SÉNAT DE BELGIQUE BELGISCHE SENAAT
________________
Session 2014-2015 Zitting 2014-2015
________________
26 mars 2015 26 maart 2015
________________
Question écrite n° 6-539 Schriftelijke vraag nr. 6-539

de Ann Brusseel (Open Vld)

van Ann Brusseel (Open Vld)

à la secrétaire d'État à la Lutte contre la pauvreté, à l'Égalité des chances, aux Personnes handicapées, et à la Politique scientifique, chargée des Grandes Villes, adjointe au Ministre des Finances

aan de staatssecretaris voor Armoedebestrijding, Gelijke Kansen, Personen met een beperking, en Wetenschapsbeleid, belast met Grote Steden, toegevoegd aan de Minister van Financiën
________________
Centres d'asile - Violence à l'égard des femmes - Violence sexuelle - Prévention - Plaintes - Procédure - Plateforme d'action de la 4e Conférence mondiale de l'ONU sur les femmes (Pékin) - Mise en œuvre - Rapport d'information n°6-97 - Suivi Asielcentra - Geweld tegen vrouwen - Seksueel geweld - Preventie - Klachten - Procedure - Actieplatform van de Vierde VN-Wereldvrouwenconferentie van Peking - Toepassing - Informatieverslag nr. 6-97/2 - Opvolging 
________________
équipement social
asile politique
migration
violence sexuelle
violence
conférence ONU
condition féminine
suivi rapport d'information
demandeur d'asile
sociale voorzieningen
politiek asiel
migratie
seksueel geweld
geweld
conferentie VN
positie van de vrouw
opvolging informatieverslag
asielzoeker
________ ________
26/3/2015Verzending vraag
(Einde van de antwoordtermijn: 30/4/2015)
5/5/2015Antwoord
26/3/2015Verzending vraag
(Einde van de antwoordtermijn: 30/4/2015)
5/5/2015Antwoord
________ ________
Aussi posée à : question écrite 6-540 Aussi posée à : question écrite 6-540
________ ________
Question n° 6-539 du 26 mars 2015 : (Question posée en néerlandais) Vraag nr. 6-539 d.d. 26 maart 2015 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

La chapitre III.1. «La violence à l'égard des femmes» du rapport d'information du Sénat sur le suivi de la mise en œuvre de la Plateforme d'action de la quatrième Conférence mondiale des Nations unies sur les femmes (Pékin) (doc. Sénat n° 6-97/2) contient des suggestions politiques importantes.

Le Sénat recommande d’élaborer une politique de prévention de la violence pour les groupes vulnérables, en particulier les personnes traumatisées qui se trouvent dans des centres pour demandeurs d'asile.

Le Vrouwenraad a formulé à cet égard des recommandations concrètes.

Il serait indiqué d'élaborer des protocoles spécifiques en matière de prévention de la violence, en collaboration avec des institutions et organisations spécialisées, et des experts. Ces protocoles doivent reprendre les priorités suivantes.

a) gérer la violence familiale;

b) enregistrer les incidents de manière systématique et uniforme;

c) faire figurer dans le règlement d'ordre intérieur les informations spécifiques sur le droit de plainte, la défense contre des sanctions et l'interdiction de toutes formes de discrimination verbale et non verbale ainsi que sur l'interdiction de violence sexuelle;

d) définir les aménagements physiques relatifs aux infrastructures tels un bon éclairage, des couloirs séparés, des sanitaires strictement séparés et l'élimination de toutes possibilités de voir à l'intérieur des sanitaires et des dortoirs;

e) prévoir, pour tous les résidants, des sessions d'information en matière de discrimination et de violence.

Les hommes doivent aussi être activement impliqués dans la prévention de la violence.

