3-1146/1 | 3-1146/1 |
25 APRIL 2005
In de artikelen 35 tot 36bis van de wet van 14 augustus 1986 betreffende de bescherming en het welzijn der dieren worden de overtredingen van deze wet en zijn uitvoeringsbesluiten opgesomd. Het betreft handelingen die getuigen van wreedheid, mishandeling en kwaadwilligheid, waarvan dieren helaas al te vaak het weerloze slachtoffer zijn.
Die handelingen zijn nauwkeurig bepaald. Het gaat bijvoorbeeld om het achterlaten van een dier met de bedoeling zich ervan te ontdoen (artikel 35, 3º), het verrichten van verboden amputaties (artikel 35, 4º), of het toedienen van stoffen die het dier pijn of letsels kan berokkenen (artikel 36, 11º).
Anderzijds maakt artikel 35, 1º, het mogelijk alle opzettelijk verrichte handelingen te bestraffen waarin de wet van 14 augustus niet voorziet en die « tot doel hebben dat een dier nutteloos omkomt of nutteloos een verminking, een letsel of pijn ondergaat ».
Een groot aantal gerechtelijke vonnissen in zaken van dierenmishandeling wordt uitgesproken op grond van deze bepaling. De straffen voor de daders variëren van gevangenisstraf van één maand tot gevangenisstraf van drie maanden en/of van een boete van 26 tot een boete van 1 000 euro.
De rechter beschikt niet over een brede waaier van straffen om dergelijke barbaarse en wrede handelingen, die al te vaak de frontpagina's van onze kranten halen, te bestraffen. Gruweldaden worden vaak te licht bestraft.
Ter vergelijking : in Frankrijk bepaalt artikel 521-1 van de Code pénal : « le fait, sans nécessité, publiquement ou non, d'exercer des sévices graves ou de commettre un acte de cruauté envers un animal domestique, ou apprivoisé, ou tenu en captivité, est puni de six mois d'emprisonnement et de 50 000 FF d'amende ».
Het onderhavige wetsvoorstel wil de maximumgevangenisstraf van drie maanden verhogen tot zes maanden. Daarmee wordt een tweevoudig doel nagestreefd.
Enerzijds zal de rechter over een bredere waaier van straffen beschikken. Hij zal dus straffen kunnen opleggen die beter in verhouding staan tot de ernst van de gepleegde strafbare feiten.
Anderzijds zou, met toepassing van artikel 39, § 1 van de wet van 14 augustus 1986 (1) , de maximumstraf van zes maanden, in geval van herhaling, verdubbeld kunnen worden, en dus één jaar bedragen. Overeenkomstig artikel 16, § 1, van de wet van 20 juli 1990 betreffende de voorlopige hechtenis, kan de onderzoeksrechter in uiterst ernstige gevallen een bevel tot aanhouding verlenen indien de dader de strafbare feiten nog eens pleegt.
Dank zij deze uitgebreidere mogelijkheden kan het gerecht het geweld tegen dieren beter bestraffen. Dieren zijn geen voorwerpen. Die boodschap moet duidelijk zijn.
| Christine DEFRAIGNE. |
Artikel 1
Deze wet regelt een aangelegenheid als bedoeld in artikel 78 van de Grondwet.
Art. 2
In artikel 35 van de wet van 14 augustus 1986 betreffende de bescherming en het welzijn der dieren, gewijzigd door de wetten van 26 maart 1993, 4 mei 1995 en 23 juni 2004, worden de volgende wijzigingen aangebracht :
A) het 1º wordt opgeheven;
B) het artikel wordt aangevuld met het volgende lid :
« Onverminderd de toepassing, in voorkomend geval, van strengere straffen bepaald bij het Strafwetboek, wordt gestraft met gevangenisstraf van één maand tot zes maanden en met geldboete van 26 euro tot 1 000 euro of met een van die straffen alleen, hij die wetens handelingen pleegt waarin deze wet niet voorziet en die tot doel hebben dat een dier nutteloos omkomt of nutteloos een verminking, een letsel of pijn ondergaat. ».
3 maart 2005.
| Christine DEFRAIGNE. |
(1) Artikel 39, § 1, bepaalt dat bij herhaling binnen drie jaar na de vorige veroordeling wegens één der misdrijven bepaald bij de artikelen 35 en 36, de gevangenisstraffen en de geldboetes verdubbeld worden.