Tweetalige printerversie Eentalige printerversie

Schriftelijke vraag nr. 5-10321

van Martine Taelman (Open Vld) d.d. 6 november 2013

aan de minister van Justitie

de acquisitiefraude waarvan ondernemingen het slachtoffer zijn

bescherming van de consument
fraude
concurrentiebeperking
officiële statistiek
economisch delict
reclame

Chronologie

6/11/2013Verzending vraag
28/4/2014Einde zittingsperiode

Voorlopig antwoord (pdf)

Herkwalificatie van : vraag om uitleg 5-3524
Ook gesteld aan : schriftelijke vraag 5-10320

Vraag nr. 5-10321 d.d. 6 november 2013 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

Acquisitiefraude is een groeiend probleem voor onze kmo's. Er bestaan verschillende vormen, maar ze hebben allemaal gemeen dat de acquisitiefraudeur een ondernemer misleidt en beweegt tot het aangaan van een overeenkomst waar hij eigenlijk niets aan heeft. De fraude varieert van het slijten van advertenties aan exorbitante tarieven die ergens in kleine lettertjes vermeld staan op een fax tot het verkopen van onbestaande diensten. De beloofde en redelijkerwijs te verwachten tegenprestatie blijft uit, of de ondernemer blijkt vast te zitten aan een langdurige overeenkomst, terwijl hij dacht slechts eenmalig zaken te doen. Helaas hebben ondernemers op dit moment niet voldoende juridische mogelijkheden om dergelijke overeenkomsten aan te vechten. In Nederland wordt de schade geraamd op 10 miljoen euro. Het steunpunt acquisitiefraude schat de schade op meer dan 400 miljoen euro. Los van een betere voorlichting en de preventie van acquisitiefraude is het ontwikkelen van juridische mogelijkheden aangewezen om deze fraude te bestrijden. Er bestaat reeds een EU-richtlijn Oneerlijke Handelspraktijken. Deze richtlijn beschermt consumenten tegen acquisitiefraude en is geïmplementeerd in ons recht. Deze wet beschermt de ondernemers echter niet.

Ik had dan ook volgende vragen voor de minister:

1) Kan u, respectievelijk voor de laatste drie jaar, aangeven hoeveel klachten uw diensten op jaarbasis ontvangen hebben met betrekking tot acquisitiefraude en hoe hoog de totale schade op jaarbasis wordt beraamd voor de ondernemingen die ingingen op deze fraude?

2) Werd door uw diensten reeds onderzoek gevoerd naar mogelijke lacunes in de wetgeving? Zo ja, kan u de resultaten toelichten en aangeven of u hieromtrent een ontwerp zult indienen, en kan u de inhoud en timing ervan toelichten?

3) Wat vindt u van de invoering van een wettelijk verbod, met eventuele strafbaarstelling, op het ronselen van reclame voor of in naam van officiële instanties, overheidsinstanties, politie of brandweer indien de bevoegde instantie daarvoor nooit een mandaat heeft gegeven? Bent u dit idee genegen en werden hiertoe reeds stappen gezet?

4) Kan u aangeven hoe grensoverschrijdende acquisitiefraude systematisch en proactief wordt aangepakt door de administratieve en gerechtelijke overheden van de verschillende EU-landen? Kan u dit zeer concreet toelichten? Worden hier nieuwe stappen verwacht?

5) Wat vindt u van een recent Nederlands wetsvoorstel om acquisitiefraude als een zelfstandig strafbaar feit te introduceren? Bent u dit voorstel genegen en kan u dit inhoudelijk toelichten?

6) Wat vindt u van het Nederlandse voorstel om overeenkomsten die tot stand gekomen zijn onder invloed van een misleidende handelspraktijk, naar analogie van wat nu reeds geldt voor consumenten, als nietig te beschouwen en waarbij de bewijslast wordt omgekeerd en de aansprakelijkheid ligt bij de partij die gebruik maakt van de misleidende handelspraktijk? Overweegt u gelijkaardige maatregelen te nemen en kan u dit toelichten?