Het Iraanse kerndossier is de jongste weken op de achtergrond verdrongen door de politieke situatie die is ontstaan na de presidentsverkiezingen.

Worden de onderhandelingen voortgezet in deze overgangsperiode waarin Iran geen regering heeft? De heer Solana heeft aangekondigd dat hij geen derde mandaat als Mister GBVB ambieert : heeft hij nog het nodige politieke gewicht om dit dossier te beheren alvorens te worden vervangen?

Wat denkt u van de huidige situatie van de besprekingen en van de voorstellen die op de tafel van de onderhandelaars liggen?

De Europese Unie, met name via de drie Europese leden die deelnemen aan de dialoog “E3 +3”, is ten volle gekwalificeerd om deel te nemen aan de dialoog met Iran over kernwapens, in perfecte samenhang met de drie andere partners, namelijk de Verenigde Staten, China en Rusland. De Amerikaanse administratie is voortaan echter volledig operationeel : hebt u het gevoel dat Amerika in de toekomst een dominerende positie inneemt in het kerndossier of kan de Europese Unie nog een kaart uitspelen? Is het in dergelijke dossiers nuttig een einddatum voorop te stellen om tot een resultaat te komen, zoals de Israëlische regering bepleit?

Hoe evalueert u, gelet op de huidige situatie, hoe het effect van de sancties die al tegen Iran werden genomen wegens het niet-respecteren van zijn verbintenissen in het kader van het NPV? Moeten we nieuwe sancties tegen Iran steunen en zo ja, welke?