| SÉNAT DE BELGIQUE | BELGISCHE SENAAT | ||||||||
| ________ | ________ | ||||||||
| Session 2012-2013 | Zitting 2012-2013 | ||||||||
| ________ | ________ | ||||||||
| 14 mars 2013 | 14 maart 2013 | ||||||||
| ________ | ________ | ||||||||
| Question écrite n° 5-8507 | Schriftelijke vraag nr. 5-8507 | ||||||||
de Elke Sleurs (N-VA) |
van Elke Sleurs (N-VA) |
||||||||
à la vice-première ministre et ministre des Affaires sociales et de la Santé publique, chargée de Beliris et des Institutions culturelles fédérales |
aan de vice-eersteminister en minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, belast met Beliris en de Federale Culturele Instellingen |
||||||||
| ________ | ________ | ||||||||
| Lutte contre les mutilations génitales féminines - Excisions - Centres multidisciplinaires - Soutien financier | Strijd tegen vrouwelijke genitale verminking - Besnijdenissen - Multidisciplinaire centra - Financiële steun | ||||||||
| ________ | ________ | ||||||||
| mutilation sexuelle |
seksuele verminking |
||||||||
| ________ | ________ | ||||||||
|
|
||||||||
| ________ | ________ | ||||||||
| Question n° 5-8507 du 14 mars 2013 : (Question posée en néerlandais) | Vraag nr. 5-8507 d.d. 14 maart 2013 : (Vraag gesteld in het Nederlands) | ||||||||
La journée internationale de la femme a été célébrée le vendredi 8 mars. En cette journée, une attention particulière est accordée à l'égalité des chances de toutes les femmes et, en particulier, des femmes en situation de vulnérabilité ou de soumission. L'une de ces situations est la pratique des mutilations génitales, lesquelles ont été récemment décrétées interdites par les Nations Unies. Selon une tradition culturelle, ce serait une manière de préserver la virginité de la femme pour son futur mari. En réalité, il s'agit d'une intervention très mutilante qui entraîne des troubles à vie et de sérieux risques et complications pour la santé. Selon les estimations, au niveau mondial, 140 millions de femmes auraient subi des mutilations génitales et chaque année, trois mille nouvelles excisions seraient pratiquées. Selon les estimations, 6 260 femmes excisées vivraient actuellement dans notre pays. En cas de problème, elles peuvent s'adresser pour leurs troubles spécifiques à la Vrouwenkliniek de l'UZ Gent et au CHU Saint-Pierre à Bruxelles. Madame la ministre, vous auriez l'intention d'accorder un soutien financier pour y créer des centres multidisciplinaires. Je souhaite une réponse aux questions suivantes. 1) Qu'attendez-vous exactement de ces centres multidisciplinaires ? À quelles conditions doivent-ils satisfaire ? 2) Combien de femmes pensez-vous toucher de cette manière ? 3) Quels sont les critères utilisés pour décider du soutien financier ? 4) Quel sera le montant de ce soutien financier par institution ? S'agit-il d'un soutien unique ou d'une mesure structurelle ? |
Op vrijdag 8 maart was het de jaarlijkse Internationale Vrouwendag. Een dag met bijzondere aandacht voor de gelijke kansen van alle vrouwen, maar zeer in het bijzonder voor vrouwen in bijzonder kwetsbare en ondergeschikte situaties. Eén van die situaties is de praktijk van de vrouwelijke genitale verminking waartegen de Verenigde Naties recent nog een verbod hebben uitgevaardigd. Volgens één van de culturele overleveringen zou dit een manier zijn voor de vrouw om "rein te blijven" voor haar toekomstige man. In werkelijkheid gaat het om een zeer mutilerende ingreep die leidt tot levenslange klachten en ernstige gezondheidsrisico's en complicaties. Wereldwijd zouden naar schatting 140 miljoen vrouwen genitale verminking hebben ondergaan en elk jaar zouden er drie miljoen nieuwe besnijdenissen plaatsvinden. In ons land wonen er op dit moment naar schatting 6 260 besneden vrouwen. Wanneer zij problemen ondervinden kunnen zij met hun specifieke klachten terecht in de Vrouwenkliniek van het UZ Gent en in het UMC Sint-Pieter te Brussel. Mevrouw de minister, u zou van plan zijn financiële steun te geven om er multidisciplinaire centra uit te bouwen. Graag kreeg ik een antwoord op de volgende vragen: 1) Wat verwacht u precies van deze multidisciplinaire centra? Aan welke voorwaarden moeten zij voldoen? 2) Hoeveel vrouwen verwacht u hiermee te bereiken? 3) Welke criteria worden gehanteerd om te besluiten tot financiële steun? 4) Hoeveel zal deze financiële steun bedragen per instelling? Betreft het hier eenmalige steun of gaat het om een structurele maatregel? |
||||||||
| Réponse reçue le 13 novembre 2013 : | Antwoord ontvangen op 13 november 2013 : | ||||||||
Actuellement, la prise en charge des femmes ayant subi une mutilation génitale, se fait de manière dispersée : la prise en charge médicale est “assurée” par quelques centres mais il ne s’agit souvent pas d’une prise en charge globale. L’objectif de ces futurs centres multidisciplinaires sera donc double :
