3-214 | 3-214 |
(Voor de tekst aangenomen door de commissie voor de Sociale Aangelegenheden zie stuk 3-1588/6.)
M. Jean Cornil (PS), rapporteur. - Je me réfère à mon rapport écrit.
Mevrouw Mia De Schamphelaere (CD&V). - Collega Geerts heeft een belangrijk werkstuk afgeleverd. Het verheugt ons ook dat dit voorstel van resolutie in de Senaat wordt besproken omdat de werkgroep `Vergrijzing van de bevolking' heel wat aandacht heeft besteed aan de specifieke opvang van mensen met dementie.
Toch zullen wij ons bij de stemming onthouden omdat slechts een heel flauw engagement wordt aangegaan voor een extra financiering. Dementerende mensen in rusthuizen en rust- en verzorgingstehuizen hebben immers een bijzondere omkadering nodig. Die financiële omkadering is er momenteel niet ondanks de noodkreten van de directies en verpleegkundigen van de rustoorden.
Bijzondere zorg vergt een bijzonder zorgkader. Wij betreuren dat onze collega's van de meerderheid geen stevig financieel engagement durven te eisen.
Mevrouw Christel Geerts (SP.A-SPIRIT). - Net als mevrouw De Schamphelaere verheugt het me dat de Senaat dit signaal kan geven. Uit onze werkzaamheden in de commissie en het verslag van de werkgroep is immers gebleken dat in België bijna een half miljoen mensen rechtstreeks of onrechtstreeks door dementie worden getroffen. Bovendien is de ziekte zeer ingrijpend voor alle betrokkenen; ze is niet alleen terminaal, de patiënt verliest ook zichzelf.
Tijdens de hoorzittingen hebben we ook duidelijke signalen gekregen dat er nog veel werk aan de winkel is om de zorg voor de dementerenden te verbeteren. Om die reden is voorliggende voorstel van resolutie zo belangrijk; het zou dan ook goed zijn mocht de oppositie het mee steunen.
Het thema moet op de politieke agenda blijven. We hebben een round-up gemaakt van de talrijke aandachtspunten: de kennislacunes, de uitdagingen op het vlak van onderwijs en het onderzoek, de preventie en de diagnose die nu vaak te laat komt en toegankelijker moet worden. In het beste geval krijgen de mensen nu een correcte klinische diagnose. Dat volstaat echter niet; de omgeving zit met ontzettend veel vragen over de zorg en de opvang. Wij pleiten dan ook voor een vergoeding voor een zorgdiagnose door een zorgteam. Dat is onrechtstreeks dus ook een vraag naar meer personeel. Onze oproep verschilt dus niet zoveel van die van mevrouw De Schamphelaere.
We vragen ook aandacht voor de zorg op zich. Die moet nog veel toegankelijker worden. We pleiten voor een integraal zorgconcept met een rigide, maar heel toegankelijk medicatiebeleid, waarbij de wetenschappelijke stand van zaken op de voet wordt gevolgd. Hierbij zijn niet alleen de farmacologische interventies, maar ook de niet-farmacologische interventies belangrijk.
Andere aandachtspunten zijn de geriatrische dagziekenhuizen, de alternatieve diagnoses en zorgvormen, de palliatieve zorg, de ondersteuning van de mantelzorgers en de betrokkenheid bij de zorg.
Dat is belangrijk, want zeker bij het begin van het dementieproces kunnen patiënten nog hun voorkeur voor bepaalde vormen van zorg bekendmaken. Daar moet volgens ons rekening mee worden gehouden.
Bovendien moeten er voldoende zorgvoorzieningen zijn en de wachtlijsten worden afgebouwd.
Er is dus nog veel werk aan de winkel.
Met deze resolutie willen we het signaal geven dat dit belangrijk thema niet van de politieke agenda mag verdwijnen. Er is immers nood aan verbreding en verdieping van de zorg aan dementen, wat ook meer personeel inhoudt. We streven dus niet alleen een betere materiële ondersteuning na, maar eveneens een personele in de ruime betekenis van het woord.
-De bespreking is gesloten.
-De stemming over het voorstel van resolutie in zijn geheel heeft later plaats.
(Voorzitter: mevrouw Anne-Marie Lizin.)