Tweetalige printerversie Eentalige printerversie

Schriftelijke vraag nr. 5-4318

van Karl Vanlouwe (N-VA) d.d. 28 december 2011

aan de minister van Landsverdediging

Defensie - Cel Addict - Delicten - Verslavingen - Evolutie - Preventiemaatregelen

alcoholisme
drugverslaving
officiële statistiek
militair personeel
krijgsmacht

Chronologie

28/12/2011Verzending vraag
24/1/2012Antwoord

Herindiening van : schriftelijke vraag 5-2843

Vraag nr. 5-4318 d.d. 28 december 2011 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

Sinds 2002 is in binnen Defensie de Cel Addict actief om preventie en sensibilisering te voeren omtrent alcohol- , drugs- en tabaksgebruik, seksueel overdraagbare aandoeningen en kansspelverslaving. Tevens biedt het bijstand aan verslaafden die van hun verslaving af willen. De Cel Addict werd opgericht onder het stafdepartement Welzijn en werkt nauw samen met de medische component die de curatieve verzorging van de verslaafden op zich neemt.

Alle nieuwe militairen en de militairen die operationele dienst hebben worden jaarlijks onderworpen aan tests om de inname van verboden middelen na te gaan. Militairen kunnen zich eveneens vrijwillig aanmelden of worden verplicht doorverwezen naar de Cel Addict als ze betrapt worden op gebruik van drugs of overmatig alcoholinname.

Mijn vragen aan de geachte minister zijn:

1) Hoeveel verslavingen/delicten werden bij de Cel Addict geregistreerd sinds 2006? Graag een jaarlijkse opdeling volgens de aard van de delicten (alcohol, softdrugs, harddrugs, etc.) en per taalrol.

- Hoeveel van deze gevallen vonden plaats tijdens buitenlandse missies? Over welke theaters/operatietonelen gaat het?

- Hoeveel en welke sancties werden uitgesproken? Graag een indeling volgens orde- en tuchtmaatregelen.

- Hoeveel personen kregen van de Cel Addict een persoonlijk gesprek of een curatieve behandeling voorgeschreven, en voor welke delicten waren deze bedoeld?

- Zijn er ook gevallen van personen die hervallen na een eerste aanmaning?

2) Welke preventiemaatregelen worden getroffen om verslavingen allerlei binnen het leger maximaal in te perken?

Antwoord ontvangen op 24 januari 2012 :

Het geachte lid gelieve hierna het antwoord te willen vinden op de door hem gestelde vragen.

1. a. In de tabel hieronder is te lezen hoeveel gevallen van verslaving de cel Addict behandeld heeft tussen 2006 en 2010.

Aantal gevallen

2006

2007

2008

2009

2010

Nederlandstalig

34

43

46

80

91

Franstalig

45

56

59

77

71

Totaal

79

99

105

157

162

Meer dan negen gevallen op tien hebben te maken met alcohol. De rest heeft te maken met andere producten. De waargenomen verhoging is het gevolg van het feit dat de Cel Addict bekender is geworden bij de personeelsleden en dat de fenomenen verslaving buiten de taboesfeer zijn geraakt. Gezien de nultolerantie die binnen defensie voor alle illegale producten toegepast wordt kan geen opdeling gemaakt worden tussen hard- of softdrugs.

b. De personeelsleden die omwille van drug- of alcoholproblemen teruggetrokken worden uit een buitenlandse opdracht en die effectief een verslavingsprobleem hebben worden door de cel Addict gezien. Hun aantal bedraagt minder dan tien per jaar.

c. In de tabel hieronder is te lezen hoeveel militairen tijdelijk uit hun ambt zijn ontheven of definitief zijn ontslagen wegens alcohol- of drugsfeiten. Het is onmogelijk het onderscheid te maken tussen de maatregelen ten gevolge van een verslaving en maatregelen die te wijten zijn aan een alleenstaand feit/situatie (strafrechtelijke maatregel, eenmalige betrapping op druggebruik, enz…).

De cel Addict heeft echter een hulpverlenende en preventieve opdracht en komt niet tussen bij het opleggen van sancties. Het vertrouwelijke karakter van de relatie met de geholpen personen belet aldus te preciseren of deze personen al dan niet opgevolgd werden door de cel Addict.

 

Alcohol

Drugs

TATM(1)

OVA(2)

TATM(1)

OVA(2)

2006

11(7)

 

2

2

2007

8 (2)

 

12

4

2008

14 (10)

 

3

2

2009

6 (4)

 

1

6

2010

8 (6)

1(*)

 

11

(1) Tijdelijke ambtsontheffing bij tuchtmaatregel.

(2) Ontslag van ambtswege.

(x) Het cijfer tussen de haakjes geeft aan bij hoeveel gevallen het ging over dronkenschap achter het stuur na de diensturen.

