SÉNAT DE BELGIQUE BELGISCHE SENAAT
________________
Session 2011-2012 Zitting 2011-2012
________________
28 décembre 2011 28 december 2011
________________
Question écrite n° 5-4812 Schriftelijke vraag nr. 5-4812

de Bert Anciaux (sp.a)

van Bert Anciaux (sp.a)

à la secrétaire d'État à l'Asile, à l'Immigration et à l'Intégration sociale, adjointe à la ministre de la Justice

aan de staatssecretaris voor Asiel, Immigratie en Maatschappelijke Integratie, toegevoegd aan de minister van Justitie
________________
Demandeurs d'asile - Accueil dans des hôtels - Rôle de Fedasil - Inspections - Indemnités et budget - Suivi et accompagnement - Lieu de séjour - Permis de travail Asielzoekers - Opvang in hotels - Rol Fedasil - Inspecties - Vergoedingen en budget - Follow-up en begeleiding - Verblijfplaats - Arbeidskaart 
________________
asile politique
Agence fédérale pour l'accueil des demandeurs d'asile
équipement social
industrie hôtelière
demandeur d'asile
politiek asiel
Federaal Agentschap voor de opvang van asielzoekers
sociale voorzieningen
hotelindustrie
asielzoeker
________ ________
28/12/2011Verzending vraag
3/2/2012Antwoord
28/12/2011Verzending vraag
3/2/2012Antwoord
________ ________
Réintroduction de : question écrite 5-3563 Réintroduction de : question écrite 5-3563
________ ________
Question n° 5-4812 du 28 décembre 2011 : (Question posée en néerlandais) Vraag nr. 5-4812 d.d. 28 december 2011 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

Cette question est la répétition de ma question écrite 5-575 envoyée le 16 décembre 2010 et restée sans réponse à ce jour. Je m'interroge sur l'état d'avancement d'un dossier.

Mes questions sont les suivantes.

1) Le secrétaire d'État peut-il me fournir les informations suivantes relatives aux demandeurs d'asile en hôtel ? Combien de demandeurs d'asile séjournent actuellement à l'hôtel ? Combien habitent à l'hôtel depuis l'introduction de la mesure ? Comment évolue cette situation ?En moyenne mensuelle, combien de personnes logeaient-elles à l'hôtel ? Depuis le début de cette initiative, ce nombre a-t-il évolué ? Le secrétaire d'État peut-il donner des détails ?

2) Peut-il me fournir un relevé actualisé des hôtels (assorti du nombre de places) qui participent à ce système ? Qui sélectionne ces hôtels, et en fonction de quels critères ? Est-ce Fedasil qui recherche des hôtels, ou bien ceux-ci proposent-ils leurs services ? Comment, par qui et à quelle fréquence ces hôtels sont-ils visités et contrôlés ? Depuis le début de cette initiative, des conventions avec des hôtels ont-elles été résiliées ? De quels hôtels s'agit-il et quels étaient les motifs ?

3) Le secrétaire d'État est-il au courant du problème évoqué par l'hebdomadaire« Knack » ( numéro 46, novembre 2010 ), à savoir que certains hôteliers se comportent comme des marchands de sommeil véreux? Quels sont les accords conclus avec les hôtels en ce qui concerne l'accueil des demandeurs d'asile ? Y a-t-il par exemple des normes maximales d'occupation par chambre et par installation sanitaire ? Les hôtels font-ils l'objet d'un contrôle régulier par les services d'inspection de Fedasil ? Qui en est responsable et de quels moyens ces services disposent-ils ? Le secrétaire d'État a-t-il déjà sévi contre les hôteliers véreux ? Dans la négative, a-t-il l'intention de le faire ?

4) Quelles sont les indemnités allouées à ces hôtels ? Sont-elles identiques pour chacun ? Le secrétaire d'État peut-il récupérer de l'argent auprès des hôtels qui ne respectent pas leurs engagements ? Pour l'année 2010, quel est le budget total pour l'accueil en hôtel ? Quelle est la différence de coût entre l'hébergement ordinaire d'un demandeur d'asile et l'hébergement à l'hôtel ?

