SÉNAT DE BELGIQUE BELGISCHE SENAAT
________________
Session 2011-2012 Zitting 2011-2012
________________
31 mai 2012 31 mei 2012
________________
Question écrite n° 5-6363 Schriftelijke vraag nr. 5-6363

de Peter Van Rompuy (CD&V)

van Peter Van Rompuy (CD&V)

à la ministre de l'Emploi

aan de minister van Werk
________________
Les ajustements de la politique de l'emploi De bijsturingen in het werkgelegenheidsbeleid 
________________
politique de l'emploi
population active occupée
werkgelegenheidsbeleid
werkende beroepsbevolking
________ ________
31/5/2012Verzending vraag
21/2/2013Antwoord
31/5/2012Verzending vraag
21/2/2013Antwoord
________ ________
Requalification de : demande d'explications 5-2273 Requalification de : demande d'explications 5-2273
________ ________
Question n° 5-6363 du 31 mai 2012 : (Question posée en néerlandais) Vraag nr. 5-6363 d.d. 31 mei 2012 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

L'accord de gouvernement prévoit d'importantes mesures destinées à inciter les sans-emploi à rechercher et à trouver un emploi. Il incite par ailleurs les personnes qui ont un emploi à continuer à jouer un rôle sur le marché du travail et à ne pas partir à la retraite anticipée. Ces mesures englobent notamment :

- La liaison des allocations d’attente à une recherche active et leur limitation dans le temps

- La dégressivité accrue des allocations de chômage

- La limitation de la prépension (condition d'âge portée à 60 ans/condition d'ancienneté à 40 ans)

- Une réduction du crédit-temps et de l’interruption de carrière,...

En attendant, le gouvernement prévoit néanmoins des ajustements, par exemple l'octroi d'un 4ème mois de congé parental sans rogner sur le crédit-temps et des exceptions ayant trait, par exemple, aux prépensions, ce qui rend de plus en plus difficile d'assurer des longues carrières et d'accroître le taux d'emploi.

Madame la ministre, voici mes questions :

1) Pouvez-vous dresser une liste des ajustements qui sont intervenus entre-temps ?

2) Quel sera l'impact budgétaire de ces ajustements ?

3) Quel sera leur impact sur le taux d'emploi en Belgique ?

 

In het regeerakkoord worden belangrijke maatregelen genomen om mensen te stimuleren werk te zoeken en te vinden. Wie aan het werk is, wordt bovendien aangemoedigd een rol te blijven spelen op de arbeidsmarkt en niet vervroegd uit te treden. De maatregelen omvatten onder andere:

- De koppeling van wachtuitkeringen aan actief zoekgedrag en de beperking van de wachtuitkeringen in de tijd

- De versterking van de degressiviteit van de werkloosheidsuitkering

- De beperking van het brugpensioen (leeftijdsvereiste van 60 jaar / loopbaanvereiste van 40 jaar)

- Een tempering van het tijdskrediet/de loopbaanonderbreking,..

Ondertussen voorziet de regering echter in bijsturingen zoals bijvoorbeeld de toekenning van een 4e maand ouderschapsverlof zonder aanrekening op het tijdskrediet, en uitzonderingen zoals bijvoorbeeld met betrekking tot de brugpensioenen, waardoor het steeds moeilijker wordt langere loopbanen te verzekeren en de werkzaamheidsgraad te verhogen.

Geachte minister, graag had ik u de volgende vragen gesteld:

1) Kan u een lijst opstellen van de bijsturingen die ondertussen gebeurd zijn?

2) Wat zal de budgettaire impact van die bijsturingen zijn?

3) En welk effect zullen ze hebben op de werkzaamheidsgraad in België?

 
Réponse reçue le 21 février 2013 : Antwoord ontvangen op 21 februari 2013 :

Les ajustements suivants ont été exécutés ou sont en préparation. 

