4-299/1 | 4-299/1 |
18 OKTOBER 2007
Dit wetsvoorstel neemt de tekst over van een voorstel dat reeds op 10 februari 2006 in de Senaat werd ingediend (stuk Senaat, nr. 3-1566/1 — 2005/2006).
Sedert de inwerkingtreding van de wet van 4 juli 2004 tot wijziging van artikel 42 van de wet van 14 augustus 1986 betreffende de bescherming en het welzijn der dieren beschikt de Dienst Dierenwelzijn van de federale overheidsdienst Volksgezondheid, Veiligheid van de Voedselketen en Leefmilieu over een bijkomende maatregel wanneer hij te maken krijgt met eigenaars van dieren die deze dieren mishandelen door geweld te gebruiken of door hen te verwaarlozen.
Aan de vier maatregelen die de Dienst Dierenwelzijn krachtens de wet van 14 augustus 1986 al kon treffen — het dier aan de eigenaar teruggeven tegen waarborgsom, het zonder verwijl doden, het door de administratie van de Belasting over de toegevoegde waarde, der Registratie en Domeinen of door het Bestuur der Douane en Accijnzen laten verkopen, het toevertrouwen aan een persoon die het een behoorlijke verzorging en huisvesting verzekert, aan een dierenasiel, zoo of dierenpark — wordt de mogelijkheid toegevoegd om het dier in volle eigendom te geven aan bijvoorbeeld de Dierenbescherming, die het dier zal verzorgen totdat het wordt geadopteerd. De adoptie kan slechts plaatsvinden wanneer het voor het dier wettelijk en fysiek mogelijk is om geadopteerd te worden. Wat de fysieke toestand betreft, hoeft het dier niet in perfecte gezondheid te zijn om geadopteerd te worden, aangezien de mishandeling onomkeerbare gevolgen gehad kan hebben, of het dier er voor altijd verzwakt door kan blijven.
De Dierenbescherming die dan eigenaar in plaats van bewaarder van het dier is, zal dan geen vonnis tegen de dierenbeul moeten afwachten om te kijken of het dier wordt teruggegeven dan wel kan worden geadopteerd. Het gaat hier om zeer ernstige gevallen van mishandeling aangezien het parket vervolging instelt.
Dit is natuurlijk een stap voorwaarts, maar volgens de mensen uit de praktijk vaak nog niet voldoende. In heel wat gevallen worden de mishandelde dieren immers niet in beslag genomen door de Dienst Dierenwelzijn, maar door het parket dat van de mishandeling op de hoogte is gebracht door de lokale politie. De Dienst Dierenwelzijn komt immers niet altijd ter plaatse, ook al gaat het om ernstige mishandeling. Momenteel heeft krachtens artikel 42, § 2, tweede lid, van de wet van 14 augustus 1986 betreffende de bescherming en het welzijn der dieren alleen de Dienst Dierenwelzijn het recht in beslag genomen dieren in volle eigendom te geven.
Om deze maatregel aan te passen aan de praktijk, stelt de indiener voor ook het parket de mogelijkheid te bieden een in beslag genomen dier in volle eigendom te geven aan een persoon, een dierenasiel, een zoo of een dierenpark die het dier moeten onderhouden, huisvesten, een passende verzorging geven en zorgen dat het geadopteerd wordt zodra het daar fysiek toe in staat is.
Om te voorkomen dat de Dienst Dierenwelzijn en het parket beide optreden, wordt bepaald dat het parket enkel « in voorkomend geval » optreedt, namelijk als de Dienst Dierenwelzijn geen maatregelen treft.
| Christine DEFRAIGNE. |
Artikel 1
Deze wet regelt een aangelegenheid als bedoeld in artikel 78 van de Grondwet.
Art. 2
In artikel 42, § 2, tweede lid, van de wet van 14 augustus 1986 betreffende de bescherming en het welzijn der dieren, ingevoegd bij de wet van 9 juli 2004, worden de woorden « , of, in voorkomend geval, de procureur des Konings, » ingevoegd tussen de woorden « de Dienst Dierenwelzijn van de federale overheidsdienst Volksgezondheid, Veiligheid van de Voedselketen en Leefmilieu » en de woorden « ook het onherroepelijk besluit nemen ».
12 juli 2007.
| Christine DEFRAIGNE. |