5) Qu'en est-il des soins et de l'accompagnement de ces demandeurs d'asile ? Se pourrait-il qu'ils en soient effectivement privés ? Dans la négative, peut-il m'informer de la forme et de la fréquence de l'accompagnement et des soins  ? Dans l'affirmative, prendra-t-il des mesures pour résoudre ce problème ?

6) Depuis le 12 janvier 2010, les demandeurs d'asile n'ayant pas encore reçu de décision du Commissariat général aux réfugiés et aux apatrides (CGRA) peuvent travailler avec un permis de travail C jusqu'à la signification de la décision par le commissaire général, ou, en cas de recours, par le Conseil du contentieux des étrangers. Afin d'obtenir le permis C, il faut pouvoir fournir une adresse. De nombreuses communes où des demandeurs d'asile sont hébergés à l'hôtel refusent cependant d'inscrire ces personnes au registre d'attente avec comme adresse celle de l'hôtel qui les héberge. C'est une atteinte fondamentale aux droits des demandeurs d'asile. Le secrétaire d'État est-il au courant de ce problème ? S'est-il déjà concerté avec d'autres instances et autorités compétentes ? Quels démarches entreprendra-t-il (avec ses collègues) pour résoudre ce problème ?

7) Quand prévoit-il la cessation complète de l'accueil à l'hôtel ?

 

Deze vraag herhaalt mijn eerdere schriftelijke vraag 5-575, u toegezonden op 16 december 2010 en tot op heden onbeantwoord. Bij deze peil ik naar een stand van zaken.

Daarom de volgende vragen:

1) Kan de geachte staatssecretaris mij het volgende meedelen met betrekking tot de aantallen asielzoekers in hotels: hoeveel asielzoekers logeren er momenteel op hotel? Hoeveel sinds invoering van de maatregel? Het totaal aantal verschillende mensen (verloop)? Hoeveel betekent dit gemiddeld per maand? Zijn er sinds de opstart van dit initiatief evoluties te merken in deze aantallen? Kan hij deze duiden?

2) Kan hij mij een actueel overzicht bezorgen van de hotels (met het aantal plaatsen) die in dit systeem meedraaien? Door wie en op basis van welke criteria worden deze hotels geselecteerd? Gaat het Federaal Agentschap voor de opvang van asielzoekers (Fedasil) zelf op zoek naar hotels of melden deze zich zelf aan? Hoe, door wie en met welke frequentie worden deze hotels bezocht en gecontroleerd? Zijn er sinds de opstart van dit initiatief reeds overeenkomsten met hotels opgezegd? Over welke hotels gaat het hier en wat waren de redenen hiervoor?

3) Is hij op de hoogte van de problematiek die in het weekblad Knack (nummer 46, november 2010) werd aangekaart, namelijk hoteleigenaars die zich gedragen als malafide huisjesmelkers? Welke afspraken worden er met de hotels gemaakt met betrekking tot de opvang van deze asielzoekers? Zijn er bijvoorbeeld maximumvereisten voor het aantal personen op één kamer en voor het aantal personen per sanitaire voorziening? Worden deze hotels regelmatig gecontroleerd door de inspectiediensten van Fedasil? Wie is er verantwoordelijk voor deze inspecties en over welke middelen beschikt de inspectiedienst? Trad de staatssecretaris al op tegen deze malafide hoteleigenaars? Zo nee, is de staatssecretaris van plan om dit alsnog te doen?

4) Welke vergoedingen worden er toegekend aan deze hotels? Zijn deze voor alle hotels identiek? Kan hij geld terugvorderen van hotels die hun afspraken niet nakomen? Wat is het volledige budget voor de hotelopvang voor het jaar 2010? Wat is het verschil in kost tussen het plaatsen van een asielzoeker in de reguliere opvang en een plaatsing op hotel?

5) Hoe staat het met de verzorging en de begeleiding van deze asielzoekers? Krijgen deze mensen effectief geen enkele verzorging en begeleiding? Zo nee, kan hij mij informeren over de omvang en frequentie van deze begeleiding en verzorging? Zo ja, zal hij stappen ondernemen om dit euvel te verhelpen?

