Vanaf medio november gaat een Europese richtlijn in voege die bepaalt dat een boete voor een verkeersovertreding in het buitenland die op het thuisadres van de overtreder wordt bezorgd, informatie in de moedertaal van de overtreder moet bevatten.

Een concreet voorbeeld: een Nederlandstalige Belg overtreedt een snelheidsbeperking in Polen en ontvangt daarvoor een boete uit Polen op zijn thuisadres in Gent. Dat document zal dus verplicht een verduidelijking moeten bevatten in het Nederlands.

Hierbij de volgende vragen.

1) Bevestigt de minister dat de Europese richtlijn die bepaalt dat een boete voor verkeersovertreding in het buitenland die op het thuisadres van de overtreder wordt bezorgd, informatie in de moedertaal van de overtreder moet bevatten, volledig geldig is en dus verplichtend moet worden gevolgd door alle lidstaten van de Europese Unie (EU)?

2) Is een buitenlandse verkeersboete die geen informatie in de moedertaal van de overtreder bevat dan ook wettelijk niet in orde en moet deze dan ook niet worden betaald?

3) Wat zijn de gevolgen van het niet betalen van een buitenlandse verkeersboete die de informatie in de moedertaal niet bevatte, wanneer de overtreder zich met de wagen terug in het land van de overtreding begeeft? Kan men zich in dat geval beroepen op de onwettigheid van de uitgeschreven boete? Bestaan daarvoor duidelijke richtlijnen en zijn alle EU-landen daarvan op de hoogte? Kan dit niet leiden naar bijvoorbeeld een inbeslagname van het voertuig, op basis van een niet betaalde verkeersboete? Heeft de EU mogelijk geen gevaarlijk vacuüm gecreëerd?

4) Hoe zal ons land met deze richtlijn omgaan? Zullen de verkeersboetes voor buitenlanders de noodzakelijke informatie in de verschillende EU-talen bevatten? Wie zal hiervoor zorgen en wat zal dit kosten? Zullen alle EU-talen gelijkwaardig worden behandeld (van het Fins tot het Grieks, van het Maltees tot het Roemeens?

1) Ja. Artikel 5 van de Richtlijn 2011/82/EU van het Europees Parlement en de Raad van 25 oktober 2011 ter facilitering van de grensoverschrijdende uitwisseling van informatie over verkeersveiligheidsgerelateerde verkeersovertredingen, bepaalt het volgende in verband met de informatiebrief inzake een verkeersveiligheidsgerelateerde verkeersovertreding:

1. De lidstaat van de overtreding besluit om al dan niet een afhandelingsprocedure met betrekking tot de verkeersveiligheidsgerelateerde verkeersovertredingen als bedoeld in artikel 2 in te stellen.

Indien de lidstaat van de overtreding besluit een dergelijke procedure in te stellen, stelt hij overeenkomstig zijn nationale recht de eigenaar, de houder van het voertuig of de anderszins geïdentificeerde persoon die ervan verdacht wordt de verkeersveiligheidsgerelateerde verkeersovertreding begaan te hebben hiervan in kennis.

Deze informatie omvat, zoals geldt krachtens het nationale recht, de juridische gevolgen daarvan op het grondgebied van de lidstaat van de overtreding uit hoofde van het recht van die lidstaat.

2.Wanneer de lidstaat van de overtreding de informatiebrief verstuurt aan de eigenaar, de houder van het voertuig of de anderszins geïdentificeerde persoon die ervan verdacht wordt de verkeersveiligheidsgerelateerde verkeersovertreding begaan te hebben, deelt hij overeenkomstig zijn recht alle relevante informatie mee, en met name de aard van de verkeersveiligheidsgerelateerde verkeersovertreding als bedoeld in artikel 2, de plaats, de datum en het tijdstip van de overtreding, de titel van de overtreden nationale wetsartikelen, alsmede de sanctie daarop, en in voorkomend geval gegevens betreffende de apparatuur die is gebruikt om de overtreding vast te stellen. Daartoe kan de lidstaat van de overtreding gebruik maken van het model in de bijlage II.

3. Indien de lidstaat van de overtreding besluit een afhandelingsprocedure met betrekking tot de verkeersveiligheidsgerelateerde verkeersovertredingen als bedoeld in artikel 2 in te stellen, verstuurt de lidstaat van de overtreding, met het oog op de eerbiediging van de grondrechten, de informatiebrief in de taal van het inschrijvingsdocument, voor zover deze beschikbaar is, of in één van de officiële talen van de lidstaat van inschrijving.

De lidstaten van de EU (behalve de UK, Ierland en Denemarken, die niet deelnemen), zijn derhalve verplicht om de relevante informatie inzake de verkeersboete in de taal van de overtreder op te nemen, of, indien deze niet beschikbaar is, in één van de officiële talen van de lidstaat. In bijlage II van de Richtlijn is er alvast een modelbrief voorhanden, waardoor er al een vertaling is van de 8 geviseerde overtredingen in de Richtlijn in alle EU-talen.

Wat België betreft: indien DIV een vraag krijgt tot het overmaken van de gegevens van een Belgische chauffeur die in het buitenland een overtreding heeft gedaan, dan zal er worden aangegeven in welke taal de auto staat ingeschreven.

2) Dit klopt, een buitenlandse boete waarbij de informatie niet is vermeld in de taal van de overtreder (of toch minstens in één van de officiële landstalen) is wettelijk niet in orde.

3) De lidstaten zijn zich wel degelijk bewust van de problematiek. De gevolgen van de niet-naleving van de taalvereiste zullen afhankelijk zijn van het nationale recht van de lidstaten. Sommige landen hebben al te kennen gegeven dat ze alle middelen zullen gebruiken om een boete te innen. Op Europees vlak is men aan het nagaan op welke manier ook het Kaderbesluit 2005/214/JBZ van de Raad van 24 februari 2005 inzake de toepassing van het beginsel van wederzijdse erkenning op geldelijke sancties, daartoe van nut kan zijn.

4) De verkeersboetes die België zal verzenden, zullen de noodzakelijke informatie bevatten in de verschillende talen. Voor de directe buurlanden stelt zich niet direct een probleem. Voor de andere lidstaten wordt aan de vertaling gewerkt. Daar hangt inderdaad een kostenplaatje aan vast, maar er wordt verwacht dat, wanneer de inning van de boetes vlot begint te lopen, dit vanzelf zal worden terugbetaald.