A) La limitation dans le temps des allocations d’insertion – auparavant des allocations d’attente – a été réalisée, par le biais de l’arrêté royal du 28 décembre 2011 modifiant les articles 27, 36, 36ter, 36quater, 36sexies, 40, 59quinquies, 59sexies, 63, 79, 92, 93, 94, 97, 124, et 131septies de l’arrêté royal du 25 novembre 1991 portant la réglementation du chômage, publié au Moniteur belge du 30 décembre 2011. Les adaptations suivantes ont été proposées en date du 14 février 2012, dans le cadre d’une concertation tripartite Gouvernement – partenaires sociaux. 

Pour les demandeurs d’emploi souffrant de problématiques d'ordre médical, mental, psychique et/ou psychiatrique lourdes (MMPP) et les chômeurs dont la capacité de travail est fortement réduite (33 %), des parcours spécifiques seront élaborés en concertation avec les services régionaux. Si, à l’issue de la période maximale d’allocations d’insertion (3 ans), le service régional pour l’emploi estime que ces personnes collaborent de manière positive au parcours mis sur pied par le service, elles conserveront leur allocation d’insertion pour une durée supplémentaire de deux ans. Après 5 ans, il est mis fin à l’allocation d’insertion. Pour les personnes qui bénéficient toujours d’une allocation d’insertion à ce moment-là et dont le service estime qu’ils coopèrent de manière positive, une alternative sera élaborée avec les Régions. La définition des MMPP est fixée par le Collège des fonctionnaires dirigeants. 

Par ailleurs, il a été décidé que les personnes travaillant à temps partiel involontaire avec maintien des droits et une allocation de garantie de revenus (AGR), conserve le droit à l’allocation d’insertion pendant la durée de cet emploi. Il sera néanmoins décidé, en concertation avec les Régions, que les personnes bénéficiant d’une AGR durant la période de l’allocation d’insertion, feront l’objet d’un suivi de la part des services régionaux pour l’emploi. Qui plus est, ils seront également soumis au contrôle de disponibilité active (DISPO).  

Ces adaptations peuvent avoir un effet limité sur les réductions de dépenses en matière d’allocations d’insertion qui, selon les estimations budgétaires de l’Office national de l’Emploi (ONEm), déboucheront, à vitesse de croisière à partir de 2015, sur une économie de 305,1 millions euros sur base annuelle. Mais comme déjà précisé, il ne s’agit pas d’un blanc-seing à la prolongation du droit aux allocations. L’insertion et la participation au parcours proposé sont deux éléments centraux. En d’autres termes, l’objectif est le cheminement vers un travail (adapté). L’inclusion, dans le régime de Dispo, des travailleurs à temps partiel avec AGR est également une complète nouveauté qui permet de contrôler l’effectivité des démarches de recherche d’un emploi adapté. 

Je souhaite également rappeler que les recherches actives des jeunes bénéficiant d’allocations d’insertion font d’ores et déjà l’objet d’un suivi. Ce suivi s’effectue dans le cadre de l’exécution de l’accord de coopération de 2004. Une nouvelle procédure pour le maintien des allocations d’insertion a été mise sur pied en exécution de l’accord de gouvernement.  

Ce projet d’arrêté royal a été soumis au Comité de gestion de l’ONEm et l’avis a été rendu en date du 19 avril 2012. Entretemps, ce projet a été communiqué au ministre en charge du Budget. Après son accord, le projet sera soumis au Conseil d’État, pour avis. 

À compter du moment que la nouvelle procédure entre en vigueur, les démarches de recherche des jeunes bénéficiant d’allocations d’insertion seront évaluées tous les 6 mois. 

L’évaluation des démarches de recherche des jeunes en stage d’insertion professionnelle – auparavant stage d’attente – ne peut se concrétiser que moyennant un nouvel accord de coopération avec les Régions, lequel est actuellement en préparation. 

B) La dégressivité des allocations de chômage a été exécutée par l’arrêté royal du 23 juillet 2012 modifiant l’arrêté royal du 25 novembre 1991 portant la réglementation du chômage dans le cadre de la dégressivité renforcée des allocations de chômage et modifiant l’arrêté royal du 28 décembre 2011 modifiant les articles 27, 36, 36ter, 36quater, 36sexies, 40, 59quinquies, 59sexies, 63, 79, 92, 93, 94, 97, 124 et 131septies de l’arrêté royal du 25 novembre 1991 portant la réglementation du chômage. 

