4-48 | 4-48 |
M. le président. - Comme Mme Temmerman, présente parmi nous, n'est pas en mesure de poser sa question, le texte sera lu par Mme Vanlerberghe.
Mme Inge Vervotte, ministre de la Fonction publique et des Entreprises publiques, répondra.
Mevrouw Marleen Temmerman (sp.a+Vl.Pro). - De voorbije dagen werden we via de media opnieuw geconfronteerd met een dramatisch afgelopen bevalling van een jonge moeder die haar dode boreling verstopte in een Chirolokaal. Een tijd geleden was er het even dramatische geval van een jonge moeder in Oostende die haar pasgeboren kind in een zak in de kelder verstopte. De problematiek van de zogenaamde `wiegenmoord' is niet nieuw.
Het Parlement suggereert al een tijd een oplossing voor een deel van de problematiek: het juridisch mogelijk maken van discreet bevallen. De sp.a-fractie diende hierover vorige legislatuur reeds een wetsvoorstel in bij de Kamer. Mijn sp.a-collega Guy Swennen en MR-collega Monfils dienden hun respectieve voorstellen van de vorige legislatuur opnieuw deze legislatuur in bij de Senaat. De collega's van Open Vld dienden een soortgelijk voorstel in bij de Kamer en de voorbije dagen hebben ook collega's senatoren van CD&V zich bij het pleidooi voor discreet bevallen aangesloten. Sommige wetsvoorstellen liggen dus al jaren te wachten op behandeling. Is het nu niet de hoogste tijd om daaraan echt wat te doen?
De discussie rond discreet bevallen en de, gelukkig zeer zeldzame, dramatische gevallen waarbij moeders hun kind in alle eenzaamheid ter wereld brengen en het vervolgens voor dood achterlaten, vormen niet eenzelfde problematiek.
Discreet bevallen biedt een juridisch antwoord op een lacune in het familierecht, namelijk adoptie, terwijl wanhoopsdaden van jonge moeders die eenzaam en zonder medische begeleiding een kind ter wereld brengen veeleer te maken hebben met tal van problemen thuis, de onbeschikbaarheid van voorbehoedsmiddelen, de responsabilisering van jonge ouders, de problematiek van tienerzwangerschappen, de bewustmaking van hulpverleners en omgeving, enzovoort. Gerechtspsychiater Chris Dillen verduidelijkt vandaag in De Standaard: `Vrouwen die discreet en anoniem bevallen hebben hun zwangerschap voor zichzelf aanvaard en ze hebben de klik gemaakt om de baby ook ter wereld te brengen. Vrouwen die wiegenmoord plegen, willen niet zwanger zijn. Ze willen niet bevallen en ze willen geen adoptie'.
Als we daar in het Parlement een sereen debat willen over voeren, lijkt het mij nodig vooraf na te gaan of de FOD Justitie beschikt over wetenschappelijke studies en op z'n minst over cijfers over doodgeboren en achtergelaten borelingen.
Beschikt de minister over cijfers voor de voorbije 10 jaar die aantonen of we al dan niet te maken hebben met een trend inzake doodgeboren en achtergelaten kinderen? Beschikken justitie en de politiediensten over een registratiemethode ter zake?
Hoe staat de minister tegenover het concept van discreet bevallen en wat plant hij om dit wettelijk mogelijk te maken?
Mevrouw Inge Vervotte, minister van Ambtenarenzaken en Overheidsbedrijven. - Ik lees het antwoord van minister Vandeurzen.
Rekening houdend met de korte tijdspanne die ik had om te antwoorden, kan ik alleen maar de cijfers geven die bij de politie bekend zijn en niet de cijfers van het College van procureurs-generaal. Er waren zeven gevallen in 2000, zeven in 2001, twaalf in 2002, twaalf in 2003, elf in 2004, acht in 2005, veertien in 2006 en elf in 2007.
De problematiek van het discreet bevallen en de wiegenmoord is buitengewoon delicaat en vereist een belangrijk ethisch debat.
Ik deel de visie van mevrouw Temmerman dat het familierecht in België geen juridisch antwoord biedt voor de vrouwen die in alle discretie of anonimiteit wensen te bevallen.
Ik ben ervan overtuigd dat wij voor deze wanhopige situaties een menselijke oplossing moeten kunnen vinden.
Het is belangrijk dat wij aandacht hebben voor verschillende invalshoeken ten aanzien van deze problematiek. Zowel de rechten en het belang van de kinderen die in dergelijke situaties geboren worden als de rechten en het lijden van de moeder verdienen onze aandacht. Daarbij mogen wij ook de belangen en de rechten van de vader niet uit het oog verliezen.
Een vergelijking met de buitenlandse wetgeving kan ons eventueel interessante overlegmogelijkheden bieden.
Ik ben bereid om de parlementaire initiatieven die recentelijk en in het verleden werden genomen te ondersteunen, zodat we een passende oplossing kunnen uitwerken die alle betrokkenen tevreden kan stellen.
Mevrouw Marleen Temmerman (sp.a+Vl.Pro). - Ik hoop dat de minister de Senaat, als reflectiekamer, zal betrekken bij de bespreking van dergelijke delicate kwesties.