Il est difficile de prédire combien de femmes fréquenteront ces centres, mais des estimations ont été faites à partir de l’étude de prévalence de 2010 et de l’expérience des premiers centres en France et du CHU St-Pierre. Les résultats de l’expérience au CHU Saint-Pierre ont été transmis à l’Institut National d’Assurance Maladie-Invalidité (INAMI) pour analyse. Selon des données épidémiologiques belges issues de l’étude de prévalence soutenue par le Service public fédéral (SPF) Santé Publique, on recense déjà 6 260 femmes excisées et 1 795 femmes à risque qui séjournent en Belgique. Parmi celles-ci la région Flamande compte 3 550 femmes, la région Bruxelles-Capitale 3 037 femmes et la région Wallonne 1 648 femmes (soit 43 %, 37 % et 20 %). La population cible des centres est préférentiellement les femmes de 20 à 49 ans (4 905 femmes) ce qui représenterait pour la Flandre : 2 09 femmes de 20 à 49 ans à même de consulter et pour la Wallonie-Bruxelles : 2 796 femmes de 20 à 49 ans à même de consulter. Nous sommes en train de déterminer le pourcentage de cette population cible qui serait susceptible de fréquenter ces centres annuellement. En outre, certains centres prennent déjà en charge les femmes ayant subi des mutilations génitales : il s’agit surtout d’hôpitaux à Bruxelles, Anvers, Gand, et Liège. Un projet d’enregistrement des cas de mutilations génitales féminines au sein des hôpitaux a démarré début 2013 et doit couvrir la période de 1er janvier 2013 à 31 décembre 2013. Un enregistrement-test, sur base des codes existant dans la classification internationale ICD-9-CM (International Classification of Diseases- 9th Edition-Clinical Modifications) est organisé dans un échantillon de 10 hôpitaux belges. Les services de gynécologie et les équipes de codage ont été sensibilisés au préalable. Cet enregistrement est coordonné par l’UGent en partenariat avec le CHU St-Pierre.. La fréquentation d’un centre pourrait être un critère de sélection. L’existence d’une équipe multidisciplinaire ayant de l’expérience dans le domaine pourrait être un autre critère. Quant au budget, l’INAMI a dégagé 500 000 euros en opérant une projection financière sur base de l’expérience française. En effet, on peut estimer que, parmi les 6 260 femmes excisées, 10 à 30 % d’entre elles demanderont une prise en charge et que, parmi celles-ci, 30 % demanderont une chirurgie réparatrice. Dès lors, sur base de cette projection, un appel va être lancé en vue d’ouvrir deux à trois centres multidisciplinaires. |
Momenteel gebeurt de behandeling van vrouwen met een genitale verminking in verspreide slagorde: de medische behandeling wordt in enkele centra gewaarborgd, maar het gaat vaak niet om een globale behandeling. Die toekomstige multidisciplinaire centra zullen een dubbele doelstelling hebben:
Het is moeilijk om te voorspellen hoeveel vrouwen die centra zullen bezoeken, maar er werden ramingen gemaakt op basis van de prevalentiestudie van 2010 en de ervaring van de eerste centra in Frankrijk en van het CHU St-Pierre. De resultaten van het CHU St-Pierre werden voor analyse aan het Rijksinstituut voor Ziekte- en Invaliditeits-verzekering (RIZIV) bezorgd. Overeenkomstig de Belgische epidemiologische gegevens van de door de Federale Overheidsdienst (FOD) Volksgezondheid ondersteunde prevalentiestudie telt België 6 260 besneden vrouwen en lopen 1 795 vrouwen het risico op besnijdenis. Hiervan wonen er 3 550 in het Vlaamse Gewest, 3 037 in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest en 1 648 in het Waalse Gewest (hetzij 43 %, 37 % en 20 %). De doelgroep van die centra is bij voorkeur vrouwen van 20 tot 49 jaar (4 905 vrouwen), wat in Vlaanderen neerkomt op 2 109 vrouwen van 20 tot 49 jaar, en voor Wallonië-Brussel op 2 796 vrouwen van 20 tot 49 jaar. Wij zijn bezig het percentage te bepalen van die doelgroep die jaarlijks die centra zou bezoeken. Bovendien behandelen sommige centra reeds vrouwen met genitale verminkingen: het gaat vooral om ziekenhuizen in Brussel, Antwerpen, Gent en Luik. Een project voor de registratie van gevallen van vrouwelijke genitale verminking in ziekenhuizen is begin 2013 gestart en zal de periode van 1 januari 2013 tot 31 december 2013 bestrijken. Een testregistratie op basis van de bestaande codes in de internationale ICD-9-CM classificatie (International Classification of Diseases- 9th Edition-Clinical Modifications) wordt in een steekproef van tien Belgische ziekenhuizen georganiseerd. De diensten gynaecologie en de coderingsteams werden van tevoren gesensibiliseerd. Die registratie wordt door het UGent gecoördineerd, samen met het CHU St-Pierre. Het bezoek aan een centrum zou een selectiecriterium kunnen zijn. De aanwezigheid van een multidisciplinair team met ervaring in dit domein zou een ander criterium kunnen zijn. Wat het budget betreft, heeft het RIZIV 500 000 euro vrijgemaakt door een financiële projectie uit te voeren op basis van de Franse ervaring. Men kan immers veronderstellen dat, onder de 6 260 besneden vrouwen, 10 tot 30 % van hen een tenlasteneming zal vragen en dat, van dat percentage, 30 % een heelkundige herstelingreep zal vragen. Op basis van die voorafspiegeling zal er dus een oproep worden gelanceerd met het oog op het openen van twee tot drie multidisciplinaire centra. |