Tweetalige printerversie Eentalige printerversie

Schriftelijke vraag nr. 6-2237

van François Desquesnes (cdH) d.d. 15 januari 2019

aan de minister van Veiligheid en Binnenlandse Zaken

Hydranten - Identificatie - Controle

brandbestrijding
watervoorziening

Chronologie

15/1/2019Verzending vraag (Einde van de antwoordtermijn: 14/2/2019)
12/2/2019Antwoord

Herindiening van : schriftelijke vraag 6-1315

Vraag nr. 6-2237 d.d. 15 januari 2019 : (Vraag gesteld in het Frans)

Om de veiligheid van de bevolking te verzekeren en efficiënte brandbestrijding te garanderen, moeten hulpverleners over het nodige materiaal beschikken om hun taken te vervullen. Zo moeten ze over water beschikken om branden te kunnen blussen.

Er kan echter worden vastgesteld dat de hydranten niet zichtbaar genoeg zijn of niet meer bereikbaar zijn. De brandweerlui verliezen bij een interventie bijgevolg kostbare tijd. De watervoorraad van brandweerwagens is immers beperkt. Als het voertuig niet snel op de openbare waterbedeling wordt aangesloten, kan de verloren tijd een risico betekenen voor de hulpverleners, voor de woningen en voor de bevolking.

Identificatie en regelmatige controle van dit materieel zijn dus van groot belang. Wij hebben vernomen dat er problemen zijn met betrekking tot de verdeling van de verantwoordelijkheid ter zake.

In België is het waterbeheer een gewestbevoegdheid. De gewesten moeten dus het wettelijk kader vaststellen dat de verdeling van drinkwater regelt.

De burgemeesters zijn verantwoordelijk voor de veiligheid op het grondgebied van hun gemeente. Ze moeten actie ondernemen wanneer de veiligheid in hun gemeente in het gedrang is. Ze kunnen daartoe een beroep doen op de diensten van de gemeente, met name op de brandweer.

De hulpverleningszones moeten ook in staat zijn om hun interventiecapaciteit op hun grondgebied te waarborgen.

Mijnheer de minister, kunt u mij meedelen welke overheid bevoegd is om:

- de hydranten te identificeren, in kaart te brengen en aan te duiden;

- de bereikbaarheid van de hydranten te handhaven;

- te garanderen dat het aantal hydranten op het grondgebied toereikend is om het risico op brand het hoofd te kunnen bieden;

- ervoor te zorgen dat de hydranten voldoende toegang hebben tot water;

- regelmatige controle en onderhoud te verzekeren van alle hydranten? Die controle moet betrekking hebben op de bereikbaarheid, de werking en de waterdruk.

Antwoord ontvangen op 12 februari 2019 :

De wet van 15 mei 2007 betreffende de civiele veiligheid bepaalt in artikel 7/1, het volgende :

« § 1. De gemeenten beschikken, overeenkomstig de door de Koning bepaalde voorwaarden en normen, over voldoende bluswatervoorraden met het oog op het blussen van branden door de operationele diensten van de civiele veiligheid en het organiseren van oefeningen voor deze diensten.

§ 2. De gemeenten inventariseren de bluswatervoorraden en brengen de adequate signalisatie aan om het vinden, de toegang en het gebruik van de bluswatervoorraden te vergemakkelijken.

§ 3. De gemeenten voorzien in het nazicht en het onderhoud van de bluswatervoorraden. Zij zorgen ervoor dat er voldoende hydranten en afsluiters op het waterleidingnet worden aangebracht en dat deze steeds gemakkelijk bereikbaar en bruikbaar zijn. De gemeenten zorgen ervoor dat de watervergaarbakken van de openbare instellingen en de natuurlijke waterwinplaatsen van het openbaar domein steeds gemakkelijk bereikbaar en bruikbaar zijn. De Koning bepaalt de nadere regels inzake het nazicht, het onderhoud en de signalisatie van de bluswatervoorraden. »

Het is dus duidelijk vastgesteld dat het de verantwoordelijkheid van de gemeenten is om over voldoende bluswatervoorraden te beschikken om het hoofd te bieden aan brandgevaar, deze voorraden te identificeren, in kaart te brengen en te signaleren en in te staan voor hun toegang, onderhoud en nazicht.

Deze bevoegdheid werd al altijd toegekend aan de gemeenten, eerst door het koninklijk besluit van 8 november 1967 houdende, voor de vredestijd, de organisatie van de gemeentelijke en gewestelijke brandweerdiensten en coördinatie van de hulpverlening in geval van brand, later door de voornoemde wet van 15 mei 2007.