Bij de reorganisatie van de inplanting van brandweerkazernes op ons grondgebied is het interessant om aandacht te besteden aan de externe hulpmiddelen die aangeboden kunnen worden voor interventies bij meldingen van een hartstilstand.

Deze vraag valt binnen de bevoegdheid van de Senaat aangezien het federale niveau bevoegd is voor de centra voor het beheer van de noodoproepen en de hulpdiensten en de deelgebieden bevoegd zijn voor preventieve gezondheidszorg.

Volgens de «Belgian Heart Rhythm Association» (BehRA) zijn ongeveer dertig personen per dag in ons land slachtoffer van een hartstilstand en zonder onmiddellijke adequate hulp zijn er maar twee personen die dit overleven. Ongeveer tienduizend Belgen overlijden elk jaar aan een hartstilstand. Als zich zoiets voordoet, telt elke minuut en is er een kost verbonden aan elke verloren minuut.

In Frankrijk gebruikt de «service d'aide médicale urgente» (SAMU) een applicatie die is ontwikkeld door «SAUV Life», een vereniging zonder winstoogmerk. Burgers kunnen zich melden als reddende vrijwilligers, de app op hun mobiele telefoon installeren, zich registreren en hun geolocatie aanzetten.

Bij het «centre régional de réception des appels» (CRRA centre 15) verbindt een koppeling tussen computersystemen een reeks kaarten met een database met de gegevens van de vrijwilligers en van bestaande automatische externe defibrillatoren (AED).

Het systeem wordt in goede banen geleid door zogenaamde «assistants de régulation médicale», die hetzelfde werk doen als onze «dispatchers».

Als er een oproep van een derde binnenloopt bij het CRRA centre 15 voor een persoon met een hartstilstand begeleidt de operator de verstrekking van de eerste zorg en brengt hij de spoedhulp op gang. Tegelijk gaat hij op zoek naar vrijwilligers die bij «SAUV Life» zijn ingeschreven.

Op de mobiele telefoons van de vrijwilligers die in de buurt zijn van het noodgeval verschijnt een melding met het adres van de interventie. Als ze daarop ingaan worden ze door het algoritme begeleid naar de plaats van de interventie of naar de defibrillator die zich het dichtst bij het slachtoffer bevindt (de eerste vrijwilliger wordt naar het slachtoffer gestuurd, de tweede naar de AED, een eventuele derde naar de plaats van de interventie).

Eens ze ter plaatse zijn, zegt de operator aan de vrijwilligers wat ze precies moeten doen tot de professionele hulpdiensten er aankomen. Dankzij deze telefonische begeleiding kunnen zowel opgeleide als niet-opgeleide vrijwilligers ingezet worden en zijn ze ook juridisch ingedekt.

Na de interventie worden ze gedebrieft door het personeel van de vereniging die de «SAUV Life»-applicatie beheert.

De applicatie zal het ook mogelijk maken om zicht te krijgen op de mate waarin de Fransen opgeleid zijn voor het verlenen van eerste hulp en van de spreiding van het opleidingsniveau over het land.

De impact hiervan op de kosten voor de nabehandeling van slachtoffers van een hartstilstand is ook niet min. De revalidatie wordt indien mogelijk bespoedigd en patiënten hebben minder restletsels, wat betekent dat de gehele kostprijs van de behandeling wordt gereduceerd.

1) Hebt u weet van het bestaan van deze interventiemogelijkheid bij onze Franse buren?

2) Maakt een dergelijk initiatief een kans bij ons en zo ja, kan daarover contact worden opgenomen met uw Franse collega?