SÉNAT DE BELGIQUE BELGISCHE SENAAT
________________
Session 2009-2010 Zitting 2009-2010
________________
7 décembre 2009 7 december 2009
________________
Question écrite n° 4-5340 Schriftelijke vraag nr. 4-5340

de Dirk Claes (CD&V)

van Dirk Claes (CD&V)

à la vice-première ministre et ministre des Affaires sociales et de la Santé publique, chargée de l'Intégration sociale

aan de vice-eersteminister en minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, belast met Maatschappelijke Integratie
________________
Appels d'urgence - In case of emergency (ICE) - Expérience - Sensibilisation Noodoproepen - In case of emergency (ICE) - Experiment - Sensibilisatie 
________________
premiers secours
téléphone
téléphone mobile
communication mobile
eerste hulp
telefoon
mobiele telefoon
mobiele communicatie
________ ________
7/12/2009Verzending vraag
(Einde van de antwoordtermijn: 8/1/2010)
17/12/2009Antwoord
7/12/2009Verzending vraag
(Einde van de antwoordtermijn: 8/1/2010)
17/12/2009Antwoord
________ ________
Réintroduction de : question écrite 4-5046 Réintroduction de : question écrite 4-5046
________ ________
Question n° 4-5340 du 7 décembre 2009 : (Question posée en néerlandais) Vraag nr. 4-5340 d.d. 7 december 2009 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

En cas d'accident, il est d'usage que les secours tentent d'informer les proches parents de la victime. Il arrive cependant régulièrement que les collaborateurs des services de secours ne sachent pas quelle personne contacter.

Plusieurs voix dans le secteur de l'assistance insistent pour qu'une campagne de sensibilisation fasse mieux connaître l'application du principe ICE (in case of emergency). Ce nom standard encodé sur le GSM correspondrait à la (aux) personne(s) à contacter. L'abréviation serait déjà connue sur le plan international mais dans notre pays, elle n'est pas encore très répandue. Pourtant, elle pourrait à mon avis constituer une bonne solution pour des problèmes existants

1. La ministre est-elle au courant des problèmes qui se posent lorsqu'il faut contacter la famille en cas d'accident grave ?

2. Connaît-elle le principe ICE ?

3. Considère-t-elle comme une bonne proposition le fait de développer ce principe dans notre pays et de le promouvoir auprès de la population?

4. Est-elle prête à prendre des initiatives concrètes à cette fin dans un proche avenir ?

 

Bij een ongeval is het gebruikelijk dat de hulpverleners de naaste familie van het slachtoffer proberen in te lichten over de situatie. Het gebeurt echter geregeld dat de medewerkers van de hulpdiensten niet weten welke personen gecontacteerd dienen te worden.

Verschillende kringen in de hulpverleningssector dringen erop aan om het gebruik van het “ICE“-principe (in case of emergency) via een sensibiliseringscampagne meer kenbaar te maken. Die standaardnaam in de mobiele telefoon zou dan overeenstemmen met de te contacteren persoon of personen. De afkorting zou internationaal reeds bekend zijn, maar in ons land is dat nog niet echt doorgedrongen. Toch zou het mijn inziens een goede oplossing kunnen aanreiken voor bestaande problemen.

1. Is de minister op de hoogte van de problemen die zich stellen bij het contacteren van de familie bij een ernstig incident?

2. Kent ze het “ICE“-principe?

3. Vindt ze het een goed voorstel om dat principe ook in ons land verder te ontwikkelen en bekend te maken bij de burgers?

4. Is ze bereid om daar in de nabije toekomst concrete initiatieven voor te nemen?

 
Réponse reçue le 17 décembre 2009 : Antwoord ontvangen op 17 december 2009 :

Je peux en effet vous répondre que je connais le concept « ICE » qui par ailleurs a reçu un écho abondant dans la presse, la radio et différents média.

Il s'agit en fait d'une « fausse bonne idée ».

En effet:

- Le point essentiel est que nos équipes d'intervention n'ont pas de temps à perdre à manipuler un GSM ou même à chercher si la victime en a un. Elles sont absorbées à 100 % par le travail de secours et doivent le rester.

- Ensuite, il y a là une question de vie privée. Il n’est pas certain qu'un GSM puisse être manipulé sans passer sur d'autres données que celles recherchées. Il n'est pas plus sûr que ces données soient à jour et à l'extrême, que le GSM trouvé appartienne bien à la victime pour la seule raison qu'il est dans la poche d'une veste proche de la victime.

- Par ailleurs, les GSM sont souvent bloqués et nos équipes ne peuvent accéder au clavier.

- De plus, la majorité des victimes sont conscientes ou accompagnées.

Et enfin, il est assez rare de ne pas pouvoir identifier la victime lorsqu'elle est inconsciente et de ne pas trouver quelqu'un à prévenir.

Je ne compte donc pas promouvoir l'idée « ICE ».

Ik kan u inderdaad melden dat ik het begrip “ICE” ken. Dat is trouwens ruimschoots in de pers, op de radio en in verschillende media aan bod gekomen.

Het gaat eigenlijk om een “vals goed idee”.

Immers:

- De voornaamste reden is dat onze interventieteams geen tijd te verliezen hebben om een GSM te bedienen of om zelfs te zoeken of het slachtoffer er een heeft. Al hun aandacht gaat naar de hulpverlening en dat moet ook zo blijven.

- Verder is het ook een kwestie van privacy. Het is niet zo zeker om een GSM te bedienen zonder daarbij andere gegevens, waar men niet naar op zoek was, aan te treffen. Het is ook niet zeker dat deze gegevens up-to-date zijn en zelfs dat de GSM die men vindt wel van het slachtoffer is: die kan ook gewoon in een jas zitten die zich dichtbij het slachtoffer bevindt.

- Bovendien zijn de GSM’s vaak geblokkeerd en hebben onze teams geen toegang tot het toetsenbord.

- En de meeste slachtoffers zijn bij bewustzijn of niet alleen.

En ten slotte komt het niet vaak voor dat het slachtoffer niet kan worden geïdentificeerd wanneer deze persoon buiten bewustzijn is en dat men niemand vindt om te verwittigen.

Ik ben dus niet van plan om het “ICE”-idee te promoten.