3-139 | 3-139 |
Mevrouw Fauzaya Talhaoui (SP.A-SPIRIT), rapporteur. - Dit verplicht bicamerale wetsontwerp werd ingediend bij de Kamer van Volksvertegenwoordigers op 17 november jongstleden en werd er aangenomen met 86 stemmen voor en 42 onthoudingen.
Het wetsontwerp heeft betrekking op verschillende elementen van de gerechtelijke orde, zoals de personeelsformaties van de magistratuur en de hernieuwing van de mandaten van de gerechtelijke korpschefs.
Ten eerste wordt de gerechtelijke zetel van Le Roeulx in het gerechtelijke arrondissement Zinnik afgeschaft. De jongste tijd moest de rechtbank van Le Roeulx veel te weinig zaken behandelen, zodat er een rationalisatie nodig was. Voortaan zullen rechtzoekenden uit Le Roeulx zich tot de rechtbank van Zinnik moeten wenden.
Ten tweede wordt de personeelsformatie van de politierechtbanken te Leuven en te Brugge vanwege de toenemende werklast uitgebreid. Op de vraag van collega Nyssens waarom die uitbreiding precies in Leuven en Brugge moet plaatsvinden, antwoordde collega Vandenberghe dat gezien de werklast bij de rechtbank te Nijvel de personeelsformatie daar onlangs ook is uitgebreid en dat het nu om dezelfde redenen de beurt was aan twee andere arrondissementen.
Ten derde werd de wet van 3 april 1953 betreffende de rechterlijke inrichting, voor wat de hoven van beroep te Luik en te Antwerpen betreft, gewijzigd. De jongste tijd werden er heel wat zaken bij die rechtbanken aanhangig gemaakt en de personeelsformatie moest dus absoluut worden uitgebreid. De minister heeft daartoe in beide arrondissementen samenwerkingsprotocollen gesloten waarin zowel de personeelsformatie van de zittende magistratuur, als van het parket en van de griffie en de administratieve ondersteuning wordt uitgebreid. Krachtens die protocollen kunnen beide rechtbanken die personeelsuitbreiding zelf invullen. In Antwerpen heeft men daarvan bijvoorbeeld gebruikgemaakt om voor assisenzaken een magistraat aan te duiden die zich meer zou specialiseren in expertises. Dat maakt het mogelijk om de kwaliteit en de doeltreffendheid van de expertises op te volgen.
Ten vierde wordt artikel 207bis, §1 van het Gerechtelijk Wetboek, ingevoegd bij wet van 9 juli 1997, gewijzigd. Dat artikel bepaalt het ogenblik waarop kandidaat plaatsvervangende raadsheren aan de benoemingsvoorwaarden moeten voldoen. Nu is dat op het ogenblik van de benoeming, maar dat is in tegenstrijd met artikel 259ter, §4, 3º lid van het Gerechtelijk Wetboek dat de benoemingsprocedure vastlegt en bepaalt dat kandidaten binnen de 100 of de 140 dagen na de bekendmaking van de vacature in het Belgisch Staatsblad aan de benoemingsvoorwaarden dienen te voldoen. De minister had de bedoeling om de benoemingsprocedure van alle magistraten op dezelfde leest te schoeien. Collega Vandenberghe heeft over het verschil tussen twee bovengenoemde wetsartikels heel wat vragen gesteld.
Ten vijfde werd artikel 287 van het Gerechtelijk Wetboek gewijzigd dat betrekking heeft op de termijn voor de bekendmaking van openstaande betrekkingen met het oog op de vernieuwing van de mandaten van de korpsoversten. Krachtens het Octopusakkoord werd destijds een eerste lichting van korpsoversten aangesteld voor een termijn van zeven jaar. Vandaag is die termijn verstreken en moeten er 90 nieuwe korpsoversten worden benoemd.
Ten slotte werd artikel 574 van het Gerechtelijk Wetboek aangevuld om uitvoering te geven aan artikel 81 van EG-Verordening nr. 6/2002 van de Raad van 12 december 2001 betreffende de Gemeenschapsmodellen. De Europese Unie verzoekt de lidstaten om op hun grondgebied gespecialiseerde rechtbanken aan te duiden, die bevoegd zijn voor de gemeenschapsmerken en -modellen. Zowel voor de gemeenschapsmerken als voor de gemeenschapsmodellen werd in eerste aanleg de Rechtbank van Koophandel te Brussel en in tweede aanleg het Hof van Beroep te Brussel aangeduid.