Cette question porte sur l'égalité des chances et relève ainsi d'une compétence du Sénat conformément à l'article 79 du Règlement. Elle concerne donc une matière transversale - Communautés. Les questions sont directement inspirées du rapport d'information, adopté à l'unanimité, sur le suivi de la mise en œuvre de la Plateforme d'action de la quatrième Conférence mondiale des Nations unies sur les femmes (Pékin) (doc. Sénat n° 6-97/2).

Mes questions sont les suivantes.

1) Quelles démarches concrètes comptez-vous entreprendre pour prévenir la violence à l'égard des femmes et la violence sexuelle à l'encontre des femmes dans les centres d'accueil pour demandeurs d'asile? Des protocoles ont-ils été élaborés, et tous les incidents sont-ils systématiquement enregistrés?

2) Une disposition spécifique figure-t-elle dans tous les règlements d'ordre intérieur sur le droit individuel de plainte, la défense contre des sanctions et l'interdiction de toutes formes de discrimination, verbale et non verbale, ainsi que l'interdiction de violence sexuelle? Dans l'affirmative, pouvez-vous donner des explications? Dans la négative, pour quelles raisons, et quels centres n'ont-ils pas encore pris ces dispositions?

3) Des sessions d'information sont-elles régulièrement organisées pour les résidants dans les centres de demandeurs d'asile, et les sanitaires sont-ils toujours séparés? Dans la négative, pour quelles raisons, et comptez-vous aborder cette question?

4) Pouvez-vous indiquer, pour chaque centre, combien de plaintes ont été introduites ces trois dernières années concernant la violence sexuelle, d'une part, et la violence faite aux femmes, d'autre part? Pouvez-vous expliquer ces chiffres? Le manque éventuel de chiffres n'est-il pas une lacune?

 

Hoofstuk III.1. " Geweld tegen vrouwen " van het Informatieverslag van de Senaat betreffende de opvolging van de toepassing van het Actieplatform van de Vierde VN-Wereldvrouwenconferentie van Peking (stuk Senaat nr. 6-97/2) bevat belangrijke beleidssuggesties.

De Senaat beveelt aan om aan geweldpreventie te doen bij kwetsbare groepen, in het bijzonder getraumatiseerde personen in asielcentra.

Hieromtrent heeft de Vrouwenraad concrete aanbevelingen.

Er is behoefte aan specifieke protocollen inzake geweldpreventie met de hulp van gespecialiseerde instellingen, organisaties en experts. Deze protocollen moeten de volgende aandachtspunten omvatten :

a) het omgaan met familiaal geweld ;

b) het systematisch en uniform registreren van incidenten ;

c) in het huisreglement specifieke informatie opnemen over het individuele klachtrecht, het verweer tegen sancties en het verbod op alle vormen van discriminatie, verbaal en non-verbaal geweld alsook het verbod op seksueel geweld ;

d) het vastleggen van infrastructurele en fysieke aanpassingen zoals goede verlichting, aparte gangen, strikt gescheiden sanitaire voorzieningen en het wegnemen van doorkijkmogelijkheden bij sanitair en slaapzalen;

e) het voorzien van voorlichtingssessies voor alle bewoners inzake discriminatie en geweld.

Mannen moeten tevens actief worden betrokken bij de preventie van geweld.

Deze vraag betreft gelijke kansen en is aldus een bevoegdheid van de Senaat conform artikel 79 van het reglement en het betreft tevens een transversale aangelegenheid - Gemeenschappen. De vragen zijn rechtstreeks gebaseerd op het unaniem goedgekeurde informatieverslag betreffende de opvolging van de toepassing van het Actieplatform van de Vierde VN-Wereldvrouwenconferentie van Peking (stuk Senaat nr. 6-97/2).

Graag had ik u dan ook volgende vragen voorgelegd :

1) Welke concrete stappen zult u zetten om geweld tegen vrouwen en seksueel geweld tegen vrouwen in asielcentra te voorkomen? Werden er protocollen uitgewerkt en worden alle incidenten systematisch geregistreerd?

