2-156 | 2-156 |
Mevrouw Erika Thijs (CD&V). - Het aantal Crohn-patiënten in België wordt op 50.000 geschat. Jaarlijks komen er 1200 patiënten bij, vooral jonge mensen. Velen zijn geregeld arbeidsonbekwaam door veelvuldige ziekenhuisopnames ingevolge allerhande complicaties.
Drie jaar geleden zorgde het studiemedicament Remicade, dat bij ons ook bekend is als anti-TNF, voor een grote verbetering. Het efficiënte medicament kost echter 35000 frank per maand.
Na drie jaar gratis behandeling door de firma zou de overheid de verdere behandeling van het ondertussen goedgekeurde medicijn moeten financieren. Jammer genoeg heeft de minister van Begroting hierover nog steeds geen beslissing genomen.
Het medicijn is geregistreerd sinds 1999. Normaal zou het dan vanaf januari moeten worden terugbetaald. Dat werd al uitgesteld tot november. Door budgetherschikkingen wordt de terugbetaling weer op de lange baan geschoven.
Met de juiste medicatie kunnen Crohn-patiënten in 90% van de gevallen werken en een normaal leven leiden. Zonder die medicatie zijn ze voortdurend werkonbekwaam en komen hun job en hun sociaal leven in het gedrang.
Waarop baseert de minister zich om een geregistreerd medicijn, dat voor vele patiënten onbetaalbaar is, niet terug te betalen?
Waarom wordt de beslissing daarover op de lange baan geschoven?
Wanneer zal er een beslissing worden genomen?
Een Crohn-patiënt die veelvuldig in het ziekenhuis moet worden opgenomen, kost de staatskas uiteindelijk meer dan de terugbetaling van een medicament.
De heer Jan Remans (VLD). - Ik waardeer het engagement van senator Erika Thijs. Ik heb er begrip voor dat ze voor haar vraag om uitleg zich baseert op een lezersbrief in Het Belang van Limburg van 12 oktober. Ik verzet me als deze vraag om uitleg in zich foutieve gegevens draagt en als deze vraag om uitleg in de Senaat gesteld wordt wijl een gewoon telefoontje volstaat voor het antwoordt.
Volgens Europese studies en volgens de gegevens van de Transparantiecommissie zijn er in België geen 50.000, maar ongeveer 5000 Crohn-patiënten. Daarvan komen er slechts 500 in aanmerking voor een behandeling met anti-TNF. Bij een derde van de patiënten is de ziekte inflammatoir actief, zelfs met fistulatie, en van dat derde is slechts één derde resistent aan de huidige behandelingen zodat toevlucht kan genomen worden tot anti-TNF.
Voorts worden er jaarlijks geen 1200, maar 400 à 500 nieuwe patiënten gesignaleerd, van wie er 25 tot 50 in aanmerking komen voor een behandeling met anti-TNF.
Anderzijds kost het medicament ook geen 35.000 frank per maand. Dat is wellicht de totale kostprijs van de behandeling van een ziekte van Crohn. Blijkbaar heeft mevrouw Thijs de gegevens van de lezersbrief niet geverifieerd.
Als mevrouw Thijs contact had opgenomen met de betrokken diensten, zou ze hebben geweten dat de minister van Begroting de terugbetaling van het medicament wel degelijk heeft goedgekeurd en dat de Raad van State op 24 oktober 2001 een positief advies heeft gegeven.
U, voorzitter, heeft ongetwijfeld begrip voor mijn reactie naar aanleiding van deze overbodige vraag, die verkeerde informatie bevat. Voorts hoop ik dat mevrouw Thijs uit het antwoord van de minister van Sociale Zaken en Pensioenen niet ten onrechte zal afleiden dat de terugbetaling van het medicijn vanaf 1 december 2001 het gevolg is van haar vraag om uitleg. Ze is het gevolg van de inzet van de minister en van de hele regering.
Anderzijds hoop ik dat de minister uit dit dossier ervaring zal opgedaan hebben om vanaf 2002 de terugbetaling van de anti-TNF-behandeling ook tegen reumatoïde artritis te kunnen goedkeuren.
De heer Frank Vandenbroucke, minister van Sociale Zaken en Pensioenen. - Senator Remans deelde reeds enkele nuttige gegevens mee. Ik wil benadrukken dat in dit dossier de normale procedure werd gevolgd.
Vandaag kan een geregistreerd geneesmiddel terugbetaald worden na een adviesprocedure waarbij de Technische Raad voor Farmaceutische Specialiteiten van het RIZIV en het verzekeringscomité een advies verstrekken aan de minister van Sociale Zaken. Op basis hiervan wordt een adviesaanvraag gericht aan de inspecteur van Financiën en de minister van Begroting die respectievelijk hun advies en akkoord moeten verlenen. Daarna wordt een advies aan de Raad van State gevraagd en kan de beslissing tot terugbetaling worden gepubliceerd. Als de minister van Begroting twijfelt of er voldoende geld beschikbaar is, kan hij geen akkoord geven. Dat is soms vervelend, maar het is goed dat we een strenge minister van Begroting hebben.
Over het geneesmiddel Remicade is er meermaals overleg geweest tussen de minister van Begroting en mezelf, wat uiteindelijk geleid heeft tot een akkoord. Intussen werd het dossier naar de Raad van State gestuurd. Op het moment wordt het klaargemaakt voor ondertekening. De publicatie van het besluit, dat de terugbetaling regelt voor Remicade bij de ziekte van Crohn, is in het vooruitzicht gesteld voor 20 november 2001 zodat de terugbetaling vanaf 1 december 2001 een feit is.
Ik ben het eens met de bedenking van de heer Remans over het belang van de anti-TNF-geneesmiddelen. Een tweede dossier inzake de terugbetaling van Remicade voor reumatoïde artritis wordt op dit moment in het RIZIV behandeld. Hiervoor werd mij op dit moment nog geen voorstel gedaan, maar ik ga ervan uit dat ook dit aan een belangrijke behoefte beantwoordt.
(M. Jean-Marie Happart, vice-président, prend place au fauteuil présidentiel.)
Mevrouw Erika Thijs (CD&V). - Ik stel vast dat wij hier met de heer Remans een nieuwe minister hebben. Ondanks zijn terechtwijzingen is het belangrijk dat wij opkomen voor een aantal patiënten die veel voor een geneesmiddel moeten betalen. Mijn vraag is ingegeven door het feit dat enkele jaren geleden om budgettaire redenen ook heel lang moest worden gewacht op de terugbetaling van een geneesmiddel tegen kanker. Daardoor konden heel wat mensen geen behandeling krijgen. Ik ben dan ook blij dat de minister heeft bevestigd dat vanaf 1 december 2001 het geneesmiddel Remicade terugbetaalbaar zal zijn.
Volgens de heer Remans zijn er maar weinig patiënten die daarvan gebruik kunnen maken. Zelf ken ik er in mijn omgeving heel wat. Ik kan mij niet voorstellen dat er in heel België slechts 5.000 van die patiënten zouden zijn. Misschien zijn ze niet allemaal geregistreerd.
De heer Jan Remans (VLD) (persoonlijk feit) - Ik heb gereageerd als senator. Ik heb de correcte, wetenschappelijke gegevens willen verstrekken. Ik heb de minister ook aangesproken over het probleem van patiënten met reumatoïde artritis die voor een anti-TNF-behandeling in aanmerking komen. Ik hoop dat dit dossier dezelfde vlotte afhandeling krijgt als dat voor de Crohn-patiënten.
-L'incident est clos.