Er werden geen amendementen ingediend. Dit wetsontwerp is aangenomen met 9 stemmen voor en 2 onthoudingen.
De heer Hugo Vandenberghe (CD&V). - We bespreken vandaag het `Wetsontwerp houdende diverse bepalingen betreffende Justitie'. Er was een tijd dat de regering zich nog inspande om de wetsontwerpen een eigen titel te geven. Die tijd is blijkbaar voorbij want nu worden er wetsontwerpen houdende diverse bepalingen ingediend.
Is er een verschil tussen een gewoon wetsontwerp en een wetsontwerp houdende diverse bepalingen? Een gewoon wetsontwerp bevat immers ook diverse bepalingen. De revolutionaire creativiteit die Paars had aangekondigd is ver zoek als alle wetsontwerpen voortaan dezelfde titel krijgen.
De meeste `diverse bepalingen' zijn bovendien nutteloos, want heel wat problemen kunnen ook met de bestaande wetgeving worden geregeld. Vóór 25 december moeten we ons trouwens nog buigen over de programmawet, een volgend wetsontwerp houdende diverse bepalingen en het generatiepact, waarbij we ons afvragen wie het pact ondertekend heeft. Een pact wordt immers door verschillende partijen ondertekend. De regering slaat blijkbaar geen acht meer op het begrip tijd, dat verschilt naargelang het gaat om de wetgevende, de uitvoerende of de rechtsprekende macht. De politieke sector heeft het begrip tijd uit de economische sector overgenomen zodat iedereen begint te hollen, terwijl een parlementaire democratie is georganiseerd om na te denken en een debat te voeren. Het begrip tijd heeft een heel andere connotatie in het parlement dan in de uitvoerende of rechterlijke macht. Ik denk bijvoorbeeld aan het snelrecht, want snelrecht is slecht recht.
De Kamer zal in de volgende weken snel enkele wetsontwerpen houdende diverse bepalingen behandelen en goedkeuren, die dan naar de Senaat zullen worden overgezonden waar ze op een drafje zullen worden behandeld, hoewel een grondige bespreking zou verantwoord zijn.
Dit wetsontwerp leidt een eventuele verandering in waarvan we het einddoel vandaag niet kunnen kennen, namelijk het openvallen van de vacatures voor de mandaten die onder het Octopusakkoord voor een termijn van zeven jaar werden goedgekeurd en die tegen 1 april 2007 moeten zijn ingevuld.
Het is nu de bedoeling van deze wet dat de vacatures open worden verklaard. Tot op heden weten we echter niet of de regering een initiatief neemt om de Octopuswetten over de hervorming van justitie te wijzigen, met name de bepaling die zegt dat het mandaat van zeven jaar niet kan worden verlengd. Enerzijds worden de termijn van de vacature voor de mandaten en de openstelling van de kandidatuurstelling vervroegd en anderzijds weten we nog niet onder welk definitief rechtsstatuut de kandidaten zullen vallen.
Kunnen zij die een mandaat van zeven jaar hebben zich opnieuw kandidaat stellen? Dat zou impliceren dat de wet wordt gewijzigd. Volgens de minister zou de regering daarover beraadslagen. Heeft de regering al beraadslaagd? Heeft ze de intentie de volgende weken een wetsontwerp in te dienen tot wijziging van het statuut van de korpsoversten?
Mme Clotilde Nyssens (CDH). - Une des mesures touche au mandat des chefs de corps.
Dans ce projet, on prolonge, à juste titre, les délais en prévision du renouvellement des chefs de corps, mais on ne dit pas ce que le projet de loi prévu pour janvier prévoira quant à la durée de ces mandats des chefs de corps.
Il est difficile de dire oui, sans état d'âme, à l'article 10 de ce projet de loi sans savoir si l'on va ou non changer les règles des mandats prévues à l'époque par Octopus.
Nous serons donc très attentifs au dépôt du projet de loi, par la ministre de la Justice, pour savoir à quelle sauce seront mangés les chefs de corps. Nous aurions préféré que les deux dispositions soient jointes pour voter en conscience sur cet article.
Voilà la seule remarque que je voulais encore émettre sur ce projet de loi.
M. Christian Dupont, ministre de la Fonction publique, de l'Intégration sociale, de la Politique des grandes villes et de l'Égalité des chances. - Je souhaiterais répondre à M. Vandenberghe que le gouvernement n'a pas encore délibéré sur la question de la durée des mandats.
-De algemene bespreking is gesloten.