2-275 | 2-275 |
Mevrouw Mia De Schamphelaere (CD&V). - Gisteren maakte de Commissie voor de bescherming van de persoonlijke levenssfeer haar advies bekend over verkiezingscampagnes via e-mails en sms-berichten. Het advies van de Commissie komt overeen met de principes die gelden voor gewone briefwisseling. Dat betekent dat de geadresseerden hun toestemming moeten geven voor het toesturen van politieke boodschappen of reclame via e-mail en sms-berichten.
Enkele weken geleden vroeg collega Vandenberghe aan de minister of verkiezingspropaganda via sms-berichten onder het begrip `verkiezingsuitgaven' valt. Op het ogenblik is in de Senaat het wetsontwerp tot wijziging van de wet van 4 juli 1989 op de verkiezingsuitgaven in bespreking. Daarin wordt bepaald dat commerciële telefooncampagnes, en dus ook sms-campagnes, niet toegelaten zijn. Sms-campagnes door vrijwilligers en ook e-mailcampagnes, commercieel en niet-commercieel, zijn volgens het ontwerp wel toegelaten. Dat strookt niet met het advies van de Commissie voor de bescherming van de persoonlijke levenssfeer.
Opdat het voor alle kandidaten duidelijk zou zijn, kreeg ik graag een antwoord op volgende vragen.
Wat is de reactie van de minister op het advies van de Commissie?
Is de minister van plan daaraan een wettelijk gevolg te geven?
Als er geen wettelijk gevolg aan wordt gegeven, betekent dit dan dat niet-commerciële sms-campagnes toegelaten zijn, of vormen ze hoe dan ook een inbreuk op de privacywetgeving en zijn ze om die reden niet toegelaten?
Zijn e-mailcampagnes, zowel commercieel als niet-commercieel, toegelaten of vormen ze een inbreuk op de privacywetgeving en zijn ze om die reden niet toegelaten?
De heer Antoine Duquesne, minister van Binnenlandse Zaken. - Het spreekt vanzelf dat het wetsontwerp waarnaar verwezen wordt en dat nu door de Senaat wordt besproken, in het licht van het advies van de Commissie voor de bescherming van de persoonlijke levenssfeer moet worden geïnterpreteerd. Ik heb het advies zowel aan de Controlecommissie betreffende de verkiezingsuitgaven en de boekhouding van de politieke partijen, als aan de commissies voor de Binnenlandse Zaken van Kamer en Senaat doorgegeven.
Si les campagnes non commerciales par téléphone ou sms ou par courrier électronique restent autorisées en vertu de l'article 5 de ce projet de loi - je vous renvoie au commentaire de cet article dans le document parlementaire Chambre nº 2270/001 - c'est désormais dans la mesure où le destinataire du message a préalablement donné son consentement de manière indubitable.
De kosten voor die campagnes moeten worden ingeschreven als uitgaven voor verkiezingspropaganda en moeten met facturen worden gestaafd.
De Controlecommissie betreffende de verkiezingsuitgaven en de boekhouding van de politieke partijen stelt voor om, ten behoeve van de politieke partijen en de kandidaten, een vademecum op te stellen over de wetgeving inzake de beperking en het toezicht op de kosten van de verkiezingspropaganda voor de verkiezing van de federale kamers. Ik ga ervan uit dat dit vademecum zeker gewag zal maken van de beperkingen die het advies van de Commissie voor de bescherming van de persoonlijke levenssfeer instelt op het gebied van niet-commerciële berichten die via sms of e-mail worden verstuurd.
Mevrouw Mia De Schamphelaere (CD&V). - We rekenen er natuurlijk op dat het vademecum snel ter beschikking zal zijn, want duidelijkheid is heel belangrijk om betwistingen achteraf te vermijden. De minister interpreteert het advies van de Commissie dus zo dat de privacywetgeving onverkort gehandhaafd blijft, ook voor sms- en e-mailberichten. Dat betekent dus dat de ontvanger eerst zijn de toestemming moet geven vóór hem een politieke boodschap kan worden gestuurd.
M. Antoine Duquesne, ministre de l'Intérieur. - Il est difficile de vous résumer, dans le cadre d'une question orale, l'avis de la Commission de la protection de la vie privée, avis notamment communiqué au président du Sénat.
Cependant, la situation est parfaitement claire : toute personne à qui l'on compte adresser un sms doit avoir marqué préalablement son accord - dont la forme peut varier - de manière indubitable. Cette exigence est tout à fait conforme aux dispositions européennes en la matière.