6) Asielzoekers die zes maanden na hun aanvraag nog geen beslissing hebben gekregen van het Commissariaat-generaal voor de vluchtelingen en staatlozen (CGVS) kunnen sedert 12 januari 2010 werken met een arbeidskaart C totdat een beslissing wordt betekend door de CVSG, of, in geval van beroep, totdat een beslissing wordt betekend door de Raad voor vreemdelingenbetwistingen. Om een arbeidskaart C te kunnen verkrijgen moet men wel zijn verblijfplaats kunnen opgeven. Vele gemeentes waar asielzoekers in de hotelopvang verblijven weigeren die personen echter in te schrijven in het wachtregister met als verblijfplaats het hotel waar ze materiële opvang genieten. Dit is een fundamentele schending van de rechten van asielzoekers. Is de geachte staatssecretaris op de hoogte van deze problematiek? Heeft hij hieromtrent al overleg gehad met andere bevoegde instanties en overheden? Welke stappen zal hij (samen met zijn bevoegde collega's) ondernemen om dit probleem te verhelpen?

7) Wanneer verwacht hij dat de hotelopvang helemaal ten einde zal zijn?

 
Réponse reçue le 3 février 2012 : Antwoord ontvangen op 3 februari 2012 :

L’honorable membre trouvera ci-dessous réponse à ses questions.

1. Il y a actuellement 185 personnes accueillies dans les hôtels. Il y a un an, ce nombre était encore supérieur à 1 200 personnes, ce qui témoigne des progrès réalisés depuis lors. Cette évolution a eu lieu suite à une décision du gouvernement de mettre fin à l’accueil dans les hôtels, décision qui avait été rendue possible grâce à la mise en place d’un important dispositif d’accueil d’urgence au cours du premier trimestre 2011. Désormais, seuls des MENA pour lesquels un doute sur l’âge a été émis y sont accueillis. Ces jeunes ne sont donc accueillis dans les hôtels que pour le temps nécessaire à la réalisation du test d’âge, puis le cas échéant, à un transfert vers une structure d’accueil pour MENA du réseau ou vers une structure d’accueil pour demandeurs d’asile adultes.

2. Les jeunes sont hébergés actuellement dans les hôtels bruxellois suivants :

- Hôtel L’Auberge Autrichienne : 26 personnes

- Hôtel Barry : 16 personnes

- Hôtel Continental : 30 personnes

- Hôtel Mirabeau : 25 personnes

- Hôtel Rogier : 31 personnes

- Hôtel Royotel : 29 personnes

- Hôtel Solys : 28 personnes

Dans un contexte d’urgence extrême, l'Agence fédérale pour l'accueil des demandeurs d'asile Fedasil avait sollicité à l’époque les services des hôtels à Bruxelles ou à proximité immédiate de la capitale afin d’héberger temporairement des demandeurs d’asile. Compte tenu de l’urgence due à la saturation du réseau, les seuls critères étaient les suivants : établissement habilité à fournir des services hôteliers (Fedasil n’est évidemment pas compétente en la matière), proximité de Bruxelles et le prix (budget prévu de 30 € par nuit et par personne). Sans ces hôtels, des milliers de demandeurs d’asile supplémentaires se seraient retrouvés à la rue ! Bien entendu, cela n’empêche pas d’être vigilant et ferme en cas de constats de dérives ou simplement de manquements. En effet, suite à des contrôles pris à l’initiative de Fedasil, la collaboration avec certains hôtels a dû prendre fin. En tout cas, Fedasil avait recours à l’époque jusqu’à 25 hôtels différents ; aujourd’hui, il y en a seulement 7 qui sont encore utilisés. Bien sûr, cela ne veut pas dire que des manquements ont été constatés pour tous les autres hôtels. Mais cela montre bien que Fedasil a bien décidé de tourner la page des hôtels car il est évident qu’il ne s’agit pas là de l’accueil le plus approprié. Néanmoins, à l’époque, entre des hôtels proposant un hébergement et la rue, le choix était aussi vite fait.

3. Il n’y a pas de « services d’inspection » au sein de Fedasil spécialement dédiés aux hôtels. Fedasil n’a travaillé qu’avec des établissement habilités à fournir des services hôteliers. Cependant, lorsque des dysfonctionnements ont été constatés par la cellule assurant la coordination de l’accueil dans les hôtels, des mesures ont naturellement été prises, pouvant aller jusqu’à une fin de collaboration. Comme expliqué dans les deux points précédents, nous sommes à présent dans une phase de fin d’accueil dans les hôtels.

