SÉNAT DE BELGIQUE BELGISCHE SENAAT
________________
Session 2014-2015 Zitting 2014-2015
________________
23 octobre 2014 23 oktober 2014
________________
Question écrite n° 6-144 Schriftelijke vraag nr. 6-144

de Bert Anciaux (sp.a)

van Bert Anciaux (sp.a)

à la ministre des Affaires sociales et de la Santé publique

aan de minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid
________________
L'émergence de superbactéries par surconsommation d'antibiotiques De opmars van superbacteriën door overconsumptie van antibiotica 
________________
antibiotique
maladie infectieuse
prévention des maladies
antibioticum
infectieziekte
voorkoming van ziekten
________ ________
23/10/2014Verzending vraag
(Einde van de antwoordtermijn: 27/11/2014)
8/9/2017Rappel
16/11/2018Rappel
14/1/2019Rappel
23/5/2019Einde zittingsperiode
23/10/2014Verzending vraag
(Einde van de antwoordtermijn: 27/11/2014)
8/9/2017Rappel
16/11/2018Rappel
14/1/2019Rappel
23/5/2019Einde zittingsperiode
________ ________
Question n° 6-144 du 23 octobre 2014 : (Question posée en néerlandais) Vraag nr. 6-144 d.d. 23 oktober 2014 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

Dernièrement, un médecin spécialiste, haut fonctionnaire du ministère britannique de la Santé publique a déclaré que l'on assistait à l'émergence préoccupante de davantage de bactéries résistantes aux antibiotiques - également appelées superbactéries. Il prévoit que, dans quelques années, il ne sera plus possible de pratiquer de simples interventions chirurgicales en raison du risque d'infection par ces bactéries. Selon certaines estimations, 25.000 personnes décèdent déjà chaque année de telles infections bactériennes dans l'Union européenne. Mme Gyssens, un professeur flamand d'infectiologie, a confirmé ce pronostic alarmant et a déclaré qu'il était plus que temps de réagir.

En dépit de campagnes à ce sujet, l'utilisation et la consommation d'antibiotiques ne cessent de croître. Durant la période 2004-2010, le nombre d'emballages vendus est passé de 5,1 à 5,6 millions. Le professeur Gyssens pointe un doigt accusateur vers l'industrie pharmaceutique. Celle-ci investit très peu dans le développement de nouveaux antibiotiques parce que leur marge bénéficiaire est trop étroite.

Comment la ministre évalue-t-elle les mises en garde répétées et de plus en plus insistantes du monde scientifique sur les proportions dramatiques que prend l'émergence de superbactéries et le risque que bientôt, dans quelques années, la menace élevée d'infections mortelles ne rende les interventions chirurgicales les plus routinière impossibles ? La ministre partage-t-elle cette analyse qui met en évidence un risque s'aggravant rapidement ? Dans quelle mesure et dans quel délai le développement des superbactéries aura-t-il une influence extrêmement négative sur l'efficacité de nos soins de santé ? Comment la ministre réagit-elle à l'accroissement constant de l'utilisation et de la consommation d'antibiotiques ? A-t-elle développé en collaboration avec les communautés une stratégie adéquate de réduction de cette consommation ? Comment se fait-il que les résultats positifs soient trop peu nombreux ? Qui en est responsable et comment ? La ministre pense-t-elle que cette menace retienne suffisamment l'attention des politiques et peut-elle démontrer dès à présent que notre politique de santé réussira à arrêter ces évolutions indésirables ? Confirme-t-elle que l'industrie pharmaceutique investit trop peu dans le développement de nouveaux antibiotiques efficaces ? Ne peut-elle prendre des mesures d'encouragement dans ce domaine ? Quels efforts fournit-on déjà et lesquels prévoit-on ?

Enfin, la ministre adhère-t-elle à l'analyse très répandue selon laquelle le phénomène des superbactéries constitue l'un des défis majeurs pour notre santé et nos soins de santé ? Peut-elle confirmer en toute franchise et honnêteté que l'on s'attache à relever ce défi avec une priorité suffisante ?

 

Recent verklaarde een hoge ambtenaar en gespecialiseerd arts van het Britse ministerie van Volksgezondheid dat er onrustbarend meer bacteriën opduiken - ook wel super bacteriën genoemd - waartegen geen antibiotica meer werkzaam zijn. Hij voorspelt dat eenvoudige chirurgische ingrepen binnen enkele jaren niet meer mogelijk zullen zijn wegens het gevaar op besmetting met deze bacteriën. Er zijn schattingen dat in de EU nu reeds jaarlijks 25.000 mensen sterven aan deze bacteriële infecties. Een Vlaamse professor infectiologie, mevrouw Gyssens, bevestigt die alarmerende prognose en waarschuwde al eerder dat het ondertussen "vijf voor twaalf" werd.

Ondanks campagnes ter zake blijft het gebruik en het verbruik van antibiotica alsmaar toenemen. In de periode 2004 -2010 klom het aantal verkochte verpakkingen van 5,1 naar 5,6 miljoen. Professor Gyssens wijst beschuldigend naar de farmaceutische industrie. Die investeert erg beperkt in de ontwikkeling van nieuwe antibiotica omdat de winstmarges er te beperkt zijn.

Hoe evalueert de minister de herhaaldelijke en alsmaar harder en dringender klinkende waarschuwingen van de wetenschap dat de opmars van de zogenaamde superbacteriën een dramatische omvang aanneemt en dat daardoor straks, binnen enkele jaren, de meest routinematige heelkundige ingrepen onmogelijk zullen worden door een acuut en dodelijk infectiegevaar? Deelt de minister deze analyse van een snel oprukkend gevaar? In welke mate en binnen welke termijn zal de ontwikkeling van deze superbacteriën de slagkracht van onze gezondheidszorg ingrijpend negatief beïnvloeden? Hoe reageert de minister op de vaststelling dat het gebruik en het verbruik van antibiotica nog steeds toenemen? Bestaat er, in samenwerking met de gemeenschappen, een adequate strategie om dit verbruik terug te dringen? Hoe komt het dat hier te weinig positieve resultaten worden geboekt? Wie draagt hier welke verantwoordelijkheden? Vindt de minister dat deze bedreiging voldoende beleidsaandacht krijgt en kan zij momenteel aantonen dat ons gezondheidsbeleid met succes deze ongewenste ontwikkelingen kan counteren? Bevestigt de minister de stelling dat de farmaceutische industrie te weinig investeert in de ontwikkeling van nieuwe en werkzame antibiotica? Kan de minister hieromtrent geen stimulerend beleid voeren? Welke inspanningen worden hiervoor nu al geleverd en staan gepland?

Ten slotte, deelt de minister de ruim verspreide analyse dat het fenomeen van de superbacteriën een van de belangrijkste uitdagingen voor onze gezondheid en gezondheidszorg vormt? Kan zij in alle openheid en eerlijkheid bevestigen dat deze uitdaging voldoende prioritair wordt aangepakt?