, zowel voor het Belgisch ontwikkelingsbeleid als voor de partnerlanden. Het is geen goede zaak dat lopende projecten plots gestopt worden en dat landen plots zonder middelen vallen. Tot nu toe is er nog steeds geen sprake van een uitgewerkte exitstrategie voor die landen waar we eventueel willen stoppen. Wegens de serieuze gevolgen lijkt het me dan ook nodig dat daarover een breed debat gevoerd wordt in het parlement.
Is de minister van plan het aantal partnerlanden te beperken en/of een wijziging aan te brengen in de lijst?
Zo ja, welke landen zullen worden geschrapt van de lijst?
Wanneer is de minister van plan de vernieuwde lijst van partnerlanden bekend te maken? Zullen Kamer en Senaat bij de bespreking worden betrokken?
Zullen er exitstrategieën worden uitgewerkt voor de landen die niet meer tot de partnerlanden zullen behoren? Zal het parlement daarbij worden betrokken?
De minister beloofde al in oktober een wetsontwerp ter herziening van de wet internationale samenwerking van 1999, maar tot op de dag van vandaag wachten wij in spanning. Wanneer kunnen wij zijn wetsontwerp verwachten?
De heer Charles Michel, minister van Ontwikkelingssamenwerking. - In de EU-gedragscode (EU Code of Conduct) hebben de lidstaten afspraken gemaakt over taakverdeling. Het gaat daarbij zowel over het beperken van het aantal sectoren waarin elk van de EU-donors in een partnerland actief is, als over afspraken over hoe donors hun budgetten verdelen over ontwikkelingslanden. In dat laatste geval gaat het over geografische specialisatie. Een van de uitgangspunten van de gedragscode is inderdaad de vaststelling dat er in sommige landen te veel donors zijn, en in andere landen te weinig. Een betere taakverdeling tussen donors moet uiteindelijk bijdragen tot een grotere effectiviteit van de gezamenlijke hulp. Middelgrote donors, zoals België, zullen dus uiteindelijk in minder landen actief zijn. Dat is mijn standpunt, dat ik al meermaals heb herhaald.
Ik ben de gesprekken over de landenlijst begonnen op het niveau van de regering, maar zal me niet laten vastpinnnen op een tijdspad.
Het vastleggen van de landenlijst is een beslissing van de Ministerraad. Ik kan niet vooruitlopen op de resultaten van het overleg ter zake.
De wet op de internationale samenwerking bepaalt dat de landenlijst wordt vastgelegd door middel van een koninklijk besluit genomen na overleg in de Ministerraad. Dat biedt het parlement de gelegenheid tot controle aan de hand van interpellaties.
Het is uiteraard niet de bedoeling om de samenwerking op een abrupte manier stop te zetten. Voor elk land dat van de partnerlijst wordt verwijderd, zal dus een exitstrategie worden vastgelegd.
Zo een strategie houdt ten minste in dat alle reeds goedgekeurde projecten verder worden uitgevoerd. Daarnaast zal met andere donors worden overlegd welke Belgische interventies in voorkomend geval kunnen worden overgenomen en hoe dat kan gebeuren. Om dergelijke overname mogelijk te maken, kan de Belgische Ontwikkelingssamenwerking nog in een beperkt budget voorzien.
De procedure voor goedkeuring van het wetsontwerp tot wijziging van de wet van 1999 is op het niveau van de regering opgestart. De voorbereidende discussies op technisch niveau zijn begonnen, maar ik kan moeilijk zeggen hoe lang de procedure zal duren. Dus kan ik ook nog geen datum geven waarop het wetsontwerp zal worden ingediend bij het parlement. Ik hoop dat het zo vlug mogelijk gebeurt.
Mevrouw Marleen Temmerman (sp.a). - Wij hopen dat samen met de minister.