Conformément à l’accord de gouvernement la dégressivité des allocations de chômage s’effectuera en 4 phases et non 8, sans modification du calcul des dates de commencement et de fin de la période de dégressivité. De même, la tension entre le montant au début de la dégressivité et le forfait reste inchangée.  

Aussi les accords ont été suivi que certaines catégories ne sont pas soumises à la dégressivité : les travailleurs comptant un passé professionnel d’au moins 20 ans (cette condition passera progressivement à 25 ans en 2017) ainsi que les chefs de ménage et les isolés qui ont atteint l’âge de 55 ans. Bien que ce ne soit pas explicitement mentionné dans l’accord de gouvernement, les chômeurs atteints d’une incapacité de travail permanente d’au moins 33 % sont également exclus. Les chômeurs qui répondent à l’une de ces conditions alors que la dégressivité a déjà pris court, stabilisent le montant de leur allocation à ce moment-là. Par ailleurs, le mécanisme de dégressivité ne s’applique pas non plus aux catégories professionnelles qui disposent d’un système propre pour la détermination du pourcentage de l’indemnité : les artistes, l’horeca et les travailleurs portuaires.

Dans ce même cadre, il est important de souligner qu’à l’avenir, les travailleurs atteints d’une incapacité de travail permanente d’au moins 33 % devront également prouver qu’ils continuent à chercher activement du travail. 

La dégressivité n’est pas une mesure budgétaire. Il n’est donc pas question d’une quelconque réduction ou augmentation de l’impact budgétaire qui découlerait des corrections ou précisions apportées. 

L’accroissement des différences entre les montants des allocations, conséquemment à l’instauration de 4 phases de dégressivité au lieu de 8, renforcera l’incitation à retrouver du travail. De surcroît, le suivi des démarches de recherche des travailleurs atteints d’une incapacité de travail permanente d’au moins 33 % aura également un effet positif sur le retour à l’emploi de ces travailleurs. Ces corrections contribueront sans aucun doute à l’augmentation du taux d’emploi, ce qui est ma préoccupation première. 

C) Un arrêté royal modifiant l’arrêté royal du 3 mai 2007 fixant la prépension conventionnelle, maintenant chômage avec complément de l’entreprise, dans le cadre du Pacte de solidarité entre les générations, visant à augmenter le taux d’emploi des travailleurs âgés, qui prévoit un relèvement progressif des conditions d’âge et de carrière pour les prépensions, a également été pris en date du 28 décembre 2011. 

Dans le cadre de la concertation tripartite dont je parlais plus haut, les adaptations suivantes seront apportées :  

·  Chômage avec complément de l’entreprise, des travailleurs comptant une très longue carrière

La règlementation prévoyait déjà la possibilité du chômage avec complément de l’entreprise à partir de 56 ans moyennant 40 ans de carrière. L’intéressé devait toutefois avoir travaillé 78 jours avant ses 17 ans.

La condition des 78 jours de travail avant d’avoir atteint l’âge de 17 ans a été abrogée par la loi du 29 mars 2012. Cet aménagement permet donc aux travailleurs qui ont débuté leur carrière à 17, 18 ou 19 ans, de bénéficier également de cette mesure. Mais il est évident que ces personnes devront toujours prouver leurs 40 années de carrière. Une personne qui a commencé à travailler à 18 ans ne pourra donc partir en prépension qu’à partir de l’âge de 58 ans. 

· Fixation du droit du chômage avec complément de l’entreprise

Le relèvement des conditions d’âge et de carrière peut générer une situation où un travailleur satisfait aux conditions de prépension à un moment donné, mais plus l’année suivante. Les travailleurs qui se trouvent dans cette situation seront enclins à prendre rapidement leur chômage avec complément de l’entreprise, quand bien même ils auraient souhaité travailler plus longtemps. Ce mécanisme pourrait induire l’effet non désiré de certains travailleurs quittant plus tôt le marché de l’emploi. Le système de fixation des droits permet d’éviter ce problème. 

