SÉNAT DE BELGIQUE BELGISCHE SENAAT
________________
Session 2011-2012 Zitting 2011-2012
________________
20 juillet 2012 20 juli 2012
________________
Question écrite n° 5-6787 Schriftelijke vraag nr. 5-6787

de Dirk Claes (CD&V)

van Dirk Claes (CD&V)

à la vice-première ministre et ministre de l'Intérieur et de l'Égalité des Chances

aan de vice-eersteminister en minister van Binnenlandse Zaken en Gelijke Kansen
________________
ADN synthétique (ADNS) - Prévention des cambriolages - Projet pilote - Communes concernées - Appareil de lecture - Situation - Extension Synthetisch DNA (SDNA) - Inbraakpreventie - Proefproject - Betrokken gemeentes - Leesapparatuur - Stand van zaken - Verdere verspreiding 
________________
vol
preuve
traçabilité
commune
base de données
statistique officielle
diefstal
bewijs
traceerbaarheid
gemeente
gegevensbank
officiële statistiek
________ ________
20/7/2012Verzending vraag
18/9/2012Antwoord
20/7/2012Verzending vraag
18/9/2012Antwoord
________ ________
Question n° 5-6787 du 20 juillet 2012 : (Question posée en néerlandais) Vraag nr. 5-6787 d.d. 20 juli 2012 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

L'ADN synthétique (ADNS) est un fluide de marquage transparent qui peut être appliqué sur des objets de valeur comme des bijoux ou un ordinateur portable. Chaque fluide de marquage porte un code ADN unique et de minuscules éléments codés (microdots). Ils restent lisibles à l'aide de lumière ultraviolette durant des années, ce qui permet à la police de déterminer si les objets ont été volés et qui en est propriétaire.

Le marquage à l'ADNS rend le vol et le recel d'objets précieux plus dangereux et donc moins intéressant.

Fin octobre 2010, un projet pilote de prévention des cambriolages grâce à l'ADNS a été mis en place à Termonde. Un an plus tard, le nombre de cambriolages avait chu de plus de 60 %. Fin 2011, la ville de Malines, en liaison avec la province d'Anvers, a aussi lancé un projet pilote d'ADNS, qui a été évalué positivement.

Je souhaiterais une réponse aux questions suivantes :

1) Outre Termonde et Malines, d'autres communes se sont-elles engagées dans un projet pilote d'ADSN ? Si oui, lesquelles ? D'autres communes en ont-elles l'intention ? Si oui, lesquelles ?

2) Dans quelle mesure l'Intérieur était-il impliqué dans ce projet pilote ? Quelle a été sa contribution ?

3) La ministre dispose-t-elle des chiffres de ventes de kits ADNS pour ces trois dernières années ? Dans l'affirmative, la ventilation provinciale est souhaitée.

4) Combien d'effractions chez des particuliers (maisons ou appartements) a-t-on enregistrées en 2010 et en 2011 ?

5) Dans combien de cas était-il question d'objets dérobés qui avaient été marqué à l'ADNS ? Les chiffres de 2010 et 2011, ventilés selon la province, sont souhaités.

6) La province d'Anvers a distribué à chacune de ses zones de police des appareils de lecture de l'ADN synthétique, ce qui permet de restituer plus facilement à leur propriétaire les objets volés. D'autres provinces l'ont-elles fait ? D'autres provinces en ont-elles l'intention ? La ministre a-t-elle une idée du coût d'un appareil ? Combien la province d'Anvers a-t-elle dépensé ?

7) La ministre pense-t-elle que l'ADNS puisse jouer un rôle important dans la prévention des cambriolages ? Pense-t-elle qu'il y ait de meilleures alternatives en la matière ? Peut-elle exposer son point de vue, ainsi que les initiatives politiques qu'elle a mises en œuvre et/ou prévoit encore dans ce domaine ?

8) L'autorité fédérale doit-elle jouer un rôle dans l'extension de l'usage de l'ADNS ? Quelle est la position de la ministre à cet égard ?

 

Synthetisch DNA (SDNA) is een doorzichtige markeringsvloeistof die op waardevolle voorwerpen zoals juwelen of een laptop kan worden aangebracht. Iedere markeringsvloeistof is voorzien van een unieke DNA-code en bevat zeer kleine gecodeerde kunststofschijfjes (microdots). Met ultraviolet licht kan je ze gedurende jaren opnieuw zichtbaar maken. Hierdoor kunnen politiediensten nagaan of de voorwerpen gestolen zijn en wie de eigenaar is.

Het stelen en in bezit hebben van kostbaarheden, die met SDNA zijn gemarkeerd, is risicovoller voor de potentiële dief of heler en hierdoor minder aantrekkelijk.

Eind oktober 2010 liep in Dendermonde een proefproject voor inbraakpreventie met het gebruik van SDNA. Een jaar na dit project werd een daling van de inbraken geteld met meer dan 60 %. Eind 2011 startte de stad Mechelen, in samenwerking met de provincie Antwerpen, ook een proefproject op met SDNA. Ook hier werd het project positief geëvalueerd.

Graag had ik een antwoord gekregen op volgende vragen:

1) Hebben buiten Dendermonde en Mechelen nog andere gemeentes een proefproject met SDNA opgestart? Zo ja, welke gemeentes? Zijn er gemeentes die plannen hebben om een project op te starten? Zo ja, welke gemeentes?

2) In hoeverre was Binnenlandse Zaken bij deze proefprojecten betrokken? Wat was de bijdrage van Binnenlandse Zaken?

3) Heeft de minister cijfers over het aantal verkochte SDNA-kits, gedurende de jongste drie jaar? Zo ja, graag een opdeling per provincie.

4) Hoeveel inbraken bij particulieren (huizen, appartementen) werden in 2010 en 2011 genoteerd?

5) Bij hoeveel inbraken was er sprake van ontvreemde goederen, gemerkt met SDNA? Graag cijfers voor 2010 en 2011 en een opdeling per provincie.

6) De provincie Antwerpen heeft alle politiezones leesapparaten gegeven voor synthetisch DNA, opdat teruggevonden gestolen goederen makkelijker aan de eigenaar worden terugbezorgd. Zijn er nog provincies die dit gedaan hebben? Zijn er provincies die dit nog van plan zijn? Heeft de minister een idee van de kostprijs van één apparaat? Wat was de kostprijs voor de provincie Antwerpen?

7) Is de minister van mening dat SDNA een belangrijke factor kan spelen in inbraakpreventie? Meent ze dat er andere, betere vormen zijn om aan inbraakpreventie te doen? Kan ze haar standpunt dienaangaande toelichten, evenals de beleidsinitiatieven die ze in dit verband eventueel heeft ten uitvoer gelegd en/of nog vooropstelt?

8) Moet de federale overheid een rol spelen in de verdere verspreiding van het gebruik van SDNA? Wat is de mening van de minister hierover?

 
Réponse reçue le 18 septembre 2012 : Antwoord ontvangen op 18 september 2012 :

Le Service public fédéral (SPF) Intérieur suit de près les différentes techniques de marquage présentes sur le marché dont entre autre l’utilisation d’ADN synthétique.

À cet effet, mon administration a déjà réalisé un inventaire des nombreuses méthodes de marquage existantes qui présentent chacune des avantages et des inconvénients. En tant qu’autorité publique nous ne pouvons pas privilégier une méthode par rapport à une autre mais pouvons toutefois mettre en lumière les caractéristiques des différentes techniques.

Dans ce cadre, un groupe de réflexion composé de plusieurs conseillers en prévention vol se penchera sur les avantages et inconvénients des différentes méthodes. Plusieurs firmes viendront, à cette fin, présenter leur produit. Ce groupe de réflexion débouchera sur la rédaction d’un rapport détaillé qui sera transmis à chaque conseiller en prévention vol. Ceux-ci pourront donc conseiller les citoyens en fonction des caractéristiques de chaque méthode. 

