Naar aanleiding van mijn schriftelijke vraag nummer 5-8549, kreeg ik graag een update over de problematiek van de eetstoornissen bij kinderen.

1) Mevrouw de minister, beschikt u over een update van de statistieken voor 2010 - 2012 van het aantal kinderen met een eetstoornis op jonge leeftijd (opgedeeld per jaar en volgens opname in psychiatrische en niet-psychiatrische dienst) en kunt u deze meedelen (zoals in schriftelijke vraag 5-8549)?

2) Kunt u deze gegevens opdelen in opnames in een psychiatrische en niet-psychiatrische dienst volgens de soort eetstoornis, zoals in schriftelijke vraag 5-8549?

3) Hoeveel kinderen genezen na een behandeling? Stijgt het aantal kinderen dat geneest na een behandeling?

4) Hoeveel kinderen blijven klachten hebben?

5) Bij hoeveel kinderen wordt de situatie chronisch, met overlijden door ondervoeding of zelfmoord?

6) In het antwoord op schriftelijke vraag nummer 5-8549 benadrukte u te overwegen de huisartsen voor die problematiek te sensibiliseren. Werden hieromtrent reeds specifieke acties ondernomen? Zo ja, welke? Zo neen, waarom niet?

7) Volgens het Expertisecentrum Opvoedingsondersteuning liggen conflicten binnen het gezin vaak aan de oorsprong van eetstoornissen bij kinderen. Een verandering in de gezinsdynamiek vormt een belangrijk onderdeel van het genezingsproces. Daarom wordt begeleiding van de ouders en/of gezinstherapie aanbevolen. Is bij de behandeling en preventie van eetstoornissen in België in een specifieke begeleiding voorzien voor het gezin? Kunt u toelichten?

8) Zijn er verder nog zaken gerealiseerd sinds vorig jaar ter verbetering van deze problematiek? Zo ja, welke?

9) Stelt u nog andere evoluties vast inzake deze problematiek? Zo ja, welke?

1) In bijlage 1 vindt u de gegevens voor het jaar 2010. De gegevens voor 2011 en 2012 zijn nog niet beschikbaar.

2) Wat de Minimale Psychiatrische gegevens (MPG) betreft, werden de gegevens voor het jaar 2010 reeds vermeld in het antwoord op vraag 5-8549.

3) De gegevens tonen geen eenduidige jaarlijkse toename van het aantal opgenomen kinderen met een eetstoornis onder 14 jaar.

4) Op basis van de databanken waarover ik beschik (MPG – Minimale Psychiatrische gegevens en MZG – Minimale Ziekenhuisgegevens) kan deze informatie niet worden ingezameld.

5) Op basis van de databanken waarover ik beschik (MPG – Minimale Psychiatrische gegevens en MZG – Minimale Ziekenhuisgegevens) kan deze informatie niet worden ingezameld.

6) Ik wil inderdaad de gezondheidszorgbeoefenaars van de eerste lijn sensibiliseren. 30 % van de eetstoornissen worden immers gedetecteerd door de huisartsen. Daarom heb ik het initiatief genomen om de Federale Raad voor de Huisartsenkringen te contacteren. Het lijkt mij immers belangrijk om deze beroepsmensen te sensibiliseren (cf. antwoord 5 op uw PV S 5-8549). Mijn medewerkers zullen samen met de leden van deze Raad bestuderen welke het beste actieplan is.

7) Recente wetenschappelijke studies bevelen aan om de ouders te betrekken bij het therapeutisch proces van hun kind. Dit impliceert een inzet vanwege de ouders. De ouders worden beschouwd als diegenen die hun kind het best kunnen helpen, op voorwaarde uiteraard dat ze een professionele multidisciplinaire en gespecialiseerde ondersteuning in het kader van deze technieken krijgen.

8) Ik heb mijn diensten belast met het nemen van de nodige concrete maatregelen ter bestrijding van pro-ana sites of blogs. Er zijn momenteel contacten tussen mijn administratie en de “Federale Overheidsdienst Economie, KMO, Middenstand en Energie”, en meer bepaald met de “Cel Internetbewaking”. De belangrijkste leverancier van internettoegang in ons land (Belgacom Skynet) werd gevoelig gemaakt voor deze problematiek. Verschillende pro-ana blogs werden ontoegankelijk gemaakt.

9) Ik stel geen andere bijzonderheden vast in verband met deze problematiek.

Bijlage 1

Eetstoornissen per jaar en leeftijd 2010 : hoofddiagnose (klassieke verblijven)

Eetstoornissen per jaar en diagnose 2010 : hoofddiagnose (klassieke verblijven)