4-38 | 4-38 |
Mevrouw Margriet Hermans (Open Vld). - Ik vraag het woord op basis van artikel 40 van het reglement en meer concreet verzoek ik aan de agenda van vandaag een punt toe te voegen, namelijk het voorstel van resolutie betreffende de executie van minderjarigen in Iran. Volgens het reglement moet over een dergelijke agendawijziging worden gestemd bij zitten en opstaan en mogen maximaal twee sprekers aan het woord komen, één voor en één tegen.
De executie van minderjarigen in Iran is een actueel onderwerp. Gisteren nog riepen verschillende mensenrechtenorganisaties, onder leiding van Human Rights Watch, de Iraanse regering op de executies van minderjarigen stop te zetten. Ook vanuit politieke hoek wordt ertegen gemobiliseerd, getuige het voorstel van resolutie dat deze week in de senaatscommissie voor de Buitenlandse Betrekkingen unaniem werd goedgekeurd. De resolutie veroordeelt in strenge bewoordingen de executie van minderjarigen in Iran. Iran volhardt immers in de boosheid. De algemene mensenrechtensituatie in Iran gaat sinds 2005 zwaar achteruit en het totale aantal executies is in 2007 bijna verdubbeld. Op het ogenblik zitten 140 minderjarigen in een cel te wachten op hun executie en enkele daarvan zijn voor zeer binnenkort. Het gaat niet alleen om jongeren die criminele feiten hebben gepleegd, maar ook om jongeren die wegens hun seksuele geaardheid, politieke overtuiging of het plegen van ontucht in de cel zitten. Zo werden in 2005 twee jongeren aan een kraan opgehangen omdat ze ervan beschuldigd waren homo te zijn.
Het voorstel van resolutie, dat er kwam op mijn initiatief, geniet brede steun. De collega's Roelants du Vivier, Marleen Temmerman, Freya Piryns, Els Schelfhout en Olga Zrihen hebben het mede ingediend - ik dank hen daarvoor van harte - en het werd, zoals gezegd, unaniem goedgekeurd.
Op 11 juni werd Mohammad Hassanzadeh, die op veertienjarige leeftijd werd gearresteerd, opgehangen. Hij was zeventien. De jeugd van Sanandaj, de plaats van executie, kwam na de executie op straat. Ze verdient onze steun.
De voorzitter. - Mevrouw Hermans, het gaat op het ogenblik niet over de grond van de zaak, maar over de agenda, al begrijp ik uw bezorgdheid.
Het probleem is dat de commissie voor de Buitenlandse Betrekkingen de afgelopen maanden al vaak resoluties heeft goedgekeurd met de vraag ze binnen de 48 uur op de agenda van de plenaire vergadering te plaatsen. Dat is niet de gewone manier van werken van de commissies en de plenaire vergadering. Ik deel uw bezorgdheid over de situatie in Iran en met mij ook de leden van het Bureau. Wanneer een executie een kwestie van dagen is, dan ben ik met de instemming van de plenaire vergadering, bereid het punt snel te agenderen.
Met alle respect voor de enthousiaste commissievoorzitter, maar het gaat niet aan dat de commissie voor de Buitenlandse Betrekkingen en voor de Landsverdediging elke week vierentwintig of zesendertig uur voor de plenaire vergadering een resolutie wil agenderen.
Als we zulke praktijken toestaan, kunnen we wel eens in de problemen komen doordat er te weinig tijd is om in plenaire vergadering te reageren.
Donc, si vous le souhaitez, je suis d'accord de proposer que la proposition de résolution sur l'Iran soit mise à l'ordre du jour.
Mevrouw Marleen Temmerman (sp.a+Vl.Pro). - Ik steun de vraag van collega Hermans. De meeste resoluties zijn er niet op mijn verzoek, maar op vraag van collega's van andere partijen, maar dat doet er niet toe. Ik zal er in de toekomst voor waken dat alleen urgente resoluties worden ingediend.
Desalniettemin vraag ik vandaag een tweede resolutie met urgentie te behandelen. De resolutie over moedersterfte wordt namelijk vandaag ook in de Kamer behandeld. Een wereldwijde organisatie die werkt rond moedersterfte zal de first ladies en de echtgenoten van de leiders van de G8 die momenteel in Japan bijeenkomt, sensibiliseren, zodat overal in de wereld de aandacht wordt gevestigd op moedersterfte. Voor dit onderwerp wil ik graag een uitzondering vragen, de andere resoluties mogen volgende week aan bod komen.