4. Le tarif prévu est de 30 euros par nuit et par personne pour tous les hôtels (sans comptabiliser les chèques-repas de 6 euros parjour par personne fournis séparément). Le budget dépensé durant l’année 2010 pour l’hébergement dans les hôtels a été de 13 982 592 euros. Le coût moyen d’une place d’accueil au sein du réseau d’accueil régulier varie d’un opérateur à l’autre. Si nous prenons par exemple le coût prévu pour les initiatives locales d’accueil (ILA) qui est de 36,30 euros par jour pour une place adulte occupée et de 42,30 euros pour une place MENA occupée, nous avons ainsi une différence relativement faible ou quasi nulle, selon la catégorie accueillie. La qualité des infrastructures, de l’accueil et de l’accompagnement est bien entendu toute autre pour les ILA, et plus généralement pour l’ensemble du réseau d’accueil régulier.

5. Actuellement, seuls des MENA primo-arrivants sont encore accueillis dans des hôtels, uniquement le temps nécessaire de procéder aux tests d’âge. Ces MENA bénéficient bien entendu d’un suivi de base de collaborateurs spécialisés de Fedasil. Quant aux personnes adultes (et leurs enfants éventuels) qui étaient à l’époque logés dans les hôtels, un accompagnement socio-médical de base a été mis en œuvre dans le cadre d’une convention avec la Croix-Rouge. Cet accompagnement a été mené de septembre 2010 à mars 2011. 

6. Cette problématique était généralement évitée à l’époque en ne gardant pas aussi longtemps des demandeurs d’asile dans les hôtels, ce qui était le cas pour la grande majorité des personnes (transfert vers une structure d’accueil avant qu’ils n’atteignent 6 mois de procédure au Commissariat général aux réfugiés et aux apatrides CGRA). À présent (et depuis le printemps 2011), seuls des MENA y sont accueillis et pour une période très limitée. Par conséquent, ce genre de complications administratives ne se produit plus. 

7. Quelques hôtels sont encore utilisés aujourd’hui, uniquement pour permettre un hébergement temporaire à des MENA durant le test d’âge et uniquement lorsqu’une place d’accueil de transit MENA n’a pas pu être trouvée (dans des centres d’accueil de Fedasil ou de la Croix-Rouge). Les arrivées de MENA sont aujourd’hui très importantes. Pour l’instant, il est par conséquent difficile de se passer des lits proposés par ces hôtels. Pour une période limitée, ils offrent une alternative à la rue. Néanmoins, l’objectif reste bien de mettre totalement fin à terme à l’accueil dans les hôtels aussi vite que possible.

Het geachte lid vindt hieronder het antwoord op zijn vragen.

1. Er worden momenteel 185 personen opgevangen in de hotels. Een jaar geleden lag dit aantal nog boven de 1200 personen, wat aantoont welke vooruitgang we sindsdien geboekt hebben. Deze evolutie kwam er na een beslissing van de regering om een einde te maken aan de hotelopvang en deze beslissing werd mogelijk gemaakt dankzij het openen van vele noodopvangplaatsen in de loop van het eerste trimester van 2011. Sindsdien worden alleen de niet begeleide buitenlandse minderjarigen (NBBM) waarvoor twijfel bestaat omtrent hun leeftijd, in de hotels opgevangen. Deze minderjarigen worden er dus alleen opgevangen gedurende de tijd die nodig is om de leeftijdstest uit te voeren en indien nodig een overplaatsing naar een opvangstructuur voor NBBM binnen het netwerk uit te voeren of naar een andere opvangstructuur voor volwassen asielzoekers.

