Ontsnappingen - Gevangenissen - Stoorzender gsm-verkeer - Proefproject Andenne - Resultaten - Cijfers - Stand van zaken
strafgevangenis
gedetineerde
mobiele telefoon
mobiele communicatie
3/11/2011 | Verzending vraag |
7/12/2011 | Dossier gesloten |
Heringediend als : schriftelijke vraag 5-4384
Een tijd geleden kon de gangster Ashraf Sekkaki ontsnappen uit de gevangenis van Brugge, door zijn kompanen via gsm de weg te wijzen naar de plaats waar hij bevrijd moest worden. Ook andere gevangenen, onder meer Carl De Schutter, organisator van de moord op veearts-keurder Van Noppen, werden betrapt met gsm's in hun cel. Het probleem van gevangenen die vanuit hun cel " naar buiten " kunnen bellen met een binnengesmokkelde gsm, zou volgens een artikel in Het Laatste Nieuws van augustus 2009, in alle drieëndertig gevangenissen van ons land bestaan.
Het dossier van stoorzenders in de gevangenis blijkt een lange voorgeschiedenis te hebben. Op 12 mei 2005 kopte Het Nieuwsblad " Gevangenissen voortaan buiten gsm-bereik ". Midden 2006, aldus het artikel zouden alle Belgische gevangenissen een stoorzender krijgen die het illegale gsm-verkeer van gedetineerden voorgoed onmogelijk zou maken. De Regie der Gebouwen, die in opdracht van de Federale Overheidsdienst (FOD) Justitie het dossier uitwerkte, was klaar met het lastenboek. En de toenmalige minister van Justitie, Mevrouw Onkelinx, zou spoed achter het dossier zetten dat nog door haar voorganger, de heer Marc Verwilghen, in gang was gezet.
Het proefproject dat was opgestart in de gevangenis van Andenne, en waarvoor vijf miljoen euro was uitgetrokken, leverde volgens de woordvoerder van de minister " goede resultaten " op.
Volgens Laurent Sempot van het Bestuur der strafinrichtingen, aan het woord in Het Laatste Nieuws in augustus 2009, leek de stoorzender in Andenne echter vooral het gsm-verkeer van de buren in de war te sturen en niet waterdicht te zijn. De firma beloofde de stoorzender te kunnen verfijnen, maar dat zou nog extra geld kosten en het budget reikte niet zo ver. De firma zelf beweerde dat de stoorzender wél werkte maar dat de Federale Overheidsdienst (FOD) Justitie niet wilde betalen voor maatwerk, voor een waterdicht systeem. Hoe dan ook, het project werd afgevoerd en de vijf miljoen euro belastinggeld leverden niets op.
In 2009 sprak de heer Sempot over een nieuw " elektronisch systeem " om gsm-gesprekken onmogelijk te maken en over nieuwe projecten in verschillende gevangenissen. Hij kondigt aan dat 'als de tests zijn afgelopen, over een paar maanden, het systeem zou worden voorgelegd aan de minister van Justitie.
Hierbij volgende vragen:
1) Wat is de stand van zaken vandaag? Is er ondertussen in alle Belgische gevangenissen een waterdichte stoorzender? Zo ja, sinds wanneer? Zo niet, waarom niet?
2) Hoeveel gsm's werden de voorbije jaren (sinds 2005) in beslag genomen in de verschillende gevangenissen (graag een opsomming per jaar en per gevangenis)?
3) In hoeveel gevallen werd sinds 2005 een ontsnapping van gedetineerden mogelijk gemaakt door gsm-verkeer vanuit de gevangenis?
4) In welke gevangenissen liepen de projecten waarover de heer Sempot het had? Wat waren de resultaten? Hoeveel hebben die projecten gekost?
5) Wanneer denkt de geachte minister dit dossier eindelijk af te ronden en de installatie van stoorzenders in de Belgische gevangenissen te verwezenlijken?