2) Is er een specifieke bepaling in elk huisreglement waar specifieke informatie is opgenomen over het individuele klachtrecht, het verweer tegen sancties en het verbod op alle vormen van discriminatie, verbaal en non-verbaal geweld alsook het verbod op seksueel geweld ? Zo ja, kunt u toelichten ? Zo neen, waarom niet en welke centra hebben deze bepalingen nog niet opgenomen ?

3) Zijn er regelmatig voorlichtingssessies bij de bewoners van asielcentra en zijn er altijd gescheiden sanitaire voorzieningen ? Zo neen, waarom niet en gaat u dit aanpakken ?

4) Kunt u per asielcentrum aangeven hoeveel klachten er de jongste drie jaar jaarlijks werden ingediend betreffende seksueel geweld, enerzijds, en geweld tegen vrouwen, anderzijds? Kunt u deze cijfers duiden? Is het eventueel ontbreken van cijfers geen hiaat?

 
Réponse reçue le 5 mai 2015 : Antwoord ontvangen op 5 mei 2015 :

Je vous communique volontiers quelques données informatives :

Le Plan d’action national de lutte contre la violence entre partenaires et certaines formes de violence intrafamiliale 2010-2014 contient des mesures spécifiques pour les instances en charge de l’asile et la migration.

Ainsi, le règlement interne des structures d’accueil (fédérales) a été renforcé via l’interdiction de toutes formes de discrimination et de violence verbale et non verbale, y compris la violence sexuelle.

Des formations spécifiques ont été dispensées aux agents des structures d’accueil et des outils d’information sur la violence basée sur le genre ont été distribués aux résidents.

Ces dernières semaines, l’Institut pour l’égalité des femmes et des hommes a élaboré un projet de nouveau plan d’action national de lutte contre la violence basée sur le genre 2015-2019. Cette mission est née de la collaboration avec les départements fédéraux, communautaires et régionaux concernés sur la base de consultations avec la société civile.

Le financement de mesures d’accompagnement visant à assurer la prévention de la violence basée sur le genre, la mise en place de mécanismes spécifiques de détection de violences telles que les mutilations génitales féminines, le développement de structures d’accueil adaptées et adéquates travaillant selon une optique multidisciplinaire en vue de garantir une plus grande autodétermination des victimes de violences sexuelles sont, en tout état de cause, des éléments qui doivent être traités et vis-à-vis desquels je serai particulièrement vigilante.

Hieronder had ik u graag enkele informatieve gegevens meegedeeld :

Het Nationaal Actieplan ter bestrijding van partnergeweld en bepaalde vormen van intrafamiliaal geweld 2010-2014 bevat specifieke maatregelen voor de instanties belast met asiel en migratie.

Zo werd het intern reglement van de (federale) opvangstructuren versterkt via het verbod op alle vormen van discriminatie en verbaal en non-verbaal geweld, met inbegrip van seksueel geweld.

Er werden specifieke opleidingen verstrekt aan de medewerkers van de opvangstructuren en er werd informatie over gendergerelateerd geweld verspreid onder de bewoners.

De voorbije weken heeft het Instituut voor de gelijkheid van vrouwen en mannen een ontwerp uitgewerkt voor een nieuw nationaal plan ter bestrijding van gendergerelateerd geweld 2015-2019. Deze opdracht kwam tot stand in samenwerking met de betrokken federale, gewestelijke en gemeenschapsdepartementen op basis van consultaties van het middenveld.

De financiering van de begeleidingsmaatregelen ter preventie van gendergerelateerd geweld, de invoering van specifieke mechanismen voor de opsporing van geweld zoals vrouwelijke genitale verminking en de ontwikkeling van multidisciplinair werkende aangepaste en adequate opvangstructuren om een grotere zelfbeschikking van slachtoffers van seksueel geweld te waarborgen zijn in ieder geval elementen die moeten behandeld worden en waar ik bijzonder waakzaam op zal toezien.