SÉNAT DE BELGIQUE BELGISCHE SENAAT
________________
Session 2012-2013 Zitting 2012-2013
________________
23 mai 2013 23 mei 2013
________________
Question écrite n° 5-9080 Schriftelijke vraag nr. 5-9080

de Yves Buysse (Vlaams Belang)
van Yves Buysse (Vlaams Belang)

à la secrétaire d'État à l'Asile et la Migration, à l'Intégration sociale et à la Lutte contre la pauvreté, adjointe à la ministre de la Justice
aan de staatssecretaris voor Asiel en Migratie, Maatschappelijke Integratie en Armoedebestrijding, toegevoegd aan de minister van Justitie
________________
Octroi d'un visa - Étrangers ayant des factures médicales impayées - Mauvais payeurs Toekenning van een visa - Buitenlanders met openstaande facturen voor medische ingrepen - Wanbetalers 
________________
admission des étrangers
ressortissant étranger
Office des étrangers
soins de santé
frais d'hospitalisation
toelating van vreemdelingen
buitenlandse staatsburger
Dienst Vreemdelingenzaken
gezondheidsverzorging
kosten voor ziekenhuisopname
________ ________
23/5/2013Verzending vraag
26/6/2013Antwoord
23/5/2013Verzending vraag
26/6/2013Antwoord
________ ________
Aussi posée à : question écrite 5-9079 Aussi posée à : question écrite 5-9079
________ ________
Question n° 5-9080 du 23 mai 2013 : (Question posée en néerlandais) Vraag nr. 5-9080 d.d. 23 mei 2013 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

La France délivre fréquemment des visas pour raisons médicales à des Algériens qui doivent subir une intervention médicale impossible à pratiquer dans leur pays. De nombreux Algériens font en outre un usage abusif d'un visa touristique pour se faire soigner dans un hôpital français. Tout cela ne poserait pas problème si les patients algériens ou les autorités algériennes payaient ensuite les factures. Ce n'est pas le cas. Rien qu'aux AP-HP (Assistance publique - Hôpitaux de Paris), les factures impayées des Algériens se montent à 16 millions d'euros. Cela ajoute aux difficultés des AP-HP qui sont déjà confrontés à un déficit estimé à 90 millions d'euros. Le problème ne concerne pas seulement l'Algérie. Les AP-HP se trouvent aussi face à 10 millions d'euros de factures impayées de Marocains, un million d'euros de Tunisiens et 10 millions d'euros de citoyens de divers États du Golfe qui sont pourtant tous extrêmement riches. Dans l'ensemble de la France, les hôpitaux seraient confrontés à des factures impayées d'Algériens pour un montant de non moins de 600 millions d'euros.

Je souhaiterais obtenir une réponse aux questions suivantes.

1) Si les représentants administratifs, diplomatiques ou consulaires ont connaissance de défauts de paiement, cette donnée peut-elle influencer la délivrance d'un nouveau visa touristique ou d'un nouveau visa pour raisons médicales ?

2) A-t-on déjà refusé un visa en raison de factures médicales impayées pour des interventions pratiquées en Belgique ?

3) Dans l'affirmative, dispose-t-on de statistiques concrètes à ce sujet ? De quels pays en particulier s'agit-il ?

 

Frankrijk geeft vaak visa om medische redenen aan Algerijnen die een medische ingreep moeten ondergaan die in hun eigen land niet uitgevoerd kan worden. Vele Algerijnen maken ook oneigenlijk gebruik van een toeristenvisum om zich in een Frans ziekenhuis te laten behandelen. Dat zou allemaal geen probleem zijn, als zijzelf, of de Algerijnse autoriteiten, achteraf ook de rekeningen betaalden. Dat blijft systematisch uit. Alleen al bij de AP-HP (Assistance publique - hôpitaux de Paris) staan nog voor 16 miljoen euro onbetaalde Algerijnse rekeningen open. Dat is extra pijnlijk omdat AP-HP worstelt met een deficit van naar schatting 90 miljoen euro. Het probleem blijft niet beperkt tot Algerije alleen. Bij AP-HP staan ook nog voor 10 miljoen Marokkaanse rekeningen open, voor één miljoen Tunesische en voor 10 miljoen rekeningen van diverse Golfstaten die stuk voor stuk nochtans schatrijk zijn. Ziekenhuizen in heel Frankrijk zouden in totaal opgescheept zitten met maar liefst 600 miljoen euro aan onbetaalde Algerijnse rekeningen.

Graag antwoord op volgende vragen.

1) Indien de administratie of diplomatieke/consulaire vertegenwoordigers weet hebben van wanbetalers, kan dat gegeven dan invloed hebben op de al dan niet toekenning van nieuwe toeristenvisa of nieuwe visa om medische redenen?

2) Zijn er reeds visa geweigerd omwille van openstaande facturen voor medische kosten van ingrepen gedaan in België?

3) Indien ja, wat zijn de concrete cijfers en over welke landen gaat het hier in het bijzonder?

 
Réponse reçue le 26 juin 2013 : Antwoord ontvangen op 26 juni 2013 :

L’honorable membre trouvera ci-après la réponse à sa question.

