|
|
Ontwikkelingssamenwerking - Migratie-infrastructuur - Budgetten - Aanwending
ontwikkelingshulp
bilaterale hulp
Marokko
politiek asiel
migratie
asielzoeker
| 2/6/2017 | Verzending vraag (Einde van de antwoordtermijn: 6/7/2017) |
| 4/7/2017 | Antwoord |
Op 16 mei 2017 zei u tijdens het slotdebat op Think Global Day dat België op vlak van migratie samenwerkt met Marokko. België zou Marokko helpen bij de bouw van administratieve centra.
Omdat de federale regering twee dagen eerder het Masterplan Gesloten Centra van staatssecretaris Theo Francken heeft goedgekeurd, ben ik bezorgd en stel ik mij vragen die zowel het beleidsdomein Ontwikkelingssamenwerking als het beleidsdomein Migratie betreffen.
Ik stel u deze transversale vraag omdat deze regeringsbeslissingen een invloed kunnen hebben op het regionaal inburgerinsbeleid.
1) Met welk doel steunt België de bouw van migratiecentra in Marokko ?
a) Gaat het effectief enkel over administratieve centra ?
b) Hoeveel budget wordt hiervoor precies uitgetrokken ?
c) Uit welke begrotingspost komt dat budget ?
d) In hoeverre zijn de regionale overheden hiervan op de hoogte ?
2) Is er een link is tussen de bouw van de centra in Marokko en het terugkeerbeleid van deze regering, dat mensonwaardig is ? Kan u dit formeel bevestigen of ontkennen ? Heeft de federale regering hierover hetzelfde standpunt als de overheden van de Gewesten ?
3) Kan u mij tenslotte een algemeen overzicht geven van de budgetten van Ontwikkelingssamenwerking die voor migratie-infrastructuur bestemd zijn ? Is er een evolutie merkbaar de jongste twintig jaar ? Welk aandeel van deze budgetten gaat naar administratieve centra ? Kan u, naast voor Marokko, hetzelfde overzicht geven voor de andere landen met wie België samenwerkt ? Is er een onderscheid te maken tussen Afrika (waar België veel aan bijdraagt) en Europa (Griekenland en Italië bijvoorbeeld, waar de nood nog steeds erg hoog is sinds het akkoord tussen de Europese Unie (EU) en Turkije) ?
De Belgische ontwikkelingssamenwerking steunt de bouw van migratiecentra niet, noch open, noch gesloten of eender welke andere vorm van administratieve centra. Dit valt buiten de bevoegdheid van ontwikkelingssamenwerking. Er wordt geen enkel budget uit geen enkele basisallocatie van ontwikkelingssamenwerking hiervoor vrijgemaakt. Als gevolg zijn regionale overheden ook niet op de hoogte, gezien er hierover geen interventie gebeurt.
Tijdens de Think Global Day van 16 mei, waarop ik op uitnodiging van 11.11.11 met plezier heb deelgenomen als panellid, lichtte ik kort ons bilateraal samenwerkingsprogramma met Marokko toe.
Ter verduidelijking, Het nieuwe ontwikkelingssamenwerkingsprogramma met Marokko (2016-2020) voorziet één (sectorale) interventie rond migratie, voor een totale Belgische bijdrage van 5.85 miljoen euro (uitgevoerd door de BTC). Deze interventie heeft twee luiken:
1) Ondersteunen van de Marokkaanse autoriteiten in de uitvoering van hun nationale strategie rond migratie en asiel door het enerzijds opleiden van nationale en lokale overheden en Niet-gouvernementele organisaties (NGO's) over migratie en anderzijds het voorzien van beroepsopleiding en zelfstandig werk voor geregulariseerd vluchtelingen en migranten (4.6 miljoen). Binnen dit luik wordt een ondersteuning voorzien voor de oprichting van een Bureau voor de vluchtelingen en de staatlozen nadat de Marokkaanse wet over asiel wordt goedgekeurd. Dit is tot op heden niet het geval. Dit bureau zou tot doel hebben – gelijkaardig als ons CGVS- asielaanvragen te analyseren op basis van de internationale verplichtingen vervat in de Conventie van Genève van ’51 en bescherming te garanderen voor diegenen die deze nodig hebben.
2) Ondersteunen van de Marokkaanse strategie voor de Marokkanen gevestigd in het buitenland, met als bedoeling om de Marokkaanse diaspora in België te mobiliseren voor productieve een duurzame investeringen voor een inclusieve groei in Marokko. ( 1.25 miljoen euro)
Als conclusie kan ik bevestigen dat geen enkele vorm van ondersteuning aan migratie of detentiecentra wordt verleend. Er wordt via ontwikkelingssamenwerking ook geen steun gegeven aan programma’s die terugkeer bevorderen. In mijn engagement voor beleidscoherentie voor duurzame ontwikkeling hanteren we wel een more-for-more aanpak binnen het Europese Unie Noodtrustfonds voor Afrika, waarbij landen die meewerken op vlak van migratie, extra aandacht en steun krijgen van ontwikkelingssamenwerking.