|
|
Textielsector - Brugpensioen - Aanvullende vergoedingen - Schulden
textielindustrie
vervroegd pensioen
fonds voor bestaanszekerheid
| 6/2/2012 | Verzending vraag |
| 8/3/2012 | Antwoord |
In de jaren tachtig kende de Staat in het kader van het vijfjarenplan voor de textielsector aanvullende vergoedingen voor brugpensioen toe aan de ontslagen werknemers uit de sector. Op een uitstaande schuld van 74.092.321,97 euro hadden de betrokken fondsen voor bestaanszekerheid eind 2010 slechts 3.588.806,67 euro aan de Staat terugbetaald. De administratie beschouwt het saldo als oninvorderbaar en het Rekenhof verzocht de minister van Economie dan ook een beslissing te nemen om voor dat aanslepende probleem een definitieve wettelijke oplossing te bieden.
1) Waarom wordt die schuld als oninvorderbaar beschouwd?
2) Welke maatregelen heeft de minister reeds genomen om tot een "definitieve wettelijke oplossing" te komen?
3) Wat houdt de bedoelde "definitieve wettelijke oplossing" juist in? Een kwijtschelding van de nog openstaande schulden?
1) Zelfs met het aanvankelijk ingezette terugbetalingsritme zou het nog vier tot vijf eeuwen duren voor de volledige schuld is terugbetaald. Als je weet dat een deel van de schuld eigenlijk niet met precisie kan worden vastgesteld, dat intussen alle betrokken paritaire comités de terugbetalingen mede daarom hebben stopgezet en dat de textielsector in de zeer moeilijke economische conjunctuur van de laatste jaren onmogelijk bijkomende inspanningen kan leveren, dan is de term “oninvorderbaar” niet overdreven.
2) Een definitieve wettelijke oplossing was niet mogelijk binnen een regering lopende zaken. Daar zal nu werk van worden gemaakt.
3) Een van de mogelijke manieren om dit op te lossen is inderdaad dat de ministerraad beslist tot kwijtschelding van de openstaande schulden.