(*) het betreft hier een geval van dronkenschap achter het stuur na de diensturen met vluchtmisdrijf.

d. De cel Addict schrijft geen curatieve behandelingen voor maar verleent hulp en begeleiding. Voor een curatieve behandeling wordt steeds doorverwezen naar een arts. Het is belangrijk te weten dat iemand beroep kan doen op de hulp van de cel Addict, zonder dat er sprake is van een “delict”. De beschikbare cijfergegevens zijn terug te vinden in de tabel in het antwoord op het eerste onderdeel van de vraag.

e. Het gebeurt inderdaad dat personen een tweede of zelfs een derde maal beroep moeten doen op de cel Addict, na een herval of een periode van moeilijkheden.

2. a. Preventie is een belangrijk luik van het alcohol- en drugsbeleid van Defensie en heeft volgende doelstellingen: het voorkomen van afhankelijke personeelsleden, het beperken van de fysieke en psychosociale schade veroorzaakt door alcohol- en drugsmisbruik en het beperken van de negatieve gevolgen ervan op de werking van het departement.

b. Deze doelstellingen worden nagestreefd door middel van verschillende preventiemaatregelen gericht naar alle personeelsleden doorheen de volledige loopbaan. De Cel Addict, in 2002 opgericht ter voorkoming van alcoholmisbruik en druggebruik, is nauw betrokken bij het organiseren van een aantal van de hieronder beschreven preventiemaatregelen en interne sensibiliseringscampagnes.

c. Sollicitanten worden al tijdens het bezoek aan een informatiecentrum op de hoogte gebracht van het beleid van Defensie inzake alcohol en drugs.

Zowel tijdens de basisvorming als tijdens de voortgezette vorming wordt het alcohol- en drugsbeleid aan de militairen toegelicht, wordt aandacht besteed aan wat de mogelijke gevolgen zijn (medisch, statutair) en wordt de persoonlijke verantwoordelijkheid van elk personeelslid onderstreept. Kaderpersoneel wordt bovendien geleerd de symptomen van intoxicatie en verslaving te herkennen en wordt geïnformeerd over mogelijke reacties en maatregelen.

Daarnaast worden in de eenheden informatiesessies voor het personeel georganiseerd om te wijzen op de risico’s verbonden aan alcoholmisbruik en drugs en om het Defensiebeleid toe te lichten. Ook tijdens de trainingsperiode voorafgaand aan de deelname aan een buitenlandse operatie worden dergelijke informatiesessies georganiseerd.

Naast het preventieve luik omvat het alcohol- en drugsbeleid van Defensie ook curatieve en repressieve maatregelen.

d. Behalve de cel Addict speelt ook de arbeidsgeneesheer een sleutelrol bij de preventie van drug- of alcoholgebruik.

Wanneer een werknemer disfunctioneert (ongeacht of dit disfunctioneren al dan niet te wijten is aan het gebruik van drugs of alcohol) en tegelijkertijd een veiligheid- of waakzaamheidfunctie uitoefent heeft de werkgever het recht aan de arbeidsgeneesheer een beslissing te vragen over de geschiktheid van de werknemer om deze functie te blijven uitoefenen.

In alle andere gevallen kan de werkgever de werknemer echter niet ambtshalve naar de arbeidsgeneesheer sturen.

Aan de andere kant maakt het gebruik van alcohol of drugs deel uit van de anamnese voor het klinisch onderzoek, wanneer de werknemer zich bij de arbeidsgeneesheer aanbiedt voor een periodieke gezondheidsevaluatie en a fortiori wanneer deze werknemer een veiligheid- of waakzaamheidfunctie bekleedt.

Indien de werknemer een verslaving erkent en indien hij een veiligheids- of waakzaamheidsfunctie bekleedt, zal de arbeidsgeneesheer beslissen tot de tijdelijke ongeschiktheid om deze functie uit te oefenen. De arbeidsgeneesheer zal de behandelende arts verzoeken om een therapeutische tenlastename. In voorkomend geval zal de arbeidsgeneesheer de werknemer verwijzen naar een gespecialiseerde steunstructuur.

Indien de werknemer geen veiligheids- of waakzaamheidsfunctie bekleedt, zal de arbeidsgeneesheer zich niet uitspreken over de tijdelijke ongeschiktheid, maar toch hetzelfde verzoek richten aan de behandelende geneesheer.

Indien een werknemer een veiligheids- of waakzaamheidsfunctie bekleedt en elke verslaving ontkent, maar fysieke tekenen vertoont die de arbeidsgeneesheer doen denken dat hij lijdt aan een verslaving, kan de arbeidsgeneesheer deze werknemer wettelijk bijkomende onderzoeken en analyses opleggen om een verslaving vast te stellen of uit te sluiten. Indien de werknemer weigert zich te onderwerpen aan deze onderzoeken of analyses heeft de arbeidsgeneesheer het recht een tijdelijke ongeschiktheid uit te spreken om een veiligheids- of waakzaamheidsfunctie uit te oefenen zolang de werknemer niet zelf bewezen heeft dat hij aan geen verslaving lijdt.

Wanneer een werknemer uit eigen beweging bij de arbeidsgeneesheer komt voor een verslaving, zal de arbeidsgeneesheer de werknemer verwijzen naar de behandelende arts of naar een gespecialiseerde steunstructuur. Indien de werknemer een veiligheids- of waakzaamheidsfunctie uitoefent, zal de arbeidsgeneesheer bovendien een tijdelijke ongeschiktheid uitspreken.