1) et 2) Le fait que l’Office des Étrangers (OE) soit au courant d’éventuels mauvais payeurs peut certainement avoir une influence sur l’octroi de nouveaux visas à ceux-ci. L’OE a effectivement déjà refusé de délivrer des visas en raison de factures médicales impayées pour des interventions pratiquées en Belgique. Ce cas de figure se présente lorsqu’un hôpital est informé d’une (nouvelle) demande de visa et qu’il contacte l’OE ou lorsque l’OE contacte l’hôpital de manière proactive lorsque l’évaluation du coût d’une intervention médicale est élevée.

Il peut aussi ressortir du dossier initial d’un demandeur de visa qu’il n’est pas en mesure de payer les frais médicaux. Dans ce cas, l’OE ne délivre en principe pas de visa non plus, vu l’absence de preuve de moyens financiers suffisants. Si l’hôpital réclame une avance pour une intervention médicale, l’OE exige alors que celle-ci soit payée avant qu’un visa ne soit délivré.

Par ailleurs, l’OE a également un rôle à jouer conformément à l’article 3bis de la loi sur les étrangers. En effet, en vertu de cet article, l’étranger qui sollicite un visa peut également apporter la preuve de moyens financiers suffisants par un engagement de prise en charge souscrit par un garant en Belgique. Ce garant s’engage ainsi à l’égard de l’étranger, de l’Etat belge et de tout Centre public d'action sociale compétent (CPAS) à assumer les frais médicaux, ainsi que les frais de séjour et de rapatriement. Il est en outre, et sous certaines conditions, solidairement responsable, avec l'étranger, du paiement de ces frais pendant une période de deux ans, à partir du jour où cet étranger entre sur le territoire des Etats Schengen, muni des documents requis pour cette entrée.

Lorsque les frais de séjour, de soins de santé et de rapatriement ont été supportés par l'État belge ou un CPAS, ceux-ci peuvent en réclamer le remboursement en s’adressant tant à l’étranger pris en charge qu’au garant. Conformément à la Circulaire du 25 mars 2010 sur l’enquête sociale exigée pour le remboursement des frais médicaux dans le cadre de la loi du 2 avril 1965 et de l'arrêté ministériel du 30 janvier 1995, l’OE est l’instance de contact qui est en mesure de signaler l’existence d’une prise en charge de l’étranger concerné par un garant auprès duquel on peut s’adresser pour le paiement des frais (souvent médicaux).

3) L’OE ne dispose pas de statistiques concrètes concernant les factures médicales impayées pour des interventions pratiquées en Belgique. Pour cette question, je vous renvoie vers ma collègue compétente des Affaires sociales et de la Santé publique.

Het geachte lid vindt hieronder het antwoord op zijn vraag.

1) en 2) Indien de Dienst Vreemdelingenzaken (DVZ) weet heeft van mogelijke wanbetalers, dan zal dit ongetwijfeld een invloed hebben op de toekenning van nieuwe visa aan betrokkenen. Er zijn effectief door de DVZ reeds visa geweigerd omwille van openstaande facturen voor medische kosten van ingrepen gedaan in België. Dit gebeurt wanneer een ziekenhuis op de hoogte is van een (nieuwe) visumaanvraag en de DVZ hiervoor contacteert of wanneer de DVZ proactief het ziekenhuis contacteert voor de gevallen waar de schatting van de medische ingreep hoog ligt.

Voorts komt het evenzeer voor dat uit een initieel dossier van een visumaanvrager blijkt dat hij de medische kosten niet kan betalen. Ook hier wordt door de DVZ in principe geen visum afgeleverd. Immers, er is geen bewijs van voldoende financiële dekking voor het doel van het verblijf. Indien het ziekenhuis een voorschot vraagt voor de medische ingreep dan eist de DVZ tevens dat dit voorschot betaald word vooraleer er een visum wordt afgeleverd.

De DVZ heeft tenslotte ook een rol te spelen conform artikel 3 bis van de Vreemdelingenwet. Op basis van dit artikel kan een vreemdeling die een visum aanvraag het bewijs van voldoende financiële middelen leveren door een verbintenis tot tenlasteneming, onderschreven door een garant in België voor te leggen. Op die manier, verbindt de garant zich ertoe ten aanzien van de vreemdeling, de Belgische Staat en elk openbaar centrum voor maatschappelijk welzijn (OCMW) de medische kosten, de verblijfkosten en de kosten van de repatriëring te zijnen laste te nemen. Hij is bovendien, mits bepaalde uitzonderingen, samen met de vreemdeling hoofdelijk aansprakelijk voor de betaling van die kosten gedurende een periode van twee jaar, te rekenen vanaf de dag waarop de vreemdeling op het grondgebied van de Schengenstaten binnenkomt, voorzien van de documenten die voor deze binnenkomst zijn vereist.

Als de Belgische Staat of een OCMW de verblijfkosten, de medische kosten en de kosten voor de repatriëring hebben gedragen, kunnen zij zowel van de ten laste genomen vreemdeling als van de garant hiervan de terugbetaling vorderen. In het kader van de Omzendbrief van 25 maart 2010 betreffende het sociaal onderzoek vereist voor de terugbetaling van de medische kosten in het kader van de wet van 2 april 1965 en het Belgisch Staatsblad van 30 januari 1995 is de DVZ de contactinstantie om te vernemen of er voor de betrokken vreemdeling een garant bestaat tot wie men zich kan wenden voor de betaling van de (vaak medische) kosten.

3) De DVZ beschikt niet over de concrete cijfergegevens van openstaande facturen voor medische kosten van ingrepen gedaan in België. Ik verwijs hiervoor naar mijn bevoegde collega, de minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid.