SÉNAT DE BELGIQUE BELGISCHE SENAAT
________________
Session 2011-2012 Zitting 2011-2012
________________
23 décembre 2011 23 december 2011
________________
Question écrite n° 5-4863 Schriftelijke vraag nr. 5-4863

de Bert Anciaux (sp.a)

van Bert Anciaux (sp.a)

à la vice-première ministre et ministre de l'Intérieur

aan de vice-eersteminister en minister van Binnenlandse Zaken
________________
Escrocs - Uniformes et uniformes factices - Victimes - Nombre croissant - Carte de légitimation Oplichters - Uniformen en nepuniformen - Slachtoffers - Stijgend aantal - Legitimeringskaart 
________________
délit économique
usurpation d'identité
vol
police
vêtement
police locale
fraude
economisch delict
identiteitsdiefstal
diefstal
politie
kledingstuk
gemeentepolitie
fraude
________ ________
23/12/2011Verzending vraag
24/4/2012Antwoord
23/12/2011Verzending vraag
24/4/2012Antwoord
________ ________
Réintroduction de : question écrite 5-3815 Réintroduction de : question écrite 5-3815
________ ________
Question n° 5-4863 du 23 décembre 2011 : (Question posée en néerlandais) Vraag nr. 5-4863 d.d. 23 december 2011 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

Les chiffres de la police fédérale sautent aux yeux : en 2009, de faux agents avaient été impliqués dans 286 cas (avérés); ce nombre s'est élevé à 549 en 2010 et on en compte d'ores et déjà 262 cette année. La police précise qu'il s'agit surtout de malfaiteurs s'exprimant en français qui s'en prennent principalement aux personnes âgées ou isolées.

Une enquête révèle que, vu la grande diversité des uniformes et des cartes de légitimation, quasiment n'importe quel porteur d'uniforme est reconnu comme un représentant des autorités. La variété des « uniformes » de police semble en tout cas inépuisable: pulls, T-shirts, casquettes, bonnets etc.

Voici mes questions :

1) Comment la ministre évalue-t-elle l'augmentation du nombre de cas où des escrocs ou des voleurs se présentent vêtus d'uniformes factices, souvent de police, en général de représentants des autorités ?

2) Admet-elle qu'il est presque impossible, en raison de la profusion d'uniformes, de distinguer de visu les vrais des faux, en particulier ceux de la police car on y rencontre des tenues des plus diverses ?

4) De quels moyens, méthodes, instruments, plans, ...dispose-t-elle pour trouver une solution à ce problème ? Envisage-t-elle d'introduire une carte générale de légitimation ou un document similaire pour limiter autant que possible la confusion et la fraude ? Les technologies modernes de l'information et de la communication n'ouvrent-elles pas de nouvelles perspectives ?

 

De cijfers van de federale politie liegen er niet om. In 2009 waren en 286 gevallen (vastgesteld) waarbij nepagenten optraden, in 2010 evolueerde dit naar 549 en voor 2011 telt men nu al 262. In dezelfde communicatie stelt de politie dat het hier meestal gaat over Franssprekende daders die zich bij uitstek richten naar ouderen en alleenstaanden.

Bij onderzoek hiernaar stelt men vast dat de grote diversiteit aan uniformen en legitimatiebewijzen er voor zorgt dat quasi iedereen met een uniform wordt (h)erkend als zijnde een vertegenwoordiger van de overheid. Zeker bij de geüniformeerde politie blijkt de variatie aan 'wettelijke" uniformen echt onuitputtelijk, van truien, T-shirts, petten, mutsen enz.

Hierover de volgende vragen:

1) Hoe evalueert de geachte minister de stijging van het aantal gevallen waarin zich oplichters of dieven aandienen in nepuniformen, vaak van de politie maar in het algemeen van vertegenwoordigers van de overheid?

2) Beaamt zij dat het bijna onmogelijk wordt om de visu een echte van een valse geüniformeerde te onderscheiden, dit onder andere door de veelheid aan uniformen, zeker bij de politie, waar zich de meest fantasievolle outfits manifesteren?

3) Over welke middelen, methodes, instrumenten, plannen… beschikt zij om aan dit probleem tegemoet te komen? Overweegt zij om een algemene legitimeringkaart of iets dergelijks in te voeren om de mogelijke verwarringen en frauduleus gebruik zo sterk mogelijk te beteugelen? Biedt de moderne informatica- en communicatietechnologie hier geen nieuwe mogelijkheden?

 
Réponse reçue le 24 avril 2012 : Antwoord ontvangen op 24 april 2012 :

1) La comparaison des chiffres du nombre de délits commis en 2009 et en 2010 semble en effet indiquer une augmentation des abus des uniformes policiers et des uniformes factices. Pour 2011, aucune conclusion ne peut encore être faite, étant donné que les données sont encore incomplètes.

La hausse du nombre de cas en 2010 par rapport à 2009 est probablement à attribuer, d’une part, à un groupement de malfaiteurs itinérants qui séjourne sur la région frontalière Belgique-France. D’autre part, une campagne intensive de prévention semble augmenter la volonté des civils de dénoncer des faits incluant de faux policiers.

2) Il est correct qu’un choix peut être fait entre plusieurs pièces d’uniforme par les différents services de police. La reconnaissance des différentes pièces d’uniforme est cependant poursuivie par l’usage de prescriptions de couleur, le « striping » des plaquettes nominatives et insignes de grades, de l’usage du logo officiel et enregistré de la police et de la mention de « politie », « police » ou « polizei » ou une combinaison de cela. Chaque citoyen a d’ailleurs le droit de demander en cas de doute la carte de légitimation du fonctionnaire de police ou de l’agent de police.

Aussi bien la description des diverses pièces d’uniforme que la carte de légitimation ont été déterminées par les arrêtés royaux du 21 février 2002 relatif aux cartes de légitimation des fonctionnaires de police et des agents de police de la police fédérale et de la police locale; du 4 septembre 2002 réglant le port des grades par les membres du personnel du cadre opérationnel de la police locale et fédérale; du 10 juin 2006 relatif à l'uniforme de la police intégrée, structurée à deux niveaux et du 22 juin 2006 relatif aux équipements fonctionnels spécifiques de l'uniforme de la police intégrée, structurée à deux niveaux.

3) Pour le plan d’action contre les agressions commises par des faux policiers, je peux vous renvoyer à la réponse de mon prédécesseur lors de la session de la Commission de l’Intérieur, des Affaires Générales et de la Fonction Publique du 30 novembre 2011 (cf. les questions orales jointes 7199 et 7260 - CRIV 53 COM 349, p. 4). D’une part, il y a une campagne de sensibilisation via les autorités locales et les services publics, d’autre part, il y a eu récemment une campagne de conscientisation par la police fédérale, entre autre, sur son site web. Une fiche sera également rédigée avec des recommandations préventives, surtout à l’intention des personnes âgées. Des tuyaux pour la reconnaissance de la police peuvent déjà être retrouvés à l’heure actuelle sur de nombreux sites web de la police locale et fédérale.

Cette action préventive sera en même temps associée à une pénalisation plus efficace de la production, de la vente et du port d’un uniforme policier officiel ainsi que d’un uniforme factice qui peut porter à confusion auprès d’un civil. Un projet de loi à ce sujet est en cours de finalisation et sera déposé sous peu.

1) De vergelijking van de cijfers van het aantal gepleegde misdrijven in 2009 en 2010 lijkt inderdaad te duiden op een toename van het misbruik van politie-uniformen en nepuniformen. Voor 2011 kan nog geen gevolgtrekking gebeuren, vermits deze gegevens nog onvolledig zijn.

De stijging van het aantal gevallen in 2010 ten opzichte van 2009 is vermoedelijk te wijten aan enerzijds een rondtrekkende dadergroepering die zich in de grensstreek België – Frankrijk ophoudt. Anderzijds lijkt een doorgedreven preventieve campagne de aangiftebereidheid door de burgers betreffende feiten met nepagenten te vergroten.

2) Het is correct dat er een keuze kan gemaakt worden tussen meerdere uniformstukken door de verschillende politiediensten. De herkenbaarheid van de verschillende uniformstukken wordt echter nagestreefd door onder meer het gebruik van bepaalde kleurvoorschriften, de “striping” op naamplaatjes en graadkentekens, het gebruik van het officiële en geregistreerde politielogo en de vermelding van “politie”, “police” of “polizei” of een combinatie hiervan. Elke burger heeft trouwens steeds het recht om bij twijfel de legitimatiekaart van de politieambtenaren en agenten van politie te vragen.

Zowel de beschrijving van de diverse uniformstukken als van de legitimatiekaart werden vastgelegd bij de koninklijke besluiten van 21 februari 2002 betreffende de legitimatiekaarten van de politieambtenaren en van de agenten van politie van de federale politie en van de lokale politie; van 4 september 2002 houdende de regeling tot het dragen van de graden door de personeelsleden van het operationeel kader van de lokale en de federale politie; van 10 juni 2006 houdende de regeling van het uniform van de geïntegreerde politie, gestructureerd op twee niveaus en van 22 juni 2006 houdende de regeling van de specifieke functie-uitrusting van het uniform van de geïntegreerde politie, gestructureerd op twee niveaus.

3) Voor het actieplan tegen de overvallen door nepagenten wordt verwezen naar het antwoord van mijn voorgangster tijdens de zitting van de Commissie voor de Binnenlandse Zaken, de Algemene Zaken en het Openbaar Ambt van 30 november 2011 (cf. samengevoegde mondelinge vragen 7199 en 7260 - CRIV 53 COM 349, p. 4). Enerzijds komt er een sensibiliseringsactie via de lokale overheden en de openbare diensten, anderzijds was er onlangs een bewustmakingscampagne van de federale politie op onder andere haar website. Ook zal er een steekkaart met preventieve aanbevelingen worden opgesteld, vooral gericht naar oudere mensen. Tips voor de herkenbaarheid van de politie zijn nu reeds op tal van websites van de lokale en federale politie terug te vinden.

Deze preventieve aanpak zal tevens worden gekoppeld aan een efficiëntere strafbaarstelling van het onrechtmatig produceren, verkopen en dragen van zowel het officiële politie-uniform als namaakuniformen die voor verwarring bij de burger kunnen zorgen. Een ontwerp van wettekst hiervoor wordt thans gefinaliseerd en kan binnenkort worden ingediend.