3-162 | 3-162 |
De heer Wouter Beke (CD&V). - Volgens het Intermutualistisch Agentschap, IMA, beviel 11.5 procent van de Belgische vrouwen in 1989 met een keizersnede tegenover 18,45 procent in 2004. Bovendien zijn er sterke regionale verschillen. Het aantal keizersneden in Limburg en Luik zou opmerkelijk hoger zijn, respectievelijk 19.4 en 22.7 procent. In Waals Brabant bedraagt het 15.9 procent, in Brussel 16.4 procent en in Namen 16.5 procent.
Volgens het rapport van het IMA moet de oorzaak vooral gezocht worden bij de praktijk van de ziekenhuizen. Bovendien worden tegen gynaecologen heel wat rechtszaken aangespannen wegens complicaties tijdens zogenaamde kunstverlossingen, met gebruik van de verlostang, vacuümextractie en omkering van de boreling. Dat doet gynaecologen sneller kiezen voor een `veilige' keizersnede. Ook het feit dat steeds meer bevallingen worden geprogrammeerd om het comfort van de patiënt te verhogen, zou meespelen.
Het aantal keizersneden per gynaecoloog is ook gerelateerd aan het aantal bevallingen per arts en aan het aantal jaren anciënniteit van de arts. Een arts die meer dan honderd bevallingen per jaar uitvoert, doet gemiddeld opvallend minder keizersneden. Hoe meer anciënniteit, hoe minder keizersneden.
Ten slotte blijkt uit de studie ook dat het gebruik van een keizersnede toeneemt met de leeftijd van de vrouw op het moment van de bevalling.
Volgens het IMA kost een keizersnede anderhalve keer zo veel als een gewone bevalling. In 2003 betekende dit een meerkost van 7 miljoen euro. Het IMA vraagt een concreet actieprogramma om het aantal keizersneden af te remmen.
Hoe reageert de minister op de conclusies van dit rapport? Is hij het met die analyse eens?
Heeft de minister zicht op de actuele situatie?, De cijfers van het IMA dateren immers van 2004?
Is de minister bereid een actieprogramma te ontwikkelen?
Welke mogelijke besparingen denkt hij hiermee te realiseren?
De heer Rudy Demotte, minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid. - De evolutie van het aantal keizersneden baart ook mij zorgen, maar de medici die dat bestuderen, zijn van mening dat er geen eenvoudige oplossingen bestaan.
De medische rechtvaardiging voor keizersneden is een vraagstuk dat we voorzichtig moeten benaderen. Een aantal jaren geleden gaf de literatuur aan dat bij een stuitligging altijd een keizersnede moet gebeuren. Vandaag is men daar minder zeker van en wil men dat vooral verder onderzoeken.
De evolutie naar meer keizersneden kan hoe dan ook grote epidemiologische gevolgen hebben, aangezien een vrouw die eenmaal met een keizersnede is bevallen, bij een volgende bevalling ook een keizersnede moet ondergaan.
Ik zie enkele elementen als oplossing. Zo lijkt het me belangrijk dat onder de beroepsmensen een consensus ontstaat. Het College Moeder-Kind, dat ik onlangs heb opgericht, moet hierbij een belangrijke rol spelen.
Verder moeten we de strijd tegen meerlingenzwangerschappen bij kunstmatige bevruchtingen voortzetten. Het nieuwe financieringssysteem voor het bestrijden van onvruchtbaarheid heeft al positieve resultaten afgeworpen. Ik wil dat nog verder uitbreiden.
Er is ontegensprekelijk ook een medisch-juridisch probleem: van alle zorgverstrekkers worden de verloskundigen het meest aangeklaagd voor burgerlijke aansprakelijkheid. Daarom wil ik een nieuwe regeling voor de therapeutische risico's invoeren, teneinde de druk op de verloskundigen te verkleinen en een defensieve geneeskunde tegen te gaan.
Het spijt me te moeten zeggen dat ik niet over recentere statistische gegevens beschik.
De heer Wouter Beke (CD&V). - Ik ben het bijna volkomen eens met het antwoord van de minister. Hij heeft evenwel niet geantwoord op mijn vraag over de budgettaire meerkost van het hoge aantal keizersneden. Het lijkt me nochtans nuttig om de budgettaire weerslag van deze evolutie te kennen.
We moeten ook een andere maatschappelijke sfeer creëren, een andere dan die waarin vrouwen niet alleen op bestelling zwanger worden, maar liefst ook gepland - in die week, op die dag - willen bevallen. Soms oefenen ook werkgevers druk uit op aanstaande moeders om hun bevalling zo te plannen dat ze past in de jaarplanning van de werkgevers. Ook dan kan een keizersnede een handig middel zijn. Ik gun de werkgevers heel veel, maar op dit punt moeten de belangen van moeder en kind toch voorgaan.