·  Augmentation de l’âge pour l’obligation de remplacement

Il existe en principe une obligation de remplacement des travailleurs prépensionnés. Cette obligation ne s’applique toutefois pas dans le cas chômage avec complément de l’entreprise à partir de 60 ans. Cette limite d’âge sera relevée à 62 ans en cas du chômage avec complément de l’entreprise de dans un système dérogatoire.  

·  Poursuite du régime métiers lourds 

Au départ, il était prévu que le régime spécifique pour les métiers lourds (58 ans et 35 ans de carrière) soit porté à 60 ans et 40 ans de carrière. Cette adaptation n’a pas été retenue. 

Le mécanisme de fixation des droits et le renforcement de l’obligation de remplacement auront un impact positif sur l’emploi et l’allongement des carrières. Pour le régime des très longues carrières, la condition des 40 années de carrière est toujours d’application, couplée à un nombre des assimilations limitées pour des raisons d’équité, ce qui nous semble être acceptable. Le même principe s’applique au régime des métiers lourds, d’ailleurs très peu utilisé (21 cas depuis l’introduction du régime en 2008). 

D) En ce qui concerne le crédit-temps / emplois d’atterrissage, l’arrêté royal du 28 décembre 2011 modifiant l’arrêté royal du 12 décembre 2001 pris en exécution du chapitre IV de la loi du 10 août 2001 relative à la conciliation entre l'emploi et la qualité de vie concernant le système du crédit-temps, la diminution de carrière et la réduction des prestations de travail à mi-temps, porte la condition d’âge de 50 à 55 ans et la condition de carrière, de 20 à 25 ans. 

Dans le cadre de la concertation tripartite, la possibilité de réduction de carrière d’1/5 à partir de 50 ans a été réintroduite pour les travailleurs exerçant des métiers lourds (même définition stricte que pour le chômage avec complément de l’entreprise) ainsi que pour les travailleurs comptant une carrière longue effective de 28 ans. « Effective » implique de pouvoir prouver, pour chaque année, 285 jours couverts par une rémunération, les assimilations se limitant au repos de maternité, congé de paternité, congé d’adoption et congé parental. 

Pour les entreprises reconnues par le ministre de l’Emploi comme entreprises en restructuration ou en difficultés, la possibilité de crédit-temps 1/5 ou ½ à partir de 50 ans a été avalisée, à la condition que le dossier démontre que ces mesures permettent d’éviter des chômages avec complément de l’entreprise et des licenciements. 

Pour le système du crédit-temps, l’impact budgétaire a été estimé à 1,7 millions sur base annuelle, contre une économie totale sur les emplois d’atterrissage de plus de 53 millions en 2013.  

Par ailleurs, je suis convaincue que donner la possibilité aux travailleurs comptant une carrière longue effective ou exerçant un métier lourd de travailler un jour de moins par semaine, les incitera à différer leur sortie du marché du travail. 

Comme conclusion il peut être posé que les adaptations effectuées ne modifient en rien l’essence même des mesures prévues dans l’accord de gouvernement et ont un impact budgétaire négligeable, qui sera en grande partie compensée par le fait que ces mesures facilitent précisément l’allongement de la carrière professionnelle.

De volgende bijsturingen werden uitgevoerd of zijn in voorbereiding. 

A) De beperking in de tijd van de inschakelingsuitkeringen – voorheen wachtuitkeringen – werd bij koninklijk besluit tot wijziging van de artikelen 27, 36, 36ter, 36quater, 36sexies, 40, 59quinquies, 59sexies, 63, 79, 92, 93, 94, 97, 124, en 131septies van het koninklijk besluit van 25 november 1991 houdende de werkloosheidsreglementering van 28 december 2011, gepubliceerd in het Belgisch Staatsblad van 30 december 2011, gerealiseerd. In het kader van het tripartite overleg regering-sociale partners werden op 14 februari 2012 volgende aanpassingen voorgesteld. 

