(N.): Vraag gesteld in 't Nederlands - (Fr.): Vraag gesteld in 't Frans
Op het televisieprogramma « Recht van antwoord » motiveerde de minister van Telecommunicatie en Overheidsbedrijven en Participaties het ontwerp op de Nationale Loterij onder meer door te stellen dat hiermee het gokken op internet, buiten de activiteiten van de Nationale Loterij (artikel 7 van het ontwerp) strafbaar zou worden.
Deze uitspraak verrast enigszins gelet op artikel 4 van de wet van 7 mei 1999 en eerdere uitspraken van de Raad van State, die naar ons oordeel nu reeds het illegale karakter van dergelijke operaties aantonen.
1. Is het aanbieden van internetkansspelen vanuit het binnen- of buitenland legaal ?
2. Is het spelen vanuit België op internetkansspelen legaal ?
3. Neemt de geachte minister maatregelen om de Belgische bevolking te beschermen tegen de nadelige gevolgen van het internetgebruik ? Hierbij doelen wij zowel op kansspelactiviteiten als op oneerlijke handelspraktijken via het internet.
4. Is het naar het oordeel van de geachte minister wenselijk om schadelijke praktijken via internet te beteugelen via het providersnetwerk in België of via de methode van smartcards ? Zijn er andere oplossingen terzake ?
5. Stelt de Computer Crime Unit illegale gokactiviteiten vast ? Hoeveel ? Welke is de omvang hiervan ?
Antwoord : 1. Artikel 4 van de wet van 7 mei 1999 op de kansspelen is van toepassing, waardoor het verboden is, onder welke rechtstreekse of onrechstreekse manier ook, één of meer kansspelen of kansspelinrichtingen te exploiteren tenzij die overeenkomstig deze wet zijn toegestaan. Niemand mag zonder voorafgaande schriftelijke vergunning van de Kansspelcommissie een of meerdere kansspelen of kanspelinrichtingen exploiteren. Het aanbieden van kansspelen op internet is in Belgïe dan ook niet toegestaan.
In toepassing van de objectieve ubiquiteitstheorie is ook het aanbieden van kansspelen op internet, waarbij de server waarop de webside wordt uitgebaat zich in het buitenland bevindt, illegaal in België.
2. De wet op de kansspelen voorziet in de strafbaarstelling van de aanbieder van het verboden kansspel, maar niet van de speler zelf.
3. Om tot een beheersing van dit fenomeen te komen neem ik bijzondere initiatieven, zoals de wet van 19 april 2002 tot rationalisering van de werking en het beheer van de Nationale Loterij.
4. Er bestaan verschillende mogelijkheden om deze praktijk te beteugelen, namelijk door het aanpakken van de daders, of door de kwalificatie van de providers als mededaders.
5. De federale Computer Crime Unit beschikt over de mogelijkheden om deze misdrijven op te sporen.
Ook de Kansspelcommissie neemt kennis van deze inbreuken, en brengt in voorkomend geval overeenkomstig artikel 15, § 2, van de wet op de kansspelen de procureur des Konings hiervan op de hoogte.
De actuele repressie is momenteel voornamelijk gericht op sites die een Belgisch publiek aanspreken.