De voorzitter. - De strijd tegen moedersterfte is één van de millenniumdoelstellingen. Alle landen zetten zich daarvoor in. Ik geloof niet dat een stemming in de Senaat vandaag iets aan de houding van de leiders van de G8 zal veranderen. Ik ben bereid de resolutie over Iran en de executies van minderjarigen te agenderen, maar niet de resolutie over moedersterfte. Dat is uiteraard een belangrijk item, ik heb me daar als regeringslid voor ingezet, maar een stemming in de Senaat zal geen invloed hebben op de G8.
Mevrouw Myriam Vanlerberghe (sp.a+Vl.Pro). - In de Kamer wordt vandaag een resolutie over moedersterfte goedgekeurd die identiek is aan de tekst van de Senaat. Het kan toch niet dat de Senaat dat pas een week later doet.
De voorzitter. - Is het dezelfde tekst?
Mevrouw Myriam Vanlerberghe (sp.a+Vl.Pro). - Inderdaad.
De voorzitter. - Als het dezelfde tekst is als in de Kamer, dan kunnen we er ook vandaag in de Senaat over stemmen.
Mme Anne-Marie Lizin (PS). - Une fois n'étant pas coutume, je voudrais soutenir cette proposition de nos sympathiques collègues de l'opposition. Cette proposition n'est en effet pas un acte d'opposition mais un acte de présence du Sénat dans un débat qui en vaut la peine.
De heer Paul Wille (Open Vld). - Het feit op zich dat de kamercommissie voor de Buitenlandse Betrekkingen tot een besluit is gekomen, kan geen reden zijn om een tekst met de karwats door de Senaat te jagen. Wat resoluties betreft, hoop ik dat we in de toekomst alleen van het algemeen principe afwijken als daar heel goede redenen voor zijn, zoals vandaag gebeurt met de resolutie over Iran. Voor de rest moeten we het gewone overleg op een democratische manier zijn gang laten gaan, zodat de commissies in alle rust hun werk kunnen doen.
Een commissie voor de Buitenlandse Betrekkingen wordt natuurlijk altijd iets vaker dan de andere commissies geconfronteerd met wat er in de wereld gebeurt. Ze moet dan ook flexibel genoeg kunnen werken. Daarom precies heeft de Open Vld-fractie aan het Bureau meer middelen voor die commissie gevraagd. We wachten nog altijd op een reactie. In afwachting daarvan ben ik blij met wat vandaag gebeurt. Dat kan er namelijk toe bijdragen dat we in de commissie op een normale en rustige manier tot besluitvorming komen en misschien ook gemakkelijker een consensus bereiken.
De heer Joris Van Hauthem (VB). - Tijdens het overleg in het Bureau zijn we tot de conclusie gekomen dat het voor de commissie voor de Buitenlandse Betrekkingen en voor de Landsverdediging iets te gemakkelijk is om telkens opnieuw met resoluties te komen die dan binnen de 48 uur door de plenaire vergadering moeten worden besproken. Ook mevrouw Vanlerberghe was het daarmee eens, want ze tekende geen protest aan toen het Bureau besliste een aantal resoluties van de agenda te schrappen.
Wat mij stoort is de evidentie waarmee een commissie de agenda van de plenaire vergadering verandert door daar vijf, zes of zelfs zeven of acht punten aan toe te voegen. Daarover ging de discussie in het Bureau en niet over de urgentie. Een commissie kan die altijd inroepen, maar niet op de manier waarop het de laatste tijd gebeurt. Aangezien de plenaire vergadering meester is over haar agenda en wij de agenda altijd een week op voorhand goedkeuren, zouden wij elke donderdag kunnen beginnen met een discussie en een stemming over de aangepaste agenda. Een beetje gezond verstand is hier toch op zijn plaats. Daarom vind ik het goed dat het Bureau, vandaag voor het eerst, heeft duidelijk gemaakt dat het moet afgelopen zijn met de evidentie waarmee de commissie voor de Buitenlandse Betrekkingen en voor de Landsverdediging te elfder ure nog vlug een voorstel van resolutie goedkeurt en binnen de 48 uur op de agenda van de plenaire vergadering plaatst. Met dat mechanisme moeten we eindelijk komaf maken. In die zin ben ik het helemaal eens met wat de voorzitter daarnet in eerste instantie heeft gezegd.
De voorzitter. - Ik stel de volgende oplossing voor.
We hebben de vijf voorstellen van resolutie die de commissie voor de Buitenlandse Betrekkingen en voor de Landsverdediging had overgezonden met de vraag ze dringend in deze vergadering te behandelen, van de agenda afgevoerd.
Ik stel voor het voorstel van resolutie over de kinderen in Iran en het voorstel van resolutie over de moedersterfte, dat vandaag ook in de Kamer wordt behandelt, nu te bespreken. De andere voorstellen van resolutie zullen op de agenda van de volgende vergadering worden geplaatst.
Is de Senaat het daarmee eens? (Instemming)