Le nombre de cambriolages est passé de 63 344 en 2010 à 69 568 en 2011. Les différentes techniques de marquage ont un effet limité sur la diminution de ceux-ci si ce n’est qu’elles peuvent jouer un rôle dissuasif et aider à retrouver les objets volés en cas de cambriolage. La prise de mesures de sécurisation de type organisationnelle et mécanique reste la meilleure des protections. 

Nous avons pu remarquer que l’aspect communication était primordial dans l’utilisation d’une méthode de type ADN synthétique. En effet, seule la communication à grande échelle permet de jouer un rôle dissuasif auprès des auteurs potentiels. Ainsi les ménages équipés du kit peuvent apposer un autocollant prévenant du marquage à leur fenêtre. Des panneaux informatifs sont également installés dans le quartier afin de dissuader les auteurs potentiels. L’utilisation d’ADN synthétique limitée à un quartier ou une commune a donc un effet restreint. Et en tant que SPF Intérieur nous ne pouvons promouvoir cette méthode au niveau national étant donné que la base de données reste entière propriété de la firme. Le coût du kit et de l’équipement des zones de police en matériel de lecture est également un élément à ne pas négliger.

Outre les communes de Termonde, Malines et la province d’Anvers, plusieurs autres communes se sont déjà penchés sur l’éventuelle utilisation du marquage via l’ADN synthétique mais n’ont, à notre connaissance, pas encore franchi le pas. 

Mon administration continuera de suivre dans les mois qui viennent l’utilisation des différentes méthodes dans les communes et zones de police et informera régulièrement les conseillers en prévention vol des évolutions en la matière.

De Federale Overheidsdienst (FOD) Binnenlandse Zaken volgt van nabij de verschillende markeringstechnieken die op de markt zijn, waaronder onder meer het gebruik van synthetisch DNA.

Hiertoe heeft mijn administratie al een inventaris opgemaakt van vele bestaande markeringsmethodes die allemaal voor- en nadelen hebben. Als overheid kunnen we een bepaalde methode niet voortrekken op de andere, maar we kunnen echter wel de kenmerken van de verschillende technieken naar voren brengen.

In dit kader zal een reflectiegroep, bestaande uit diverse diefstalpreventieadviseurs, zich buigen over de voor- en nadelen van de verschillende methodes. Verschillende firma’s zullen hun product komen voorstellen. Deze reflectiegroep zal een gedetailleerd verslag opmaken dat dan ter beschikking gesteld wordt van alle diefstalpreventieadviseurs. Zij kunnen de burgers dan adviseren in functie van de kenmerken van elke methode. 

Het aantal inbraken is gestegen van 63 344 in 2010 naar 69 568 in 2011. De diverse markeringstechnieken hebben een beperkte impact op de vermindering van de inbraken, maar kunnen een ontradend effect hebben en helpen om de gestolen voorwerpen na een inbraak terug te vinden. Organisatorische en mechanische beveiligingsmaatregelen blijven de beste bescherming. 

We hebben opgemerkt dat het aspect communicatie essentieel is bij het gebruik van een methode van het type synthetisch DNA. Enkel de grootschalige communicatie kan immers een ontradend effect hebben bij de potentiële daders. Zo kunnen gezinnen met de kit een sticker, die waarschuwt voor de markering, op hun raam kleven. Er worden ook informatieborden geïnstalleerd in de wijk om potentiële daders af te schrikken. Het gebruik van synthetisch DNA dat beperkt is tot een wijk of een gemeente heeft een beperkte impact. En als FOD Binnenlandse Zaken kunnen we deze methode niet promoten op nationaal niveau aangezien de databank volledig eigendom blijft van de firma. De kost van de kit en de uitrusting van de politiezones met leesmaterieel is ook een niet te verwaarlozen element.

Naast de steden Dendermonde en Mechelen en de provincie Antwerpen, hebben verschillende andere gemeenten zich al over het eventueel gebruik van markering via synthetisch DNA gebogen, maar voor zover ik weet, hebben ze de stap nog niet gezet. 

Mijn administratie blijft de komende maanden het gebruik van de verschillende methodes in de gemeenten en politiezones opvolgen en zal de diefstalpreventieadviseurs regelmatig informeren over de evoluties in de materie.