3-83 | 3-83 |
Mevrouw Anke Van dermeersch (VL. BLOK). - De Amerikaanse overheid gaf een tweetal weken geleden de toelating om VeriChip, een op radiogolven werkende implanteerbare microchip, toe te passen in de medische wereld. De chip, die niet groter is dan een rijstkorrel en die onder de huid wordt ingeplant, zou alle nuttige medische gegevens bevatten.
Bij dieren gebeurt dat soort implantatie al veel langer, maar mensen staan meestal huiverachtig tegen het idee. Toch vinden de spoeddiensten in ons land de inplanting een belangrijke evolutie. Zo zou de behandelende arts in een mum van tijd over levensnoodzakelijke medische informatie van de patiënt kunnen beschikken, zoals bloedgroep, mogelijke allergieën en eventueel zelfs erfelijk materiaal. Nu al worden in ons land chips ingeplant om medische redenen, bijvoorbeeld voor het bestrijden van chronische pijnen en voor het stimuleren van de gehoorzenuw bij slechthorenden of doven.
De vergunning voor chips die toegang verlenen tot individuele medische dossiers, geeft een nieuwe dimensie aan de hulp. Mexico zou de techniek al langer toepassen en ook Groot-Brittannië speelt met het idee. Op vraag van een aantal Britse ziekenhuizen zouden al vast 9.000 chips zijn besteld. De innovatieve applicatie rukt dus op. Uiteraard blijft de vraag in hoeverre de applicaties het recht op privacy garanderen. Werkgevers, verzekeringsmaatschappijen, banken en daarmee ook de computerkrakers zullen er als de kippen bij zijn om inzage te verwerven in de gegevens.
Zijn hierover al wetenschappelijke debatten gestart met de gezondheidssector, op nationaal en op internationaal niveau? Welke houding neemt de minister aan over het inplanten bij de mens van een chip met medische identificatiegegevens? Hoe zal de overheid vermijden dat bij een inplanting Big Brother om de hoek komt kijken? Welke veiligheidsgaranties kunnen worden ingebouwd? Welke houding neemt de regering tegenover het inplanten van een chip om commerciële redenen?
De heer Rudy Demotte, minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid. - We stellen voor om de dienst VeriChip vanuit twee standpunten te bekijken, namelijk als identificatiemiddel van de drager en als drager van medische informatie.
Het implanteren van een onderhuidse microprocessor of het gebruik van elk ander automatisch identificatiemiddel van de burger lijkt ons te veel gevaren in te houden voor de bescherming van het privé-leven. Het houdt ook geen rekening met ons onderliggend maatschappelijk model. Het dreigt in België niet aanvaard te worden. Eerst dient een breed debat te worden gevoerd in de Commissie voor de bescherming van de persoonlijke levenssfeer waaraan eventuele voorstellen zullen worden onderworpen.
Wat de toekomst van een `draagbaar medisch dossier' betreft, verplicht de stand van zaken van het onderzoek en de reflecties op nationaal en internationaal vlak - ik denk vooral aan de recente mededeling eHealth 2004, uitgegeven door de Europese Commissie in mei jongstleden - ons de medische gegevens, opgenomen in het `globaal medisch dossier', met de nodige voorzorgmaatregelen ter beschikking te stellen via een specifiek gezondheidsnetwerk waarvan de toegangsvoorwaarden en de opstart het resultaat moeten zijn van een permanente interactie tussen de betrokken burger-patiënt en de zorgverleners, in de eerste plaats de huisarts die het globaal medisch dossier beheert.
Naast aandacht voor technische en kwaliteitscriteria en haalbaarheid moet er ook op worden toegezien dat de gevoelige informatie van zo een chip zowel op technologisch als op organisatorisch vlak beschermd wordt tegen commerciële belangen. Het doorgeven van persoonlijke gegevens moet altijd het expliciet akkoord krijgen van de patiënt of zijn vertegenwoordigers.
M. le président. - L'ordre du jour de la présente séance est ainsi épuisé.
La prochaine séance aura lieu le jeudi 18 novembre 2004 à 15 h 00.
(La séance est levée à 19 h 00.)