Voor de werkzoekenden met een ernstige medische, mentale, psychische en of psychiatrische problematiek (MMPP’s) en de werklozen met sterk verminderde arbeidsongeschiktheid (33%) zullen in overleg met de Gewestelijke diensten specifieke trajecten uitgewerkt worden. Indien na de maximumperiode van inschakelingsuitkering (3 jaar) de gewestelijke arbeidsbemiddelingsdienst evalueert dat zij positief meewerken in het door de dienst uitgestippelde traject, kunnen zij hun inschakelingsuitkering behouden gedurende twee bijkomende jaren.  Na 5 jaar wordt de inschakelingsuitkering stopgezet. Voor diegene die dan nog steeds een inschakelingsuitkering genieten en volgens de dienst positief meewerken, zal met de Gewesten een alternatief uitgewerkt worden. De definitie van de MMPP’s wordt bepaald door het College van leidend ambtenaren. 

Verder werd bepaald dat voor wie als onvrijwillig deeltijdse met behoud van rechten en een inkomensgarantie (IGU) werkt, tijdens die duurtijd van die tewerkstelling het recht op inschakelingsuitkering behouden blijft. In overleg met de Gewesten zal echter bepaald worden dat wie een IGU geniet tijdens de periode van inschakelingsuitkering, door de gewestelijke arbeidsbemiddelingsdiensten opgevolgd zal worden. Tevens zullen zij onderworpen worden aan de controle op de actieve beschikbaarheid (DISPO).  

Deze aanpassingen kunnen een beperkte invloed hebben op de minderuitgave aan inschakelingsuitkeringen die volgens de begrotingsramingen van de Rijksdienst voor Arbeidsvoorziening (RVA) op kruissnelheid vanaf 2015 resulteren in een besparing van 305,1 miljoen euro op jaarbasis. Maar zoals gezegd gaat het hier niet om een ‘vrijblijvende’ verlenging van het recht op uitkeringen. Inschakeling en medewerking aan een aangeboden traject staan centraal. Met andere woorden, toeleiding naar (aangepast) werk is de boodschap. Ook de opname van deeltijds werkenden met IGU in de Dispo-regeling is een totale nieuwigheid die toelaat het actief zoekgedrag naar passend werk te controleren.

Ik wil hier toch ook in herinnering brengen dat vandaag het actief zoekgedrag van jongeren die inschakelingsuitkeringen ontvangen al wordt opgevolgd. Dit gebeurt in het kader van de uitvoering van het Samenwerkingsakkoord van 2004. In uitvoering van het regeerakkoord is een nieuwe procedure voor het behoud van de inschakelingsuitkeringen uitgewerkt.  

Dit ontwerp-koninklijk besluit werd voorgelegd aan het Beheerscomité van de RVA en werd geadviseerd op 19 april 2012. Intussen is dit ontwerp- koninklijk besluit overgemaakt aan de minister bevoegd voor de Begroting. Na zijn akkoord vertrekt het voor advies naar de Raad van State. 

Na de inwerkingtreding van deze nieuwe procedure zal het zoekgedrag van de jongeren die inschakelingsuitkeringen genieten vanaf dat ogenblik om de 6 maanden geëvalueerd worden. 

De evaluatie van het zoekgedrag van de jongeren in de beroepsinschakelingstijd – voorheen de wachttijd - kan slechts gebeuren mits een nieuw Samenwerkingsakkoord afgesloten wordt met de Gewesten. Dit wordt momenteel voorbereid. 

B) De degressiviteit van de werkloosheidsuitkeringen werd uitgevoerd bij het koninklijk besluit van 23 juli 2012 tot wijziging van het koninklijk besluit van 25 november 1991 houdende de werkloosheidsreglementering in het kader van de versterkte degressiviteit van de werkloosheidsuitkeringen en tot wijzi­ging van het koninklijk besluit van 28 december 2011 tot wijziging van de artikelen 27, 36, 36ter, 36quater, 36sexies, 40, 59quinquies, 59sexies, 63, 79, 92, 93, 94, 97, 124 en 131septies van het ko­ninklijk besluit van 25 november 1991 houdende de werkloosheidsreglementering. 

Conform het regeerakkoord zal de degressiviteit in 4 fasen verlopen en niet in 8, zonder dat het berekenen van de ingangsdatum en de einddatum van de globale periode van degressiviteit gewijzigd wordt. Ook de spanning tussen het bedrag bij de aanvang van de degressiviteit en het forfait blijft ongewijzigd.