2. De jongeren worden momenteel in de volgende Brusselse hotels opgevangen :

- Hotel L’Auberge Autrichienne : 26 personen

- Hotel Barry: 16 personen

- Hotel Continental: 30 personen

- Hotel Mirabeau: 25 personen

- Hotel Rogier: 31 personen

- Hotel Royotel: 29 personen

- Hotel Solys: 28 personen

In een context van uiterste nood had Fedasil indertijd gevraagd om een beroep te doen op hotels in Brussel of in de directe omgeving van de hoofdstad om tijdelijk asielzoekers op te vangen. Rekening houdend met de hoogdringendheid door de verzadiging van het opvangnetwerk, waren de enige criteria: een hotel dat in staat was om hoteldiensten aan te bieden (Fedasil is uiteraard niet bevoegd ter zake), nabijheid van Brussel en de prijs (budget van 30 euro per nacht en per persoon). Zonder deze hotels zouden duizenden asielzoekers op straat beland zijn! Dit neemt uiteraard niet weg dat we waakzaam moeten blijven en kordaat moeten optreden tegen misbruik of gewoon tegen tekortkomingen. Naar aanleiding van controles door Fedasil, moest de samenwerking met sommige hotels worden stopgezet. In ieder geval deed Fedasil toen een beroep op 25 verschillende hotels; vandaag blijven er nog slechts 7 over. Dit betekent uiteraard niet dat er gebreken zijn vastgesteld in alle andere hotels. Maar het toont wel aan dat Fedasil wel degelijk beslist heeft om de bladzijde van de hotels om te draaien omdat deze niet de meest geschikte opvang bieden. Maar op dat moment was de keuze tussen hotelopvang of mensen op straat sturen echter vlug gemaakt.

3. Er zijn geen 'inspectiediensten' binnen Fedasil die speciaal voor de hotels werken. Fedasil heeft alleen samengewerkt met etablissementen die in staat waren hoteldiensten aan te bieden. Wanneer de cel voor de coördinatie van het hotelopvang echter misbruik vaststelde, werden natuurlijk maatregelen getroffen die konden leiden tot een beëindiging van de samenwerking. Zoals uitgelegd in de twee vorige punten, zitten we momenteel in een fase waarin de hotelopvang wordt afgesloten.

4. Het voorziene tarief bedraagt 30 euro per nacht en per persoon voor alle hotels (zonder de maaltijdcheques ter waarde van 6 euro per persoon per dag mee te rekenen die apart worden geteld). Het budget dat in 2010 werd uitgegeven voor de hotelopvang bedraagt 13 982 592 euro. De gemiddelde prijs van een opvangplaats in het reguliere opvangnetwerk varieert van een operator tot de andere. Indien we bijvoorbeeld de kost voor de lokale opvanginitiatieven (LOI) nemen, die 36,30 euro per dag bedragen voor een bezette plaats voor een volwassene en 42,30 euro voor een bezette plaats voor een NBBM, hebben we een vrij klein tot bijna geen verschil, naargelang de opgevangen categorie. De kwaliteit van de infrastructuur, van de opvang en de begeleiding is uiteraard helemaal anders voor de LOI's en in het algemeen voor het hele reguliere opvangnetwerk.

5. Momenteel worden alleen nog NBBM die nieuwkomer zijn opgevangen in de hotels, gedurende de tijd die nodig is om de leeftijdstest uit te voeren. Deze NBBM krijgen uiteraard basisopvolging van gespecialiseerde medewerkers van Fedasil. Wat de volwassenen (en hun kinderen) betreft die vroeger op hotel werden opgevangen, was er sociaal-medische begeleiding voorzien in het kader van een conventie met het Croix-Rouge. Deze begeleiding liep van september 2010 tot maart 2011.

6. Deze problematiek werd over het algemeen vermeden door asielzoekers niet zo lang in de hotels op te vangen, wat het geval was voor de meeste personen (overplaatsing naar een opvangstructuur vooraleer ze zes maanden in de procedure bij het Commissariaat-generaal voor de Vluchtelingen en de Staatlozen (CGVS) waren). Momenteel (en sinds het voorjaar van 2011) worden alleen de NBBM in de hotels opgevangen voor een heel korte periode. Dit soort administratieve problemen komen dus niet meer voor.

7. Sommige hotels worden vandaag nog gebruikt, alleen om tijdelijk NBBM in op te vangen tijdens de leeftijdstest en alleen indien er geen opvangplaats in de transit voor NBBM kon gevonden worden (in de opvangcentra van Fedasil of van het Croix-Rouge). De instroom van NBBM ligt vandaag heel hoog. Daarom is het voorlopig moeilijk om het zonder de plaatsen in de hotels te stellen. Ze bieden voor een beperkte periode een alternatief aan voor de straat. Onze doelstelling blijft echter wel degelijk om de opvang in de hotels zo snel mogelijk te beëindigen.