Het sluitstuk van een degelijk asielbeleid is een goed uitgewerkt en vlot lopend terugkeerbeleid. In het verleden is er veel aandacht gegaan naar gedwongen terugkeer. Zou u me in verband daarmee enkele cijfers kunnen bezorgen?

1) Hoeveel mensen zijn de laatste 5 jaar, met een overzicht per jaar, gedwongen teruggekeerd naar hun land van herkomst?

2) Hoeveel kost een gedwongen terugkeer per persoon?

3) En in hoeveel gevallen slaagt men erin om de persoon in kwestie vanaf de eerste keer terug te laten keren?

4) Hoeveel pogingen zijn er gemiddeld nodig om iemand effectief gedwongen te laten terugkeren?

5) Wat is het statuut van de mensen die worden uitgewezen? Afgewezen na eerste aanvraag, na meervoudige aanvraag, nooit asiel aangevraagd?

6) Op basis waarvan wordt er beslist om over te gaan tot een opsluiting in gesloten centra?

7) Hoeveel vluchtelingen zijn rechtstreeks van de open centra naar de gesloten centra gebracht?

8) Welk traject werd er met die vluchtelingen afgelegd vooraleer over te gaan tot gedwongen terugkeer?

9) Hoeveel vluchtelingen hebben in de gesloten centra alsnog gekozen voor vrijwillige terugkeer?

10 )Wat was de gemiddelde verblijfsduur in de gesloten centra?

Het geachte lid vindt hieronder het antwoord op haar vragen.

1) Hieronder vindt u voor de periode 2007-2010 het totaal aantal personen die gedwongen naar hun herkomstland werden gerepatrieerd. Ook de overnames en verwijderingen naar andere landen, zowel in het kader Dublin als bilateraal, worden weergegeven in deze statistiek.

2) Het is heel moeilijk te zeggen hoeveel een gedwongen terugkeer per persoon kost, aangezien deze prijs zeer sterk kan variëren in functie van de verblijfsduur in het centrum, eventuele medische kosten, de bestemming, de actuele prijs op de markt van het vliegticket en het feit of de persoon al dan niet met escorte wordt verwijderd.

3) In 2011 werden 1 779 van de 2 420 personen zonder escorte verwijderd naar hun land van herkomst. Meestal gaat het hier om eerste pogingen tot verwijdering. Een exacte verdeling kan echter niet gegeven worden. Het percentage van verwijderingen zonder escorte ligt de laatste jaren vrij constant (rond de 75 %).

4) In 2011 waren 4 531 pogingen nodig om in totaal 3 379 personen effectief via de lucht te verwijderen. Dat geeft een gemiddelde van 1,34 pogingen per persoon.

5) In 2011 werden via de lucht 1 259 afgewezen asielzoekers verwijderd. 2 120 Personen werden verwijderd zonder dat ze ooit asiel hadden aangevraagd.

6) De weerhouden criteria zijn deze die voorzien zijn in de terugkeerichtlijn: indien er een risico op onderduiken bestaat, of wanneer de betrokken vreemdeling de voorbereiding van de terugkeer ontwijkt of belemmert. Hierbij wordt ook rekening gehouden worden met het indienen van meervoudige aanvragen van verblijf of asiel, enkel met het oog op het doen uitstellen van zijn terugkeer. Personen die feiten plegen tegen de openbare orde of zich schuldig maken aan zwartwerk kunnen eveneens worden vastgehouden in afwachting van een terugkeer.

7) Tot heden zijn er geen cijfers beschikbaar.  Ondertussen wordt door beide departementen gewerkt aan een verbetering van de samenwerking op dit vlak, wat in de toekomst wel tot betere resultaten zal leiden.

8) Elke asielzoeker die in het opvangnetwerk verblijft, wordt op verschillende momenten tijdens zijn procedure geïnformeerd over het vrijwillige terugkeerprogramma.

Deze momenten zijn vastgelegd in het zgn. “infotraject”. Dit traject is uitgewerkt door het Federaal Agentschap voor opvang van asielzoekers (FEDASIL) in overleg met alle opvangpartners. Het is een kader dat geldt voor het hele opvangnetwerk en dat door elke opvangpartner (federale centra, LOI's, opvangprojecten van Niet-gouvernementele organisatie (NGO), ...) in eigen interne richtlijnen of praktijken wordt omgezet.

Deze vaste momenten zijn :

• Intake - Informatie over vrijwillige terugkeer;

• Negatieve beslissing Commissariaat-generaal voor de Vluchtelingen en de Staatlozen (CGVS) - twee gesprekken over individueel toekomstperspectief;

• Negatieve beslissing - Raad voor vreemdelingen betwistingen (RVV) - gesprek over toekomstperspectief;

• Verlaten van het opvangcentrum - informatie over vrijwillige terugkeer.

De doelstelling van deze gesprekken verschuift van (in eerste instantie) louter informatie over de mogelijkheid om zich te richten tot de overheid om vrijwillig terug te keren naar mensen doen nadenken over de opties die hen resten.

9) In 2011 hebben 112 personen vanuit de gesloten centra alsnog verkozen om beroep te doen op geassisteerde vrijwillige terugkeer (REAB-programma van IOM).

10) Gemiddelde verblijfsduur in de gesloten centra (in dagen) tussen 2009 en 2011