Eveneens werden de afspraken nageleefd betreffende welke categorieën niet onderworpen zijn aan de degressiviteit : werknemers met een beroepsverleden van minstens 20 jaar (wordt stapsgewijs opgetrokken tot 25 jaar in 2017) en de gezinshoofden en alleenstaanden die de leeftijd van 55 jaar bereikt hebben. Omdat het regeerakkoord het ter zake niet uitdrukkelijk vermeldde, werden ook werklozen met een blijvende arbeidsongeschiktheid van minstens 33 % uitgesloten. Werklozen die pas aan een van deze voorwaarden voldoen op een moment dat de degressiviteit al in werking is getreden, stabiliseren op het uitkeringsbedrag dat ze op dat moment hebben bereikt. Daarnaast is ook gesteld dat het mechanisme van de degressiviteit ook niet geldt voor beroepscategorieën die een eigen stelsel hebben voor het vaststellen van het vergoedingspercentage : artiesten, horeca en havenarbeiders. 

Belangrijk is te onderstrepen dat in dit zelfde kader beslist werd dat werknemers die een blijvende arbeidsongeschiktheid hebben van minstens 33 % in de toekomst eveneens zullen moeten bewijzen nog actief naar werk te zoeken. 

De degressiviteit is geen budgettaire maatregel. Er is dus ook geen sprake van een vermindering of vermeerdering van de budgettaire impact als gevolg van de bijsturingen of verduidelijkingen die gebeurd zijn. 

Door het groter maken van de verschillen tussen de bedragen van de uitkeringen, ingevolge het invoeren van 4 fasen in de degressiviteit in plaats van 8, zal er van die maatregel een grotere incentive uit gaan om terug aan het werk te gaan dan oorspronkelijk voorzien. Daarnaast zal ook het opvolgen van het zoekgedrag van de werknemers met een blijvende arbeidsongeschiktheid van minstens 33 % een positief effect hebben op de wedertewerkstelling van werknemers uit deze groep. Deze bijsturingen zullen dus zeker bijdragen tot het verder opkrikken van de werkgelegenheidsgraad, wat dan toch mijn belangrijkste bekommernis is. 

C) Het koninklijk besluit dat voorziet in een stapsgewijze verhoging van de leeftijd- en loopbaanvoorwaarden voor brugpensioen, thans werkloosheid met bedrijfstoeslag, werd eveneens genomen op 28 december 2011, bij koninklijk besluit tot wijziging van het koninklijk besluit van 3 mei 2007 tot regeling van het conventioneel brugpensioen in het kader van het generatiepact, met het oog op het verhogen van de werkgelegenheidsgraad van de oudere werknemers. 

In het kader van het tripartite overleg waarover sprake, zullen volgende aanpassingen worden aangebracht : 

· Stelsel van werkloosheid met bedrijfstoeslag voor werknemers met zeer lange loopbanen

De regeling voorzag reeds dat werkloosheid met bedrijfstoeslag mogelijk was vanaf 56 jaar mits 40 jaar loopbaan. Dit kon indien betrokkene 78 dagen heeft gewerkt voor zijn 17 jaar.De voorwaarde dat betrokkene 78 dagen moet gewerkt hebben voor zijn 17 jaar, is door de wet van 29 maart 2012 geschrapt. Daardoor is het dus mogelijk dat een werknemer die pas op 17, 18 of 19 jaar is beginnen werken, gebruik kan maken van deze regeling. Maar het spreekt vanzelf dat hij nog steeds 40 jaar loopbaan moet kunnen bewijzen. Wie dus bijvoorbeeld op 18 jaar is beginnen werken, zal dus slechts ten vroegste vanaf 58 jaar in werkloosheid met bedrijfstoeslag kunnen gaan. 

· Vastklikken van het recht op werkloosheid met bedrijfstoeslag

Door het optrekken van de leeftijdsvoorwaarde en loopbaanvoorwaarde kan zich de situatie voordoen dat een werknemer op een bepaald ogenblik voldoet aan de voorwaarden van werkloosheid met bedrijfstoeslag, maar het jaar daarop niet. De werknemer in zo een situatie zal daardoor aangezet worden om toch maar snel op werkloosheid met bedrijfstoeslag te gaan terwijl hij eigenlijk wel langer wilde werken. Dit zou tot een ongewenst effect kunnen leiden dat de werknemer juist eerder van de arbeidsmarkt verdwijnt. Door het vastkliksysteem wordt dit probleem vermeden. 

· Optrekking van de leeftijd voor de vervangingsplicht

In principe bestaat er een verplichting om werklozen met bedrijfstoeslag te vervangen. Die verplichting geldt echter niet in geval van werkloosheid met bedrijfstoeslag vanaf 60 jaar. Deze leeftijdsgrens wordt echter opgetrokken tot 62 jaar in het geval de werkloosheid met bedrijfstoeslag plaatsvindt in een afwijkend stelsel.  

·  Bestendiging van de regeling zware beroepen 

Oorspronkelijk was voorzien dat het specifieke stelsel voor zware beroepen (58 jaar en 35 jaar loopbaan) zou worden opgetrokken naar 60 jaar en 40 jaar loopbaan. Deze aanpassing werd geschrapt. 

De vastklik-maatregel en de optrekking van de vervangingsplicht zullen een gunstige impact hebben op het werken of blijven werken. Voor de regeling zeer lange loopbanen geldt nog steeds de vereiste van 40 loopbaanjaren, waaraan om billijkheidsredenen een beperkt aantal gelijkstellingen gekoppeld werden, wat ons aanvaardbaar lijkt. Het zelfde geldt voor de regeling zware beroepen, waar eveneens amper gebruik van wordt gemaakt (21 gevallen sinds de invoering van de regeling in 2008). 

D) Bij koninklijk besluit van 28 december 2011 tot wijziging van het koninklijk besluit van 12 december 2001 tot uitvoering van hoofdstuk IV van de wet van 10 augustus 2001 betreffende de verzoening van werkgelegenheid en kwaliteit van het leven betreffende het stelsel van tijdskrediet, loopbaanvermindering en vermindering van de arbeidsprestaties tot een halftijdse betrekking werd, wat betreft het tijdskrediet-landingsbanen, de leeftijd opgetrokken naar 55 jaar en de loopbaanvereiste naar 25 jaar. 

In het kader van het tripartite overleg werd de mogelijkheid van 1/5de vermindering vanaf 50 jaar heringevoerd voor werknemers met zware beroepen (zelfde strikte omschrijving als bij werkloosheid met bedrijfstoeslag) en voor mensen met een lange effectieve loopbaan van 28 jaar. “Effectieve” wil zeggen dat voor ieder jaar 285 door loon gedekte dagen moeten bewezen worden met enkel gelijkstellingen voor moederschapsrust, vaderschapsverlof, adoptieverlof en het ouderschapsverlof. 

Voor ondernemingen die door de minister van Werk erkend worden als onderneming in herstructurering of in moeilijkheden werd de mogelijkheid voorzien dat 1/5 of ½ tijdskrediet vanaf 50 jaar opgenomen worden mits in het dossier wordt aangetoond dat dit werkloosheid met bedrijfstoeslag en ontslagen vermijdt. 

De budgettaire impact hiervan werd, voor het stelsel tijdskrediet, geraamd op 1,7 milj jaarbasis. Die staat tegenover een totale besparing in de landingsbanen van ruim 53 milj in 2013.  

Bovendien ben ik ervan overtuigd dat de kans geven aan bijvoorbeeld mensen met een lange effectieve loopbaan of die tewerkgesteld zijn in een zwaar beroep om een dag per week minder te werken, net hun vervroegde volledige uittrede kan uitstellen. 

Als conclusie kan worden gesteld dat de aanpassingen die gebeurd zijn geenszins raken aan de essentie van de in het regeerakkoord voorziene maatregelen en een verwaarloosbare budgettaire impact hebben die grotendeels zal gecompenseerd worden doordat sommige maatregelen ervan net het langer blijven werken faciliteren.